انقلاب بهمن 57 و مجاهدین خلق، درس ها و عبرت های گرانبها – قسمت اول

روز دوشنبه 22 بهمن ماه 1403 چهل و ششمین سالگرد انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران فرا می رسد. انقلاب بهمن ماه که به دلیل باورهای مذهبی بکار گرفته شده در آن به انقلاب اسلامی هم معروف است، یک دگرگونی بزرگ سیاسی و اجتماعی بود که بین 17 دی 1356 تا 22 بهمن 1357 با مشارکت طبقات مختلف مردم ایران انجام پذیرفت. انقلابی که یکی از باشکوه ترین جنبش های تاریخ معاصر بود که تاریخ کمتر نمونه آن را بیاد دارد. همبستگی و اتحاد بی سابقه مردم در آن مقطع حول یک رهبری قاطع و آمیزه های مترقی اسلامی و تاکید روی شعارهای بنیادین آزادی و استقلال رمز پیروزی این انقلاب بود.

پیروزی انقلاب و شکستن طلسم اختناق دیکتاتوری سالها و باز شدن فضای سیاسی جامعه این فرصت را در اختیار احزاب و گروه های مختلف قرار داد تا هرکدام بنا به هویت و ماهیت خود برنامه های خود را در معرض انتخاب مردم و جامعه قرار دهند. در این میان سازمان مجاهدین خلق که شعار اسلام انقلابی، حمایت از کارگران، کشاورزان و برابری حقوق زنان و مردان را به عنوان یک برنامه در معرض انتخاب افکار عمومی قرار داده بود، مورد اقبال اجتماعی بخش هایی از جامعه و بخصوص نسل جوان قرار گرفت. جوانانی که در منتهای صداقت و با احساسات و اعتقادات پاک اراده کرده بودند که تمامی سرمایه عمر و جوانی خود را فدای خوشبختی و رفاه اجتماعی و اقتصادی مردمشان کنند. این جوانان در ادامه این مسیر مجذوب شعارهای فریبنده مجاهدین خلق و سخنرانی های آتشین و شخصیت کاریزماتیک رجوی شدند. آنها احساس کردند مجاهدین خلق می توانند فرشته و ناجی مردم کشورشان باشند و به سالها فقر و محرومیت، تبعیض و بی عدالتی پایان دهند.

انتشار و پخش زندگی نامه اعضای اعدام شده و همچنین دفاعیات آنها در دادگاههای شاه در سطح وسیع جامعه تاثیر زیادی روی افکار عمومی و به ویژه نسل جوان جامعه داشت. در اینجا لازم می دانم برای آشنایی هر چه بیشتر با جریان مجاهدین خلق مروری گذرا به تاریخچه تاسیس و شکل گیری این سازمان داشته باشم تا در ادامه بتوانم به ریشه یابی علل افول و سقوط این جریان و تاثیرات مخرب آن در روند تاریخچه انقلاب بپردازم.

سازمان مجاهدین خلق به رهبری محمد حنیف نژاد در سال 1344 بعد از انشعاب از نهضت آزادی با هدف مشی مسلحانه تاسیس و فعالیت خود را آغاز کرد. تا سال 1355 تمامی بنیان گذاران و کادرهای اولیه و اصلی دستگیر و به جز مسعود رجوی اعدام شدند. مسعود رجوی به واسطه ارتباط برادرش کاظم با ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت شاه) و همکاری در جریان بازجویی، مشمول عفو و تخفیف شاه قرار گرفت و به حبس ابد محکوم گردید. در سال 1354 در ادامه همان انحرافات، ایدئولوژی مارکسیستی بر سازمان حاکم گردید و تعدادی از کادرهای رهبری کننده که بر پایبندی خود بر مبانی اسلامی تاکید و اصرار ورزیده بودند ترور شدند. رجوی با سواستفاده از این شرایط در زندان در راس تشکیلات قرار گرفته و سازمان را از اهداف اولیه منحرف و به سمت تمایلات قدرت طلبانه و کیش شخصیت خود کشاند. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 مسعود رجوی به همراه کادرهای باقیمانده از زندان آزاد و با صدور اطلاعیه ای جنبش ملی مجاهدین خلق که شاخه سیاسی این سازمان تلقی گردید را اعلام و شروع به عضو گیری نمود.

ادامه دارد…

علی اکرامی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا