غلامرضا شکری عضو سابق سازمان مجاهدین خلق، در پیامی به دوستان قدیمی اش در کمپ مانزا مجاهدین خلق اطمینان خاطر می دهد که شرایط زندگی بیرون از فرقه به مراتب بهتر از آن چیزی است که در مناسبات فرقه در حال گذراندن هستند.
او با یادآوری خاطراتی از دوران حضورش در تشکیلات رجوی، به خفقان حاکم بر مناسبات اشاره می کند: سازمان کاری کرده بود که آدمها از هم بترسند. صحبت های معمولی را هم به اسم محفل زدن و مزخرفاتی از این قبیل ممنوع کرده بودند و تمام اینها کارکردهای مغزشویی مسعود رجوی بود.
او در ادامه می پرسد: مغزشویی رجوی آیا تا این حد پیش رفته که انسان ها نتوانند تصمیم درست بگیرند؟
شما می توانید. تصمیم بگیرید و بیرون بیایید . ما هستیم و به شما کمک می کنیم . خانواده هایتان که سالهاست چشم به راهتان هستند به شما کمک می کنند. بیایید و دل خانواده هایتان را شاد کنید. خیلی سریع بیایید بیرون . به هر کجا که خواستید بروید. زندگی آزاد بدون استرس و دغدغه و مشکل.
عضو کنونی انجمن نجات آلبانی معتقد است که منشأ اکثر بیماری های افراد حاضر در کمپ مجاهدین خلق به خاطر زندگی به شدت استرس زا در مناسبات سازمان است.
شکری زندگی کنونی اش را این گونه توصیف می کند: از وقتی بیرون آمده ام اون مشکلات که آنجا داشتم را ندارم. صحیح و سالم کار می کنم و زندگی خودم را دارم.