تفکیک جنسیتی، نگاه جنسیت زده و سرکوب جنسی در مجاهدین خلق از زبان جدا شده ها

تشکیلات مجاهدین خلق یکی از جنسیت‌زده‌ترین گروه‌های سیاسی و مذهبی در طول تاریخ است، چه در بدو تاسیس که یک تشکیلات کاملا مردانه بود و چه در چهار دهه دوره حکمرانی مسعود و مریم رجوی که هژمونی زنان بر تشکیلات شکل گرفت. طی این فرایند پنجاه ساله، برای حرکت از سر تفریطی طیف تا سر افراطی کنونی آن، نیاز به کاربرد جنسیتی‌ترین راهبردها بود که طلاق‌های ایدئولوژیک اجباری و تجرد اجباری اوج آن بود که سپس به تفکیک جنسیتی و سرکوب جنسی شدید و نهایتا تشکیل حرمسرای مسعود رجوی انجامید.

در این فرایند سرکوب و ارعاب به همه اعضا اعم از زن، مرد، بزرگسال و کودک آسیب‌های جدی وارد می‌شود. در کلیپ زیر تنها نمونه‌هایی از فشارهای مبتنی بر نگاه جنسیتی که سران مجاهدین خلق بر اعضا وارد می‌کنند، آمده است.

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

نسرین ابراهیمی عضو جدا شده از مجاهدین خلق که در سن نوجوانی به این تشکیلات پیوست و ده سال در این تشکیلات عضو بود، پیش از پیوستن به تشکیلات تصور می‌کرد که در آن به آزادی‌هایی که در نظر داشت از جمله حق انتخاب پوشش خواهد رسید. اما به محض ورود به درون حصارهای فرقه دریافت که حجاب اجباری، تفکیک جنسیتی و سرکوب عواطف به طور سیستماتیک در تشکیلات مجاهدین خلق بر اعضا تحمیل می‌شود.

سیامک نادری، از اعضای باسابقه مجاهدین خلق که از زمان ترک این تشکیلات برای افشای ماهیت آن تلاش مستمر می‌کند، از نگاه به شدت جنسیتی سران تشکیلات از جمله مهدی ابریشمچی می‌گوید. نگاهی که حتی سبیل تراشیده مردان را تحریک‌کننده جنسی می‌داند.

و مادر عصمت، جدا شده سالمندی که خود و فرزندانش سال‌های طولانی را به خدمت به تشکیلات رجوی گذراندند و جز مرگ و سرکوب و شکنجه چیزی نصیبشان نشد. مادر عصمت از سرکوب مذهبی و برخورد خشونت آمیز معلمان مدرسه مجاهدین خلق نسبت به دختر هشت ساله‌اش می‌گوید. او مجاهدین خلق را مسبب مرگ فرزندان مرده‌اش و فروپاشی روحی فرزندان بازمانده‌اش می‌داند.