به وضع فلاکتبار اعضای خود برسید، قیام پیشکش تان

از مدت ها قبل روشن بود که باند رجوی در کنار اربابان ریز و درشت خود، درصدد برپایی آشوب بود که حادثه مرگ خانم مهسا امینی چند روزی قبل از اول مهر اتفاق افتاد و بهانه ای برای آغاز عملیات کوچک و البته پر دامنه در داخل کشور شد. هدف غائی این عملیات روانی که شبیه نوع سوریایی اش بود، جلوگیری ازبرنامه هایی بود که برای توسعه و آبادانی کشور تهیه شده و کم و بیش درحال اجرا شدن بود.

دشمنان قسم خورده خارجی و ایادی زبون و پست فطرت داخلی اش، که سال ها در فکر تجزیه کردن ایران و تبدیل آن به کشورهای کوچک بودند، با تمسک جستن به این حادثه قدرت رسانه ای عظیم خود را براه انداختند تا نگذارند مسئله در شکل طبیعی و قانونی اش حل و فصل گردد که نتایج مخربش را در زندگی روزانه خود مشاهده میکنیم.

البته این نا آرامی ها از بستر مشکلات زیادی که کمی تا قسمتی از مردم ایران با آن دست و پنجه نرم میکنند، سوء استفاده شایانی کرد که مسلم است با از بین بردن این علت ها، معلول خاص شان هم از بین میرود و بدین ترتیب غلبه بر این جنگ روانی دشمن، مشکل لاینحلی نخواهد بود.

در اینجا خطابم به باند رجوی است که دهه هاست که رئیس جمهور موهوم برای کل ایران تعیین کرده اند و این بدان معناست که تمام ایران را میخواستند و حال که قبول کرده اند که با قدرت رسانه ای اهدا شده توسط دشمنان و یا رقبای خارجی خود وارد میدان جدید ( جنگ رسانه ای در خدمت تجزیه کشور ) شده اند، درعمل قبول نموده اند که رئیس جمهور انتصابی شان هم با عدم وجود تمام ایران در یکجا، کشک است!

آیا همین اندازه عقب نشینی از طرف فرقه تبهکار رجوی ثابت نمیکند که این گروه متوهم در برنامه های خود شکست خورده و عملا حاضر به تجزیه ی ایرانی شده که دیگر ادعای تصاحب آنرا هم ازخود سلب کرده است؟!

مریم خانم چگونه این عقب نشینی کامل را به اعضای تشکیلات تحت تسلط اش توضیح خواهد داد؟

گمان نمیرود که او موفقیتی در این کار داشته باشد و بنابراین به صلاح اوست که ماهیت غلط کردن های زیادی چندین دهه گذشته را به این اعضای نگون بخت روشن ساخته و بگذارد که آنها تکلیف او و خودشان را برای چند سال عمر باقی مانده شان روشن کنند.

چرا که تجزیه کشور چیزی عاید او نمیکند که با این عایدات چیزی هم به اعضاء بدهد که رضایت آنها را جلب کند.

از ابتدا هم معلوم بود که او در یک بازی باخت- باخت شرکت کرده و عمر اعضای تشکیلات خود را با رنج و شکنج ضایع کرده و عمر خودش را که انصافا توام با تنعم و البته مشحون از شناعت و پستی بوده، بپایان رسانیده و نتیجه غائی اینگونه زیستن، نام زشتی است که بر جای میگذارد!

نوید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا