مهدی عسکری، کانون هابیلیان، مشهد، بیست و هشتم ژوئیه 2008 مریم رجوی وارد رم شد و مورد استقبال نمایندگان پارلمان ایتالیا قرار گرفت!!!… پرده اول ؛ مریم رجوی مدتها است که منتظر یک مسافرت خارجی بود. بعد از سفر بلژیک، او بیشتر در اور مانده بود و بدون آنکه فرصتی برای نمایش لباس های گران […]
مهدی عسکری، کانون هابیلیان، مشهد، بیست و هشتم ژوئیه 2008
مریم رجوی وارد رم شد و مورد استقبال نمایندگان پارلمان ایتالیا قرار گرفت!!!…
پرده اول ؛
مریم رجوی مدتها است که منتظر یک مسافرت خارجی بود. بعد از سفر بلژیک، او بیشتر در اور مانده بود و بدون آنکه فرصتی برای نمایش لباس های گران قیمت خود در مجامع رسمی به دست آورده باشد تنها بیانیه صادر کرده و یا محکوم کرده بود و در برخی موارد هم به خاطر توجه به رژیم آخوندی از این و آن گلایه کرده بود! بعد از افتضاح فریبکاری تجمع ویلپنت و فریب جوانان لهستانی و آلمانی و روسی وجمعی از کارگران خارجی ، رجوی به دنبال آن بود تا به وسیله ای بتواند صورت مساله دو شکست بزرگ خود – تجمع کذایی و ابقا در لیست تروریستی اتحادیه اروپا – را پاک کند.
اگر چه دولت انگلستان در اقدامی که تعجب هم پیمانانش را نیز موجب شد ، به رای قضات نا آگاه انگلیسی گردن نهاد ، اما این خوشحالی برای مجاهدین به خوشبختی تبدیل نشد و با توجه به مخالفت دولت انگلستان ، نتوانست برای سفر و اجرای میتینگ در انگلستان کاری از پیش ببرد. باز ماندن او از سفر به انگلستان اگر چه برای او – که همواره ادعا می کند قسمت زیادی از راه موفقیت را طی نموده است – بسیارگران تمام شد اما تنها اجازه یک سفر معمولی به ایتالیا برای او کافی بود تا از خوشحالی بال در آورد و کار چاق کن های او عریضه به دست ، به دنبال رضایت گرفتن از تعداد محدودی از نمایندگان پارلمان ایتالیا باشند تا طبق دیگر سفرهای رجوی ِمونث ، سخنرانی در پارلمان کشوری که مریم به آنجا سفر کرده است ، این بار نیز به لفاظی در یکی از اتاق های کنفرانس – و نه ساختمان اصلی پارلمان ختم شود و به اسناد افتخار رییس جمهور برگزیده مقاومت ایران – که همه چیز خود را فدای خلق کرده است!، سند دیگری اضافه شود!. برای مریم رجوی که عاشق آغوش باز سیاستمداران اروپایی است ظاهرا یک دعوت فرصتی بسیار گرانبها بود تا با توجه به شخصیت ذاتی خود ، بیشتر بتواند بر روی صحنه نمایش و زیر نور پروژکتور اقدام به خود نمایی کند.
سفرهای مریم رجوی در طی سالهای اخیر بیشتر به تکرار راه حلی موسوم به راه حل سوم و بیان آمار به هلاکت رسیدگان ساختگی مقاومت و نقض حقوق بشر در ایران معطوف شده است مساله ای که در عین تکراری بودن باید گفت خود ِغربی ها بیش از باند جنایتکار رجوی ، استاد سیاه نمایی و سناریو نویسی برای آن می باشند و شاید به همین دلیل است که سایت های باند رجوی بدون آنکه خود تا به حال فهمیده باشند ، تنها به بیان گزارش هایی از حرفهایی تکراری ، نخ نما شده و البته بدون خریدار از جانب مریم رجوی مشغول بوده اند.
پرده دوم ؛
یکی از علت هایی که دولت رادیکال سیلویو برلوسکونی در ایتالیا به پیروزی رسید وعده و وعیدهای رنگارنگ ِاو برای اصلاح زیر ساخت ها ، مبارزه با گرانی و فساد و برخی از قول های اختصاصی به مردم برخی از شهرهای ایتالیا بود ( همانند قول حل مشکل زباله های شهری در برخی از شهرهای این کشور ). مردم ایتالیا با همین وعده ها بود که حتی بدون توجه به بیماری سرطان و ناتوانی جسمی او در اداره کشور ، او را بر کرسی نخست وزیری ایتالیا نشاندند تا روزهای طلایی که نخست وزیر جدید وعده داده بود یکی پس از دیگری عملی شود. روزهایی که هیچ کدام از راه نرسید.
برلوسکونی اما ناتوان تر از آن بود که حل مشکلات شهری را به عنوان یکی از افتخارات خود در کارنامه اش ثبت و ضبط کند. بر خلاف نخست وزیر اسپانیا که در وعده های انتخاباتی خود قول خارج کردن سربازان اسپانیایی را از عراق داده بود و پس از انتخاب نیز به قول خود عمل نمود ، نخست وزیر ایتالیا نه تنها مشکلات شهری را حل نکرد بلکه فساد و رشوه خواری 600 هزار دلاری او نیز باعث شد تانزدیکی های میز محاکمه پیش برود ، مساله ای که باعث شد پارلمان این کشور به داد او برسد و سراسیمه و با تصویب قانونی ، به او مصونیت سیاسی ببخشد و از بی آبرویی بیشتر او جلوگیری کند.
ناتوانی نخست وزیر ایتالیا باعث شد تا او هم مانند سران برخی از کشورها برای فرار از مشکلات و ضعف های ساختاری کابینه اش ، تلاش کند تا خود را به آمریکا نزدیک کند و در برابر مخالفت های ناشی از ناتوانی اش ، به دنبال جلب حمایت آمریکا در پشت سر خود باشد.
اگر چه برلوسکونی قبل از آنکه برای سومین بار بر صندلی نخست وزیری ایتالیا تکیه بزند نیز مخالفت هایی با ایران داشت اما در حمایت از مواضع ضد ایرانی آمریکا در پاره ای از موارد حتی حکم کاسه داغ تر از آش را نیز پیدا نمود تا بیشتر بتواند هم پیمانی خود را با آمریکا به اثبات برساند زیرا در حالی که ایران پای میز مذاکره با اعضای 1+5 بود و آمریکا نیز تنها خواستار توقف غنی سازی بود ، برلوسکونی ادعا می کرد که ایران دارای بمب اتمی است!
نتیجه ؛
اگر چه فرضیه دعوت از مر یم رجوی به ایتالیا را در همین راستا می توان ارزیابی نمود اما با توجه به بی آبرویی گسترده بین المللی گروه ترویستی مجاهدین خلق و نیز با توجه به تلاش زیادی که بسیاری از دولتمردان ایتالیایی نسبت به حفظ رابطه سیاسی تجاری خود با ایران انجام می دهند ، دولت و مقامات رسمی ایتالیا هیچ گاه حاضر نشده اند با حمایت از دعوت مریم رجوی و جنبه رسمی بخشیدن به آن ، سرزنش مردم و همپیمانان اروپایی را – همانند سرزنش کردن دولت انگلستان – برای خود به ارمغان آورند. از سویی دیگر مریم رجوی همانگونه که گفته شد چشم انتظار آغوش بازی است تا سیاست های تروریستی اش را برای آنها شرح دهد و دست به تبلیغ آنها بزند ، غافل از اینکه نمی داند در یک بازی سیاسی دیگر این بار توسط مردان سیاسی درجه چندم ایتالیا – و نه سیاستمداران طراز اول این کشور – مهره شطرنج و بازیچه سیاسی شده است.
*سایتهای مجاهدین
