بیش از ۶ ماه از بحران جدی جنگ طایفه ای در عراق می گذرد بحرانی که با دستیگیری یکی از نمایندهای پارلمان سنی که از حامیان سرسخت تروریست های وفرقه رجوی در استان الانبار شعله ور شد.
در طی این چند ماهه باند رجوی با تمام توان وبا کلیه رسانه ها و سایت های رسمی و پوششی اش در آتش دمید و هر کمکی هم از دستش بر میآمد از تروریست های داعش و تکفیری انجام داد.و مستمرا این جنگ خانمان بر انداز طایفه ای را پوشش خبری داد وتروریست های جنایتکار را برادران انقلابی و مجاهد معرفی کرد.تروریست های روزانه با وحشی ترین شکل غیر قابل تصور سر بریدن و انسانهای بی گناه را به صلیب کشیدند و زنده زنده در آتش سوزاندند.البته این خیلی روشن است که شعله های این آتش خانمان بر انداز ریش و ریشه سرکرده فرقه خواهد گرفت و جان اسیران لیبرتی را هم به مخاطره خواهد انداخت.
در وضعیت فعلی هم که تروریست ها بر بخشی از استانهای سنی نشین سیطره پیدا کرده اند مستمر این اخبار را در بوق و کرنا می کند البته با برچسبی تحت عنوان بنقل از خبر گزاری های عربی و غیره …
البته در این شرایط سرکرده باند در حال تابلو کشی است و قند توی دلش آب می شود که دولت مرکزی عراق بزودی سرنگون می شود و امکانی برای ارتزاق و چند صباحی بیشتر اسیران را در جهنم لیبرتی نگه دارد فراهم می شود.
یادم می اید در ۱۱ سپتامبر که القاعده برج های دوقلو را منفجر کردند ما اون موقع در قرارگاه باقر زاده در حومه بغداد بودیم به دستور شخص رجوی جشن بر پا شد و درتمام مقرات شیرینی پخش می کردند و از تمام بلند گوها سرود نبرد با امریکا و سر” کوچه کمینه ” پخش میشد. البته این جشن وشادی رجوی چند روزی بیشتر دوام نیاورد و دوباره ابلاغ شد که این حرکت به ما ربطی ندارد و نباید وارد این بحران بشویم.
و بعد از آن هم تشکیلات به همه ابلاغ شد که کسی تظاهر به خوشحالی نکند که بهانه ای دست امریکایی ندهیم و بقول معروف انرا ماست مالی کردند. وسرودهای ضد امریکایی را هم جمع آوری کرده و پخش آنها را ممنوع اعلام کردند و کلا منکر شدند که این سرود ها مال سازمان است و آنرا به اپورتونیست های چپ نسبت دادند یعنی سازمان پیکار.امااین تناقض همواره در اذهان نفرات باقی مانده و همه متوجه شدند که رهبران فرقه از ترس ارباب دنیا ماست ها را کیسه کردند.
در این شرایط و بحران که مردم ستمدیده عراق در آتش جنگ طایفی می سوزند این اوج حماقت و بی شرافتی سیاسی است که هیزم بیار این معرکه شده اند.
حالا این فرقه با تعداد قریب به سه هزار نیرو با میانگین سنی ۴۵ سال با کلکسیونی از بیماری های عجیب و غریب چه غلطی می خواهد در عراق بکند و در این بحران چه چیزی عاید او می شود ناروشن است.
البته برای ما جدا شده ها روشن است فرقه رجوی حیاتش به بحران گره خورده است و همواره می خواهد در این شکاف چند صباحی بیشتر اسیران را در عراق بیشتر نگه دارد و برایش هم مهم نیست که چه تعداد از این بیچاره ها جانشان را از دست بدهند و طعمه های خواب های پنبه دانه ای او و مریم قجر شوند.
همسو شدن با خشن ترین وبی رحم ترین تروریست ها ناشی از ماهیت تروریستی این فرقه است که هنوز دم از ارتش به اصطلاح آزادیبخش موهوم می زند و دنبال سرنگونی قهر آمیز با ارتش نداشته است.ارتش موهوهی که به اصطلاح فرمانده کل آن در هفت سوراخ موش از ترس جان حقیرش پنهان شده است.و هر از چند گاهی آنهم در تاریکی سرکی می کشد و بقول خودش پیام می دهد و خط ونشان می کشد که همانند همان کسی است که در تاریکی از ترس آواز می خواند ومی خواهد ذهنش را سرگرم کند که از منطقه خطر دور شود.
رجوی رسواتر و کوچک تر ازان است که بخواهد برای مردم و سیاسیون عراقی خط مشخص کند چون تمام مردم شریف عراق جنایت ها و نوکری های اورا برا صدام فراموش نکرده اند و اگر دلارهای صدام حسین نبود رجوی بد مستی اش تمام میشد و در همان دهه نود میلادی باید جل و پلاسش را جمع می کرد و از عراق خارج میشد.
در شرایط فعلی هم هنوز فرقه از همان پول های صدام که پول خون ملت عراق است تغذیه می کند و البته با روش ها وهزار کثافت کاری و پولشویی های دیگر و کلاه برداری هایش از اینطرف واونطرف برای جمع آوری پول و …. است.
که مریم قجر ادای رئیس جمهور ها را در بیاورد و مانند ملکه در بهترین رفاه وآسایش باکلی نوکر وکلفت باشد.
آنچه مسلم است دولت عراق بر این بحران غلبه خواهد کرد و روسیاهی آن مانند همیشه وسایر تحلیل های آبکی بر پیشانی رجوی خواهد ماند والبته دولتی که بتواند بر بحران داخلی اش فائق آید قوی تر از قبل خواهد شد و دیگر رجوی باید حساب تمام این کثافت کاری هایش را بپردازد.
البته شخص رجوی و مریم قجر در هیچ برهه ای در این سی واندی سال از جان کثیفشان مایه ای نپرداخته اند و همواره در شرایط بحرانی جیم شده و فرار را بر قرار ترجیح داده اند و این اسیران فرقه بوده اند که قربانی شیادی های این زوج نابکار شده اند.
دور نیست روزی که زوج رجوی و سران جنایتکار و همدستش برای جنایت های سی واندی ساله شان به پای میز محاکمه کشیده شوند و به جزای اعمال ضد انسانی و خرابکارانه و تروریستی شان برسند.
برای مردم محروم و زجر کشیده عراق امنیت وآسایش و صلح آرزومندم و برای سیاسیون عراقی اتحاد و همدلی خواستارم.
غفور فتاحیون