نامه خانواده نجفی به فرزندشان محمد جعفر نجفی در کمپ آلبانی

محمد جعفر سلام، امیدواریم که حالت خوب باشد.

محمد جعفر کاش می دانستیم تا کی بایستی دوری تو را تحمل کنیم؟! چندین سال است از تو بی خبریم و تماسی با ما نمی گیری که از سلامتی ات با خبر شویم. روزی که به خدمت سربازی رفتی دلمان خوش بود که بعد از اتمام سربازی پیش ما بر می گردی و در کنار خانواده ات زندگی خودت را ادامه می دهی. پیشرفت می کنی. تشکیل خانواده می دهی. آن روزها خبر نداشتیم حسرت دوباره دیدنت بر روی دلمان می ماند.

آیا تا به حال به خودت، سرنوشتت و به ما فکر کرده ای؟ آیا این همه اسارت بس نیست؟ سالها در عراق و الان در آلبانی.

باور کن زندگی کردن زمانی لذت بخش است که در کنار خانواده ات باشی. خانواده کانون محبت است و نه دشمن تو. محمد جعفر جان از تو می خواهیم خودت را نجات دهی. خودت را نجات بده و بدان که ما حمایتت می کنیم. ما همیشه و هر لحظه به یادت هستیم.

منتظر آمدنت هستیم

دوست دار تو – خانواده ات

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا