نامه یک معلم

خدمت حسن آقا

سلام حسن آقا من یک معلم مقطع ابتدایی هستم میخواستم کمی در باره اعتراضات اخیر معلمان درد دل کنم البته قبلا هم درجاهای مختلف نظراتم را گفته ام و اعتراض خودم را به گوش مسئولان رسانده ام و در این زمینه تلاشهایی داشته ام اما چون موضوع وبلاگ شما مجاهدین خلق است میخواستم در این زمینه هم نطراتی بدهم که اگر تمایل داشتید در وبلاگ خود بزنید.

ما معلمان اعتراضمان برای زیر پا گذاشته شدن کرامت معلم است همان که حضرت علی گفته اگر کسی به من کلمه ای یاد دهد مرا بنده خود کرده است اما سازمان مجاهدین در تبلیغات مسموم خودش که روحیه ضد ایرانی و ضد معلمی ووابستگی بیگانه دارد دقیقا همین کرامت معلم را نقض میکند و زیر پا میگذارد.

مجاهدین از فقر معلمان میگویند و آنها را انسانهایی مینمایاند که برای پول اعتراض میکنند و دائم اعلام میکند که معلمان زیر خط فقرهستند و شاگردی و رانندگی میکنند وگویا از قشر بی ریشه اجتماعی صحبت میکند آنها گویی که شکاری پیدا کرده باشند معلمان را دعوت میکنند که با مجاهدین هم عقیده و هم دست شوند و به آنها بپیوندند غافل از اینکه خودشان هم اگر بخواهند به معلمان بپیوندند ما آنها را نمیپذیریم باید به این سازمان گفت لطف بزرگ تو در حق معلمان کشور این است که دست از سر انها برداری و برای آنها تبلیغ نکنی و بکذاری آنها خودشان برای کرامت و حرمت خودشان بجنگند و تو هم بجای این کارها برای ماندن خودت در خاک عراق بجنگ و بگذار اعتراضات مستقل و مردمی ما رنگ دلگیر و ننگ آور بیگانگی بخود نگیرد. دوستی میگفت که در اعتراضات خود مشخص کنیم که با مجاهدین تا چه حد مخالفیم تا بلکه دست از سر ما بردارند و دوست دیگری ما را قانع کرد که مجاهدین که در ایران جایی و جاپایی ندارند و حرفشان خریداری ندارد در خارج از ایران هم به قدری فرصت طلبان رنگارنگ هست که رنگ بیرنگ مجاهدین در بین آنها گم شده.

اما من چون وبلاگ شما را میخوانم و شما هم لطف کرده بودید و در داستان…….. کمک کرده بودید تصمیم گرفتم شخصا و فقط در رابطه با همین وبلاگ روی این موضوع بعنوان یک معلم تاکید کنم.

با تشکر از شما ایزدی

وبلاگ حسن زبل، دهم می 2007