بیانیه تشکل مادران قربانی استان آذربایجان غربی

اعلام موجودیت تشکل «مادران قربانیان فراموش شده فرقه رجوی» در استان آذربایجان غربی

همچنانکه پیشتر اطلاع رسانی شد گردهمایی تعدادی از خانواده های اسرای فرقه رجوی شهرستان ارومیه در عصر روز سه شنبه شانزدهم مهر 98 در همین شهر برگزار گردید. تا بار دیگر ندای حق طلبانه خود برای دیدار و آزادی فرزندانشان از زندان فرقه رجوی در آلبانی را به گوش وجدان های آگاه و حامیان حقوق بشر و مجامع بین المللی برسانند.

یکی از ویژگیهای این گردهمایی اعلام موجودیت تشکل «مادران قربانیان فراموش شده فرقه رجوی» در استان آذربایجان غربی بود. تا با عزمی راسخ تر برای رهایی فرزندانشان از دست فرقه رجوی گام بردارند.
خانم شهیدی از بانیان و حامیان انجمن نجات استان آذربایجان غربی در ابتدای صحبت هایشان گفتند؛ شما به هر دین و آئینی که بنگرید مادر جایگاه خاص و قابل احترامی دارد. که در طول تاریخ هرگز خدشه ای به این مقام و جایگاه وارد نشده و کسی جرات هتاکی به آنرا نداشته است. ولی متاسفانه در فرقه نوظهور «مجاهدین» تنها واحد و تشکلی که رسمیت ندارد و باید از هم پاشیده شود، خانواده است. خانواده ای که محبوب ترین واحد در نزد خدای متعال است. حال بنگرید رهبران نادانی را که مادران کهنسال و سالخورده ما را با سنگ و چوب از درب قرارگاه اشرف و لیبرتی راندند. تنها به این دلیل که آنها می خواستند بعد از سالیان بی خبری چهره چروکیده و دردکشیده فرزندانشان را ببنند و قبل از مرگشان آنان را در آغوششان بکشند.
بنابراین ما در عصر کنونی با شقی ترین و بی رحم ترین فرقه مواجه هستیم که هنرشان، کشتن و دربدر کردن فرزندان و جگر گوشه های ماست. بنابراین در مقابل چنین فرقه بی رحمی که هیچ حد و مرز و حرمتی در باب انسانیت، خانواده و اخلاق را به رسمیت نمی شناند باید قوی تر و متحدتر از هر زمان دیگری از افشای جنایات رهبران این فرقه و احقاق حق خود که همانا دیدار و آزادی فرزندانمان از دست این فرقه ضاله است از پا ننشینیم.
خانم شهیدی بعد از صحبت های پرشور خود بیانیه تشکل مادران قربانی استان آذربایجان غربی را در جمع حاضران قرائت نمودند. که متن آن بقرار زیر است:


بیانیه اعلام موجودیت تشکل “مادران قربانیان فراموش شده فرقه رجوی” در استان آذربایجان غربی
بنام خداوند بخشنده ی مهربان
اگر هر روز، هر ساعت و هر ثانیه از تو گفته و نوشته و خوانده شود اما باز هم احساس می‌کنم چیزی که به وسعت نام، وجود، مهربانی و لبخندهای همیشگی یک مادر باشد، بیان نشده و نخواهد شد.
به همین دلیل است که مادران از هر جهت مقام ارجمند و والایی در همه ادیان داشته و هر دین و آیینی که در طول تاریخ آمده به این مسئله توجه ویژه ای کرده است.
اما در گروه تروریستی «مجاهدین» خانواده تنها بنیادی است که هیچ جایگاهی ندارد. و رجوی تنها کسی است که زنان را از شوهرانشان و مردان را از زنانشان و کودکان را از هر دوی آنان با قساوت تمام جدا کرد.
تلاش های خستگی ناپذیر خانواده ها بویژه مادران برای دیدار با عزیزانشان در قرارگاه اشرف و سپس لیبرتی کاری بس عظیمی بود که به نتایج درخشانی همچون؛ بازگشت تعداد زیادی از آنها به نزد کانون گرم خانواده، فراری دادن فرقه رجوی از خاک عراق، همچنین بی آبرو کردن سران وطن فروش آنان در سطح داخلی و بین المللی منجر گردید.
چه مادرانی که تمامی سختی ها را به خاطر نجات عزیزانشان از چنگال فرقه رجوی به جان خریدند و چه مادرانی که در حسرت به آغوش کشیدن فرزندشان دار فانی را وداع گفتند و چه بسیار مادرانی که هم اکنون در بستر بیماری چشم انتظار دیدار عزیزانشان هستند.
علیرغم دور شدن صدها کیلومتری این فرقه از مرزهای کشورمان و زمین گیر شدن آنها در بیابانهای آلبانی، بازهم سران «مجاهدین» از تلاش های خستگی ناپذیر و دادخواهی مادران در رهایی فرزندان اسیرشان از دست این فرقه همچنان سراسیمه و هراسانند.
بدین ترتیب امروز سه شنبه شانزدهم مهر سال 1398 تشکل استانی «مادران قربانیان فراموش شده فرقه رجوی» اعلام موجودیت می کند تا بتواند منسجم تر از هر زمان دیگری در راستای آزاد سازی اسیران در بند فرقه رجوی در آلبانی فعالیت کرده و بیش از هر زمان دیگری چهره واقعی این جنایتکاران را در مجامع بین المللی به نمایش بگذارد.
لذا اعلام می داریم سنگ اندازیها و محدودیت های ایجاد شده توسط سران فرقه در مسیر ایجاد ارتباط و درخواست دیدار با عزیزانمان و نهایتا آزادسازی آنان از اردوگاه این گروه در آلبانی نمی تواند خللی در اراده پولادین ما وارد آورد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا