گلوی کردستان هنوز از زخم های رجوی خونین است

سالها قبل که به پادگان اشرف کشانده شدم، بدلیل هم مرز بودن استان کردستان با عراق، تعداد هم وطنان کرد زبان در پذیرش کم نبود، از جمله کوروش بچه سنندج با موهای مجعد و با انرژی بالا در میان دیگران بیشتر به چشم می آمد. کوروش در نشستی اولین بار این سئوال را مطرح کرد که چرا دستک های سیم خاردارها به سمت داخل پادگان اشرف است؟ اگر این سیاج ها و سیم خاردارها برای ممانعت از ورود دشمن به داخل است، منطقا باید دستک ها به سمت بیرون خمیده می شدند؟ کوروش خیلی ذهن قوی و روشنی داشت، ماهها بعد با کوروش در انفرادی زندان پادگان اشرف هم بند بودم، اعتراضات او همیشه ادامه داشت، عاقبت همه او را آنقدر در سلولش کتک زدند که بیهوش شد و جسم بی جان او را در یکی از روزهای زمستان 1376، پتو پیچ کرده و از زندان به بیرون منتقل کردند، که متاسفانه تا امروز هم از او خبری در دست نیست!

در اکثر نشست های جمعی نیز ، بچه های کردزبان با سازمان درگیر بودند و همیشه هم زیر ضرب بودند.

کردکشی سازمان در عراق نیز که اظهر من الشمس است و همه بدان واقف هستند. اما جالب اینکه سازمان همیشه با شعار حمایت از قومیت ها، قومیت های مختلف ایرانی را در شکنجه گاههایش ، شکنجه و زندانی می کرد.

مطلبی در یکی از سایت های سازمان با عنوان: “ ریسمانی دوباره بر گلوی کردستان” را خواندم. این شعار به ظاهر نوع دوستانه، از زبان فرقه ای قومیت کش، واقعا که مرغ پخته را هم به خنده وا می دارد، چقدر سران یک فرقه باید مردم فریب و حیله کار باشند که بخواهند با شعور انسان ها ، چنین بازی هایی را براه بیاندازند؟

مخصوصا زنی با پیشینه کردی را، زمانی مسئول اول سازمان کرده بودند که به جنایت و خیانت و فحاشی و آدم کشی مشهور است، مهوش سپهری یا نسرین، یکی از جنایتکار ترین عمال رجوی هاست، دست در بسیاری از جنایت ها دارد و همیشه هم از این بابت افتخار می کرده است که “عنقلاب مریم” را حفظ کرده است!

اگر بخواهیم این تروریست رجویستی را بیشتر بشناسیم باید چند سطر ادامه را از نظر بگذرانیم :

از جمله فعالیت‌ها و مسئولیت‌های مهوش سپهری عبارت است از عضو بخش روابط خارجی گروه در سال ۱۳۶۳، راه اندازی و مسئولیت شاخه‌ی نظامی تشکیلات در سنندج و عضویت در پیش مرگ‌های کردستان در سال ۱۳۶۴، مسئول نهاد و عضو هیئت اجرایی انجمن به اصطلاح دانشجویان مسلمان در آلمان در سال ۱۳۶۶، شرکت در عملیات‌های تروریستی نظامی فروغ جاویدان و چلچراغ با سمت مسئول، مسئول محور و معاونت آموزش شاخه‌ی نظامی تشکیلات مجاهدین در سال ۱۳۷۰، عضو شورای تروریستی موسوم به ملی مقاومت در سال ۱۳۷۱، مسئول برگزاری نشست برای عناصر مستقر در اروپا در سال ۱۳۷۴، جانشین مسئول شاخه‌ی نظامی گروهک تروریستی مجاهدین به مدت دو سال از شهریور ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ و مسئول توجیه تیم‌های تروریستی سازمان از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۸.

در حال حاضر قسمتی از مهمترین نشست‌های تشکیلاتی در آلبانی توسط مهوش سپهری برگزار می‌شود.

او تحت تعقیب اینترپل بوده و دارای اعلان قرمز به شماره ۲۰۰۲-۴۴۵/۶-A است.

ضمن درود و سلام به تک تک هموطنان کردزبان کشورم و آرزوی بهترین ها برای آنها، امیدوارم بزودی زود مهوش سپهری به دادگاه عدالت مردم ایران سپرده شود.

محمد رضا مبین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا