مرداب و لجن زاری مانند رجوی

مرداب!!!
شاید به تنهایی یک کلمه ساده باشد یا خیلی جاها بسیار مکانهای زیبایی با این کلمه وجود دارد ولی وقتی این کلمه ساده را در وصف یک مجموعه و فرقه که یک سر گروه بغایت لجن آنها را رهبری می کند خیلی معناهای زشت رکیک و سنگینی دارد.
آری منظور فرقه رجوی هست کسی که یک مرداب برای خود درست کرده که تا می تواند و توانش را دارد حاضر به هر کاری هست تا این لجن زار را زنده نگه دارد.چرا که با سر پا ماندن همین مرداب است که تمام افکار کثیف و ضد انسانی خود را ارضا میکند.مردابی پر از مردگان بی گناه و کسانی که به اسارت خودش درآورد و خون آدمها را در مرداب خودش ریخت و میریزد تا بهای زنده ماندن و سر پا بودن لجن زار خودش باشد.تمام این سالیانی که درون فرقه بودم حرفی بجز دروغ و زور و ارعاب و وحشت ندیده و نشنیدم.این بحث را می کنم تا به قصد خودم از نوشتن این مقاله کوتاه برسم.

تا جایی که یادم هست تنها وحشتی که خیلی سازمان و مسولینش را از درون می ترساند بطوری که علنا روی این وحشت اذعان داشتند موضوع خانواده و عاطفه بود بطوری که بیان کلمه خانواده و عواطف به آنها یک نشست جمعی داشت که می بایست از گفتن چنین کلماتی ابراز پشیمانی یا راحت تر بگوئیم می بایست به غلط کردم میرسیدیم نه اینکه خودم یا خودمان بخواهیم بلکه فضا و اتمسفری که سازمان و مسؤولینش با گفته هایشان ایجاد میکردند مجبور به اذعان غلط کردم می شدیم.

این در حالی بود که بعد از چند سالی که در سازمان بودم دیگر یادی از خانواده نمی کردم و همیشه این ترس در وجودم بود.جدیداً هم دوباره همین موضوع خانواده گریبان گیر رجوی شده.خانواده هایی که خواستار رفتن و دیدن بستگان و فرزندان خود هستند ولی نمی توانند.نمی توانند به این معنی که رجوی و گروهکش بنا به وحشت همیشگی خود که شاید باعث خیس شدگی شلوارشان هم شده بهر قیمت و با هر ساخت و خرجی که با دولت آلبانی می کند مانع از برقراری این ارتباط بین خانواده و اسیران در چنگ خودش می شود.چرا که بنا به تجربه های مغز معیوب رجوی خانواده باعث پاک شدن و تمام شدن کاملیت مرداب و تاج و تخت سالیانه خودش هست.واقعیت هم همین هست که هیچوقت زور و ارعاب و وحشت به مهر و عاطفه غلبه نکرده و با اینکه رجوی و فرقه اش تمام توان و تلاش خود را برای عدم برقراری این ارتباط گذاشته ولی ایمان دارم به زودی زود در این مورد هم مثل موارد زیادی که شکست خورده،خواهد باخت.
از دولت آلبانی هم میخواهم دست از این ساخت و پاختی که با مجاهدین دارد بردارد چرا که کلمه کشور آزاد که یدک می کشد را زیر علامت سوال برده است!!!!!!ازادی همیشه برنده بوده و خواهد شد.
مهدی سجودی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا