خلاصه گزارش کنفرانس خبری جدید ترین اعضاء جدا شده از سازمان مجاهدین در پاریس

آریا ایران، پاریس، پنجم آوریل 2008
نه مرحمی بر زخم هایشان نهادند
نه بوسه ای بر دست هایشان
تا بیکرانه پر بستند
مسافرانی غریب،
پرندگانی اسیر!
از دردهایشان گفتند،از زخم هایشان!و استخوانی بر حنجره ترانه های تلخ ناسروده!
دوست داشت به مردم اش خدمت کند.جان و تن اش را فدا کند.دار و ندارش را به سوغاتی ببرد تا باورش کنند
.بر خانه قلب اش نشستند ،باورش را کشتند و خاکسترش را به باد سپردند!
یک کنفرانس خبری با ابتکار انساندوستانه انجمن حمایت از مهاجرین و ایرانیان مقیم فرانسه (آریا) و در حضور تعدادی از جدید ترین اعضاء جدا شده از سازمان مجاهدین که خود را به پاریس رسانده بودند، راس ساعت 1700روز شنبه 5 آوریل 2008 با شرکت تعدادی از شهروندان ایرانی ، فرانسوی و با همراهی دیگر شخصیت های مطبوعاتی ،سیاسی،رسانه ای و سایر انجمن های حقوق بشری برگزار شد.

خلاصه گزارش کنفرانس خبری پاریس:
جمشید چارلنگ که 49 سال از عمرش را سپری کرده و از سال 1355 هجری شمسی هوادار مجاهدین شده بود در سال 1369 بدستور سازمان مجاهدین خانه و زن و فرزندش را در ایران ترک کرده و به عراق اعزام میشود.او می گوید؛فکر میکردم مبارزه در کنار سازمان مجاهدین ارزش این را دارد که همه چیز ام را فدای مردم ام کنم.اما پس از اعزام غیر قانونی به عراق و مشاهده واقعیت های تلخ درون فرقه رجوی دست به اعتراض می گشاید.در سال 1373 به همراه 1000 تن از همرزمان خود در تصفیه خونین درون فرقه ای اشرف قرار گرفته و به مدت 6 ماه زندانی و شکنجه می شود.تلخ ترین خاطره اش شبی از زندان مجاهدین در قرارگاه اشرف است وقتی که زندانبانان مجاهدین ،پرویز احمدی را زیر شکنجه مثله کرده و نیمه جان به درون سلول اش می اندازند.پرویز احمدی عضو با سابقه مجاهدین در زیر شکنجه رهبران مجاهدین به جرم واهی نفوذی کشته شد و او (جمشید چارلنگ)کسی که پس از 20 سال هنوز همسر و فرزند اش را ندیده اکنون میهمان این برنامه در پاریس است.
او سختی های زیادی را در مناسبات مجاهدین متحمل شد.و در نهایت در سال 1382 هجری شمسی یعنی پس از سقوط صدام حسین در عراق به همراه 2 تن از تحت مسئولانش از قرارگاه اشرف فرار کرده و به کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی پناهنده میشود.نزدیک به 4 سال شرایط سخت کمپ را تحمل میکند و سرانجام 3 ماه پیش با باز شدن درب کمپ، آواره شهرهای عراق شده و با تحمل شرایط بسیار سخت و آزار دهنده از طرق غیرقاونی وارد یکی از کشورهای اروپایی میشود.
نسرین ابراهیمی 26 ساله که 10 سال از عمرش را تا 2 سال پیش در تشکیلات و قرارگاه های مجاهدین سپری کرده بود ،در سال 1385 با یک خودرو نظامی از نزد مجاهدین فرار کرده و به کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی مستقر در عراق پناهنده میشود.او از درد و رنج هایش گفت.سال ها پیش برای دفاع از حقوق زنان به مجاهدین پیوست و امروز زنی است با حقوق ضایع شده توسط سازمان مجاهدین!
بر اساس قوانین ایدئولوژیک درون سازمان مجاهدین از همان ابتدا می بایست به رهبری سازمان متعهد میشد که بجز مسعود رجوی هیچ مردی را به ذهن خودش راه ندهد.مجاهدین او را نیز مانند افرادی دیگر یک سال در زندان نگهداری میکنند و پس از یک سال به او مسئولیت های مختلف میدهند تا به این شکل بتوانند جلو اعتراضات او را بگیرند.او میگفت به زنان مجاهد بیشتر از مردان ظلم و ستم شده است.زنان می بایست بیشتر از مردان کار میکردند تا اثبات کنند که توانایی بالاتر از مردان را دارند.در نشست های درون تشکیلاتی مصطلح به نشست های غسل و عملیات جاری که نشست های خاص شستشوی مغزی و تفتیش عقاید افراد فرقه بود می بایست افکار و رویاهای جنسی و جنسیتی خود را در برابر دیدگان جمع شرکت کننده بازخوانی میکرد تا به این شکل تعلق جسمی و روحی و روانی خود را به رهبری مسعود رجوی ثابت کند!
او از مرجان اکبری فرزند بشیر اکبری ،زن مجاهد معترض دیگری سخن گفت که 1.5 سال پیش در سال 1385 شمسی به وسیله سیانور در قرارگاه اشرف کشته شد.
تنها گناه مرجان این بود که به مسئولین مجاهدین در قرارگاه اشرف گفته بود میخواهد به دنیای آزاد و جامعه رفته و با یک مرد زندگی کند.مرجان اکبری برای رسیدن به آزادی و رویاهای انسانی اش بوسیله قرص سیانور در قرارگاه اشرف کشته شد و اما نسرین ابراهیمی عضو 10 ساله سازمان مجاهدین درفروردین سال 1387 شمسی پس از 2 سال تحمل شرایط سخت کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی و آوارگی در شهرهای عراق و ترکیه به پاریس رسیده است تا یک زندگی آزاد و دور از ستم فرقه ای و تشکیلات مجاهدین را تجربه کند.چیزی که همه زنان جهان در بدوی ترین خواسته فردی و زندگی اجتماعی آن را تجربه میکنند.
عباد و علیرضا جدا شدگان دیگری از سازمان مجاهدین بودند که آنان نیز شرایط مشابه را داشتند.عباد 33 ساله پس از چند سال عضویت در سازمان مجاهدین و تحمل 2 سال شرایط سخت کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی و آوارگی در شهرهای عراق و ترکیه در کنفرانس خبری پاریس شرکت کرده بود تا از دردها و زخم های سالیان همراهی با مجاهدین سخن بگوید.خانواده و اقوامش 6 عضو مجاهد داشتند که در درگیری با افراد حاکمیت جمهوری اسلامی کشته شده بودند.خودش معلم بوده و کار و زندگی و زن و فرزندش را رها میکند تا در کنار سازمان مجاهدین با جمهوری اسلامی مبارزه کند ولی امروز میگوید مجاهدین در طی سالیان عضویت اش او را شکنجه و زندانی کرده اند کاری که حاکمیت جمهوری اسلامی ایران با او نکرد!
علیرضا عضو دیگر جدا شده از مجاهدین که 36 بهار از زندگی اش را پشت سر نهاده در اولین روزهای بهاری پاریس از درد و رنج ها و سرگذشت تلخ اش در مجاهدین گفت.او که هنوز تعدادی از اعضای فامیل اش در سازمان مجاهدین هستند برای داشتن یک هدف متعالی و یک کار آبرومندانه در ترکیه توسط یک شرکت دروغین تجاری هوادار مجاهدین جذب می شود.تا همراه با آنها کار کرده و بخشی از درآمد خود را صرف خیریه و کمک به ایرانیان نماید.ولی پس از مدتی خود را در عراق – کمپ اشرف باز می یابد.
او میگوید وقتی زندگی درون مجاهدین را تجربه کردم به یقین رسیدم که تصورات ذهنی تبلیغ شده در بیرون با واقعیت های درون مجاهدین، 180 درجه اختلاف داشتند.
زندگی تشکیلاتی، یک زندگی در درون قفس بود و دیوارهایی که روح و جسم اش را تحت فشار قرار میدادند.پس از چند سال به کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی پناهنده میشود و با تحمل 3 سال و هشت ماه شرایط سخت کمپ و آوارگی در شهر های عراق و ترکیه خود را به یکی از کشورهای اروپایی میرساند.
بیان خاطرات زندگی تلخ سایر اعضای جدا شده از مجاهدین که در کنفرانس خبری شرکت کرده بودند حاضران را در حیرت و تاسف فرو برده بود.
کنفرانس خبری با مصاحبه رادیو بی بی سی و پرسش و پاسخ خبرنگاران و سایر حاضرین، از اعضای جدا شده ابعاد تلخ دیگری از مناسبات فرقه ای تشکیلات مجاهدین را باز و روشن کرد.و در مرحله بعدی با استماء نظرات حضار، راه حل ها و رهنمود هایی برای کمک انسانی و حقوق بشری در جهت کمک به جدا شدگان مد نظر قرار گرفت.
جدید ترین اعضاء جدا شده از سازمان مجاهدین، خواستار رسیدگی بین المللی به یک فاجعه انسانی در قرارگاه اشرف و کمپ تحت حفاظت نیروهای آمریکایی شدند و از مجامع بین المللی و حقوق بشری درخواست کردند که در راستای احقاق حقوق انسانی این افراد کمک فوری و عاجل نمایند.
سه و نیم ساعت از آغاز کنفرانس خبری گذشته بود.حرف بسیار و زمان اندک!کنفرانس راس ساعت 2045 شب به وقت پاریس به اتمام رسید.
* گزارش کامل کنفرانس خبری همراه با فیلم و عکس های تکمیلی متعاقبا به اطلاع خواهد رسید.
درود بر آزادی
5 آوریل 2008 – پاریس
انجمن حمایت از مهاجرین و ایرانیان مقیم فرانسه (آریا)