تابستان امسال برای تشکیلات مجاهدین خلق خوب آغاز نشد. درست در آستانه تابستان در روز سی خرداد 1402، مجاهدین خلق به صورت خشونت طلبانه پذیرای هزار نیروی پلیس آلبانی در کمپ اشرف 3 شدند. این درگیری‌ها چند روز پس از لغو گردهمایی سالانه مجاهدین توسط دولت فرانسه رخ داد.
علیرغم آنکه با شکایت بردن به دادگاه و صرف هزینه‌های حقوقی فراوان مجاهدین خلق سرانجام موفق شدند گردهمایی پر خرج سالانه‌شان را در پاریس برگزار کنند، هرگز نتوانستند چهره یک اپوزیسیون مردمی را از خود به تصویر بکشند. چندین نکته کلیدی، غیر قابل انکار و آشکار در سراسر تصاویر و اخبار منتشره درباره مجاهدین خلق به چشم می‌خورد که این فرقه را نه تنها در زمره اپوزیسیون‌های حکومت ایران قرار نمی‌دهد بلکه آن را در ردیف دشمنان ملت ایران، دروغگویان و فریب‌دهندگان سیاستمداران غربی می‌نشاند. در زیر به این چند حقیقت برجسته اشاره می‌شود:
حمله به پایگاه مجاهدین خلق
ورود پلیس دولت آلبانی با حکم قوه قضایی حکومت آلبانی به کمپ اشرف 3 و توقیف بیش از 200 دستگاه کامپیوتر متعلق به مجاهدین خلق، نشان از عزم راسخ حکومت آلبانی برای محدود کردن فعالیت های مجاهدین خلق به عنوان نیرویی اخلال‌گر و تهدید کننده امنیت ملی آلبانی بود. نخست وزیر آلبانی صراحتا اعلام کرد که درصورتی که مجاهدین به جنگ طلبی خود ادامه دهند باید خاک آلبانی را ترک کنند. این نوع برخورد نشان میدهد که ماهیت تروریستی مجاهدین خلق به دقت تحت نظر مقامات آلبانی است.
حجاب اجباری
پوشش اجباری همه اعضای مجاهدین خلق و حجاب اجباری زنان مجاهد و از همه مهمتر حجاب اجباری شخص مریم رجوی در بحبوحه جنبش “زن، زندگی، آزادی” نه تنها مجاهدین خلق را از اپوزیسیون دور می‌کند، بلکه خشم بسیاری را علیه این فرقه برانگیخته است. نشانه‌های دیکتاتوری و سرکوب فرقه‌ای در پوشش یک دست، یک رنگ و ساده مردان و حجاب اجباری و یکدست زنان مجاهد به وضوح دیده می‌شود.
ویدئوی منتشر شده از هنگامه ورود پلیس آلبانی به قرارگاه مجاهدین، زن مجاهدی به نام هما را نشان میدهد که از “خواهر” مجاهد خود تذکر حجاب می‌گیرد و زمانی که به تذکر هم رده خود اهمیتی نمی‌دهد مستقیما از سوی خواهر رده بالاتر مورد عتاب قرار می‌گیرد و در سکانس پایانی هما که انگلیسی را به خوبی حرف میزند و در مقابل خبرنگاران آلبانیایی از “مبارزه” می‌گوید، مجبور به جلو کشیدن روسری خود می‌شود.
جمعیت اجاره‌ای
تصویر رسواکننده دیگر در گردهمایی سالانه مجاهدین در پاریس رخ می‌نمایاند. تصویر تکراری و غیرقابل انکار که در بیشتر گردهمایی‌های مجاهدین در اروپا و آمریکا قابل مشاهده است. حضور جمعیت اجاره‌ای خسته از سفر اتوبوسی به پاریس، زنان محجبه پناهجوی مسلمان از کشورهای خاورمیانه که کودکان نالان خود را آرام می‌کنند، تصویر سیاهپوستان فقیری که به وعده ناهار و سفر رایگان کلاه‌هایی به رنگ پرچم ایران بر سرشان رفته است و در دستان بی‌رمق‌شان پرچم‌ها و شعارهای مجاهدین خلق موج میزند.
مواضع دیگر اپوزیسیون‌ها
چهره‌های سرشناس اپوزیسیون بارها با صدای رسا فاصله خود از مجاهدین خلق را اعلام کرده‌اند. سوابق تروریستی، همدستی با صدام (خیانت به وطن)، رفتار فرقه‌ای و غیر دمکراتیک و حجاب اجباری دلایل اصلی اپوزیسیون‌ها برای مخالفت با فرقه رجوی هستند. این موضوع چنان روشن است که آژانس خبری فرانسه در پی دستور لغو گردهمایی اول جولای اعلام کرد که نامه‌ای از مقامات فرانسه دریافت کرده است مبنی بر اینکه آنها نگران “خطر واقعی” بروز تنش در میان هواداران مجاهدین خلق و دیگر فعالان اپوزیسیون ایرانی در زمان گردهمایی هستند. این نگرانی کاملا منطقی به نظر می‌رسید چرا که این موضوع کاملا مسبوق به سابقه است.
توییت علیرضا آخوندی، سیاستمدار ایرانی تبار دولت سوئد و از چهره های مخالف حکومت ایران یکی از نمونه‌هایی است که مهر تایید دیگری بر عدم مقبولیت فرقه مسعود رجوی در میان اپوزیسیون میزند. اذعان آخوندی بر اینکه مجاهدین خلق صدای ملت ایران نیستند بارها از سوی دیگر مخالفان حکومت ایران عنوان شده است.
مزدا پارسی