چرا دیپلماسی”دکتر روحانی” به مذاق صهیونیست‌ها و مجاهدین خوش نمی‌آید؟

سخنرانی دکتر روحانی در سازمان ملل و پیش از آن صحبت‌های اوباما رئیس‌جمهور آمریکا، احتمال تغییر مناسبات در آینده روابط ایران و آمریکا را ذیل شرایط متعددی افزایش داده اما گویی این مسئله با منافع صهیونیست‌ها و عده‌ای دیگر منافات دارد…

معدودی از هواداران سازمان مجاهدین، روز سه شنبه 24 سپتامبر 2013 (2 مهر) در مقابل درب مجمع عمومی سازمان ملل تجمع کردند. آن‌ها تنها تظاهرات‌کنندگان معترض به سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در نشست 68ام مجمع بودند.

کم‌تعداد بودن این تجمع، به حدی بود که پلیس نیویورک هم نیاز به دخالت چندانی در آن نمی‌دید!

نخستین مسئله‌ای که در این تجمع کم‌شمار به چشم ‌می‌خورد، حضور گنگ افراد خارجی و بعضاً سیاهپوست و سالخورده بود. پیش از این نیز شرکت زنان و مردان غیرایرانی که حتی نمی‌دانستند با چه هدفی در ازای پول به این تجمع دعوت شده‌اند، سابقه داشت.

"رودی جولیانی" شهردار سابق نیویورک و "جان بولتون" سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل نیز در این جمعیت حضور داشته و بر سکوی از پیش چیده شده‌ای با عکس کشته‌شدگان اخیر مجاهدین (مقامات و سران مستقر در پادگان اشرف) به سخنرانی پرداختند.

محتوای تابلوها در این تجمع، نشان می‌داد مجاهدین و تندروهای حزب جنگ‌طلب آمریکا، از سفر دکتر روحانی به نیویورک و استقبال عمومی جهان از دیپلماسی دولت جدید ایران، عصبانی هستند. پلاکارهایی که این گروه در دست داشتند:

«روحانی، اعتدال‌گرا نیست… تمایل دولت ایران به برقراری مناسبات دوستانه با غرب، فریب و نیرنگ است!… روحانی می‌خواهد رئیس‌جمهور آمریکا را بازی بدهد… »

"مریم رجوی" سرکرده مجاهدین، بلافاصله پس از این تجمع به مناسبت گردهمایی اعضایش در مقابل سازمان ملل، پیامی منتشر کرد که حاوی شکایتش از برخوردهای غرب با مقامات دولت ایران بود:

«متأسفانه دولت آمریکا سیاستی را در قبال ایران و رئیس جمهور آن در پیش گرفته که در سه دهه گذشته، بارها شکست خورده است…»!

بیشتر به نظر می‌رسد راه‌اندازی یک تجمع چند ده نفره در مقابل سازمان ملل، بستری برای تکدی‌گری و کمک‌خواهی ذلیلانه مجاهدین از نهادهای بین‌المللی فراهم کرد، چراکه رجوی در تنگنای نابودی فرقه‌اش، در ادامۀ این پیام می‌افزاید:

«در اینجا به پرزیدنت اوباما و آقای بان کی مون فراخوان می‌دهم که نفوذ خود در عراق را برای یک رشته تدابیر فوری و حیاتی به کار گیرند»

تلویزیون انگلیسی "الجزیره" یکی از انگشت‌شمار رسانه‌هایی بود که تجمع ناچیز مجاهدین در مقابل سازمان ملل را بازتاب داد؛ حتی با وجود عکس‌های موجود از این تجمع، "چند ده نفر" را "چند هزار نفر" خواند ولی در عین حال اذعان کرد:

«جریانهای اپوزیسیون ایران، نسبت به کاهش تحریمها علیه این کشور ابراز نگرانی می‌کنند. این جریان‌ها شامل سناتور جان مک کین و سناتور رابرت منندز، جمهوریخواه و دموکرات می‌شود که به رئیس جمهور اوباما نامه نوشته و به او گفته‌اند که نباید تحریم‌ها علیه ایران را پایان دهد.»

چرا مواضع آشتی‌جویانه  غرب و هوشمندی دولت ایران برای کاستن از تنش‌ها، مطلوب "عده‌ای" نیست؟

سخنرانی اوباما رئیس جمهور آمریکا در سازمان ملل، علاوه بر اینکه بیش از سال‌های گذشته و رؤسای جمهور پیشین، حاوی مطالبی درباره ایران بود، توجه هر مخاطبی را نیز به لحن متفاوت وی جلب می‌کرد.

اینکه اوباما صراحتاً اعلام کرد که «سیاست تغییر نظام جمهوری اسلامی در ایران، را مدنظر ندارند»، یکی از کلیدی‌ترین سخنان وی بود.

صاحبنظران معتقدند در حال حاضر، آمریکا به خوبی می‌تواند از فرصت پیش آمده برای جلب اعتماد ملت ایران و باز نمودن راه مذاکره مستقیم با ایران، استفاده کند.

این در حالی است که مهم‌ترین هم‌پیمان واشنگتن یعنی تل‌آویو پس از نطق طرف‌های آمریکایی و ایرانی در مجمع عمومی سازمان ملل، طی واکنشی شتابزده، ادعاهای خود مبنی بر "خطر ایران هسته‌ای" را تکرار کرد. نگرانی از تأثیر دیپلماسی هوشمندانه ایران، در واکنش "نتانیاهو" کاملاً  مشهود بود.

یقیناً کاهش تحریم‌ها همزمان با سایر اقدامات اعتمادساز از سوی آمریکا، آینده روشن‌تری را در روابط ایران-غرب ترسیم خواهد کرد که این امر هرگز به نفع رژیم جنگ‌طلب صهیونیست نخواهد بود. از همین روست که نتانیاهو اکنون از استراتژی اوباما نسبت به مقامات ایران، خرسند نیست.

البته رژیم صهیونیستی، احتمالاً در ماه‌های آینده می‌کوشد تا نگذارد تصمیمات کاخ سفید و حلقه صهیونیستی مقامات آمریکایی، از کنترلش خارج شود. علاوه بر گروه در حال اضمحلال مجاهدین، تروریست‌های مسلح سوری نیز پشت سر صهیونیست‌ها حضور دارند.

"ریاض الأسعد" بنیانگذار ارتش به اصطلاح آزاد سوریه، پس از سخنرانی‌های اخیر مجمع سازمان ملل در پیامی گفت: «باراک اوباما باید از کارهای عبث و پوچ در سرنوشت خلقهای جهان به طور عام دست بردارد و سیاستهای خود را تغییر بدهد.»

کارشناسان سایت خبری بی‌بی‌سی فارسی (من جمله جمشید برزگر) از دیگر افرادی بودند که  نسبت به مواضع دکتر روحانی در سازمان ملل واکنش منفی نشان دادند: «در داخل ایران از سخنان روحانی استقبال می‌شود اما مشکل آقای روحانی داخلی نیست. مسئله این است که این سخنان، انتظارات غرب را برآورده نکرده است. روحانی هیچ گام مشخص و روشنی برنداشت.»

جمع‌بندی

سخنرانی روز سه‌شنبه دکتر روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و پیش از آن صحبت‌های اوباما رئیس‌جمهور آمریکا، احتمال تغییر مناسبات ایران و آمریکا را طبق شرایط تعریف شده، افزایش داده است.

اما ارادۀ طرفین برای تغییر روابط (هرچند هنوز لفظی و خام) و فرصتی که آمریکا برای جلب اعتماد جمهوری اسلامی ایران در اختیار دارد، صهیونیست‌ها را عصبانی کرده است. پالس‌های مثبت دکتر روحانی برای مدیریت تحریم‌های غیرقانونی و پیشبرد عادلانه موضوع هسته‌ای، انتظار نهادهای جهانی را برای پالس‌های مثبت واشنگتن در آینده تقویت کرده است.

هنوز تغییر کردن یا نکردن معادلات تاکتیکی ایران با غرب مشخص نیست، اما تنها همین "احتمال" تغییر، صهیونیست‌ها و شرکای پراکنده‌شان در جهان را عصبی کرده است.

باید دید آیا کاخ سفید در ماه‌های آینده، موفق می‌شود به تعبیر دکتر روحانی، صدای خود را در موضوع ایران، صدایی واحد و به دور از تناقض کند یا خیر؟

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا