سال 83 را میتوان سرفصل رهایی انسانها و خلاص شدن از زندان های روحی و روانی و جسمی رجوی دانست و از سوی دیگر شکستن ظرف تشکیلاتی و فروپاشی این فرقه نام برد.
تا قبل از آن سازمان توانسته بود با اهرم های فشار و اختناق و سرکوب و تهدید و ارعاب و حتی شکنجه جسمی و روحی – روانی و بکارگیری دادگاه های یکطرفه و محکوم نمودن نیروهای ناراضی و با اتهام زنی فرد به خیانت و سپس زندانی کردن در داخل سازمان و تهدید نیروها و تحویل دادن آنها به استخبارات عراق و قطع نیروها با دنیای بیرون و قطع هرگونه تماس و با مکانیزم مهار و کارکرد و شگرد های ضد انسانی مبادرت به شستشوی مغزی و گرفتن عاطفه ها کرده و به عمق ذهن نیروها نفوذ و آنها را در چارچوب تشکیلات بسته نگه دارد و اجازه فکر کردن به خانواده ها را به افراد نمیداد و با بیگاری کشیدن از نیروها در 18 الی 20 ساعت وقت آنها را به شکل ها و برنامه ریزی های بیهوده، تلف کرده و بنوعی برده کشی از نوع بیگاری انسانها در عصر نوین را راه اندازی کند که اسیران فرقه نتوانند وقت فکر کردن داشته باشند .
فرقه هرگز به هیچ خانواده ای اجازه ملاقات را نمی داد! اما بعد از سقوط صدام سازمان می دانست در چه منجلابی فرو رفته و می بایست از این جهت خودش را نجات می داد و از ریزش ناگهانی جلوگیری می کرد. لذا دست به دامن آمریکاییها شد. اما با باز شدن مرزها سیل خانواده ها که سالیان سال سازمان از ملاقات آنها با فرزندانشان ممانعت بعمل آورده بود به سمت اشرف سرازیر شد. از طرف دیگر نیروها در عطش دیدار جهت دیدن خانواده ها خود را آماده می کردند. سازمان این بار آن هم به شکل های گروهی از طرف خانواده ها مواجه و جالب آن که فرقه به افراد می گفت که به ملاقات نروید، خانواده ها مزدور هستند و یا اگر ملاقات انجام میگرفت باز آنها را توجیه می کرد و همراه نیروها نفراتی می فرستاد که برای نظارت بر گفتگوی افراد و یا شانتاژ دیدار نیرو با خانواده باشند و همچنین جلوگیری از ارتباط نزدیک نیروها با خانواده داشته باشند.
اما به خواست خدا و سیل ورود خانواده به اشرف و دیدارهای صورت گرفته در آن ایام و با ترک برداشتن ذهنهای انسان هایی که سالها در یک تشکیلات مخوف به میخ کشیده شده بودند، عاطفه های کشته شده، دوباره شکوفا و موج جدایی و فرار نیروها از قلعه اشرف شد و سازمان بدین گونه در یک فروپاشی جدی قرار گرفت که حاصل آن رهایی حدود 600 نفر در آن مقطع زمانی بود.
به امید رهایی تمامی اسیران دربند این فرقه پلید و مجازات سران کثیف این سازمان منحوس و پلید.
اردشیر درویش