با سلاح ؛به چپ چپ!
بي سلاح؛به راست راست!…
به قلم يبر قنواتي ( داريوش) عضو سابق مجاهدين خلق :
مجاهدين طي بيست و چند سال اخير ( از سال 60 به اين سو) آن قدر تغيير مواضع داده و رنگ به رنگ شده اند كه ديگر خودشان هم از اين تلون مزاج سرسام گرفته اند. از مواضع سياسي در سال هاي اخير گرفته تا شعارها، وعده ها و انبوه تحليل هاي بي مايه رجوي همگي دچار اين رنگارنگي بوده است. شخص رجوي‌در حالي كه اعضاي معترض و خواهان جدايي را متهم به حمل تناقض مي نمايد خود به لحاظ كمي و كيفي حامل بيشترين و عميق ترين تناقضات بوده است، براي تطبيق و برجسته كردن تناقضات و تغييرات زياد در مواضع فكري و سياسي – تشكيلاتي رجوي كافي است نشريات مجاهد را منصفانه پيش چشم خود قرار دهيم تا به ژرفناي اين چپ زدن ها و راست زدن ها پي ببريم. حجم اين تضادها و تناقضات آن قدر زياد است كه بايد در نوشتاري مستقل و به طور مفصل آن را بررسي نمود. اما به يكي از اين موارد توجه كنيد:
رجوي در سال 1377 وقتي با ريزش نيرو و خيل متقاضيان جدايي در تشكيلات مواجه شد، در يكي از نشست ها ( در قرارگاه اشرف) در برابر كساني كه خواستار جدايي و بازگشت به ايران شده بودند، اين گونه تحليل نمود كه : رژيم ايران از مجاهد بدون سلاح هيچ وحشتي ندارد و مجاهد بي سلاح هيچ خطري براي رژيم ندارد!…
مراد رجوي از مجاهد بي سلاح آن كساني بودند كه مي گفتند بگذاريد ما از سازمان جدا شويم ولي قول مي دهيم در ايران يا هر جا كه باشيم براي مجاهدين تبليغ و جذب نيرو مي نماييم. و البته بيشتر كساني كه اين حرف را مي زدند از سر ناچاري و به قصد راضي كردن سازمان براي جدايي شان از اين ترفند استفاده مي كردند. اگر چه رجوي هرگز حتي به كساني كه اين سخنان را صادقانه مي گفتند اعتماد نمي كرد و طرح موضوع جدايي از نظر رجوي حكم خيانت به مجاهدين را داشت حتي اگر كسي هم به مبارزه و خط مشي رجوي اعتقاد داشت و به دلايلي نمي تواست درعراق بماند ، باز هم از نظر رجوي مرز سرخ بحث جدايي بود خلاصه ، رجوي مي گفت؛ مجاهد بي سلاح هيچ خطري براي رژيم ندارد!. اما در سال 82 وقتي رژيم سقوط كرد و مدتي بعد امريكا مجاهدين را خلع سلاح نمود، مسئولين سازمان از قول رجوي طي نشست عمومي در قرارگاه اشرف راجع به موضوع خلع سلاح ( و جمع آوري تمام سلاح ها و مهمات مجاهدين توسط نيروهاي امريكايي) خطاب به اعضاي تشكيلات و با ژستي حق به جانب مي گفتند : از خلع سلاح خود ناراحت نباشيد چون رژيم ايران از مجاهدين بي سلاح خيلي بيشتر وحشت دارد!!!…
احتمالاً‌رجوي در لحظاتي كه اين حرف را بلغور مي كرد نه تنها سخن خودش در سال 77 را فراموش كرده بود،بلكه به كلي يادش رفته بود كه بيست و چند سال است بر درستي مشي مسلحانه اش تأكيد نموده و صدها جوان را فقط به خاطر جمله اي كه روزي به نام 30 خرداد سال 1360 اعلام نمود – رژيم بدون سلاح مجاهد ساقط نمي شود -به كام مرگ فرستاده است. البته سخن رجوي بعد از خلع سلاح بيشتر شامل همان ضرب المثل ايراني مي شود كه مي گويد : گربه دستش به گوشت نمي رسيد مي گفت پيف چه قدربو مي ده!! حالا خود بخوانيد حديث مفصل از اين مجمل!….