با سلاح ؛به چپ چپ!بی سلاح؛به راست راست!… به قلم یبر قنواتی ( داریوش) عضو سابق مجاهدین خلق :مجاهدین طی بیست و چند سال اخیر ( از سال 60 به این سو) آن قدر تغییر مواضع داده و رنگ به رنگ شده اند که دیگر خودشان هم از این تلون مزاج سرسام گرفته اند. از […]
با سلاح ؛به چپ چپ!
بی سلاح؛به راست راست!…
به قلم یبر قنواتی ( داریوش) عضو سابق مجاهدین خلق :
مجاهدین طی بیست و چند سال اخیر ( از سال 60 به این سو) آن قدر تغییر مواضع داده و رنگ به رنگ شده اند که دیگر خودشان هم از این تلون مزاج سرسام گرفته اند. از مواضع سیاسی در سال های اخیر گرفته تا شعارها، وعده ها و انبوه تحلیل های بی مایه رجوی همگی دچار این رنگارنگی بوده است. شخص رجویدر حالی که اعضای معترض و خواهان جدایی را متهم به حمل تناقض می نماید خود به لحاظ کمی و کیفی حامل بیشترین و عمیق ترین تناقضات بوده است، برای تطبیق و برجسته کردن تناقضات و تغییرات زیاد در مواضع فکری و سیاسی – تشکیلاتی رجوی کافی است نشریات مجاهد را منصفانه پیش چشم خود قرار دهیم تا به ژرفنای این چپ زدن ها و راست زدن ها پی ببریم. حجم این تضادها و تناقضات آن قدر زیاد است که باید در نوشتاری مستقل و به طور مفصل آن را بررسی نمود. اما به یکی از این موارد توجه کنید:
رجوی در سال 1377 وقتی با ریزش نیرو و خیل متقاضیان جدایی در تشکیلات مواجه شد، در یکی از نشست ها ( در قرارگاه اشرف) در برابر کسانی که خواستار جدایی و بازگشت به ایران شده بودند، این گونه تحلیل نمود که : رژیم ایران از مجاهد بدون سلاح هیچ وحشتی ندارد و مجاهد بی سلاح هیچ خطری برای رژیم ندارد!…
مراد رجوی از مجاهد بی سلاح آن کسانی بودند که می گفتند بگذارید ما از سازمان جدا شویم ولی قول می دهیم در ایران یا هر جا که باشیم برای مجاهدین تبلیغ و جذب نیرو می نماییم. و البته بیشتر کسانی که این حرف را می زدند از سر ناچاری و به قصد راضی کردن سازمان برای جدایی شان از این ترفند استفاده می کردند. اگر چه رجوی هرگز حتی به کسانی که این سخنان را صادقانه می گفتند اعتماد نمی کرد و طرح موضوع جدایی از نظر رجوی حکم خیانت به مجاهدین را داشت حتی اگر کسی هم به مبارزه و خط مشی رجوی اعتقاد داشت و به دلایلی نمی تواست درعراق بماند ، باز هم از نظر رجوی مرز سرخ بحث جدایی بود خلاصه ، رجوی می گفت؛ مجاهد بی سلاح هیچ خطری برای رژیم ندارد!. اما در سال 82 وقتی رژیم سقوط کرد و مدتی بعد امریکا مجاهدین را خلع سلاح نمود، مسئولین سازمان از قول رجوی طی نشست عمومی در قرارگاه اشرف راجع به موضوع خلع سلاح ( و جمع آوری تمام سلاح ها و مهمات مجاهدین توسط نیروهای امریکایی) خطاب به اعضای تشکیلات و با ژستی حق به جانب می گفتند : از خلع سلاح خود ناراحت نباشید چون رژیم ایران از مجاهدین بی سلاح خیلی بیشتر وحشت دارد!!!…
احتمالاًرجوی در لحظاتی که این حرف را بلغور می کرد نه تنها سخن خودش در سال 77 را فراموش کرده بود،بلکه به کلی یادش رفته بود که بیست و چند سال است بر درستی مشی مسلحانه اش تأکید نموده و صدها جوان را فقط به خاطر جمله ای که روزی به نام 30 خرداد سال 1360 اعلام نمود – رژیم بدون سلاح مجاهد ساقط نمی شود -به کام مرگ فرستاده است. البته سخن رجوی بعد از خلع سلاح بیشتر شامل همان ضرب المثل ایرانی می شود که می گوید : گربه دستش به گوشت نمی رسید می گفت پیف چه قدربو می ده!! حالا خود بخوانید حدیث مفصل از این مجمل!….
