گفتگوی هابیلیان با مصطفی کواکبیان استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی و نماینده مجلس شورای اسلامی
اشاره:
کانون هابیلیان یک سازمان غیر دولتی به شمار می رود که در سال 1384 توسط جمعی از خانواده های قربانیان تروریسم در ایران سازماندهی شد. این کانون به نمایندگی از 16000 قربانی ترور در ایران تلاش دارد تا از طریق مجاری حقوقی بین المللی و با بهره گیری از نظرات صاحبنظران داخلی و خارجی به اعاده حقوق قربانیان ترور به ویژه قربانیان ترور مجاهدین اقدام نماید. در حال حاضر آقای "سید محمد جواد هاشمی نژاد" فرزند شهید آیت الله سید عبدالکریم هاشمی نژاد که قربانی ترور مجاهدین شد دبیر کلی این کانون را به عهده دارد.
در همین راستا و به مناسبت فرا رسیدن بیست و هفتمین سالگرد فاجعه هفتم تیر که شهید بهشتی رئیس شورای عالی قضایی و تعداد زیادی از نمایندگاه مجلس و وزیران، قربانی ترور کور مجاهدین شدند، در خدمت دکتر مصطفی کواکبیان استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی و نماینده مجلس شورای اسلامی، مباحثی را در رابطه با آینده سیاسی مجاهدین در عراق، رای دادگاه انگلیس در رابطه با این گروه تروریستی مطرح ساخته ایم که از نظرتان می گذرد.
هابیلیان:با توجه به اینکه گروه تروریستی مجاهدین جنایات گسترده ای را در ایران در سالهای دهه شصت مرتکب شده است و در حال حاضر در عراق و در معیت آمریکایی ها پناه گرفته است، دولت عراق باید چه راه کاری را در رابطه با این گروه تروریستی در پیش گیرد؟
دکتر کواکبیان: باید هر چه سریعتر بین دولت ایران و عراق توافقی مبنی بر اخراج مجاهدین از عراق صورت گیرد. بین دولت ها هیچ گونه تعارفی وجود ندارد و گروه تروریستی مجاهدین ترور هزاران ایرانی را به عهده گرفته است و در منظر ملت ایران یک گروه منفور است. بنابراین دولت عراق باید هر چه سریعتر موضع خود را در این زمینه خیلی شفاف اجرایی سازد. با توجه به پیشینه مجاهدین در عراق و ایران دولت عراق قاعدتا باید آمادگی هر گونه همکاری با ایران را در رابطه با گروه مجاهدین داشته باشد، که این همکاری قطعا در تداوم رابطه دوستانه بین ملت و دولت عراق با ملت و دولت ایران بسیار موثر و مفید خواهد بود.
تصور بنده این است که نگه داشتن مجاهدین در عراق یک نوع گروکشی است که توسط آمریکایی ها صورت می گیرد. آمریکایی ها به دنبال این مسئله هستند که مجاهدین در عراق باشند تا در موقع لزوم از آنها به عنوان یک برگ برنده در برابر جمهوری اسلامی ایران استفاده کند. اما اینکه چرا دولت عراق در این زمینه از یک سیاست تقابلی شدید با آمریکا بهره نمی گیرد جای تامل دارد، دولت عراق قاعدتا باید سیاست خود را دنبال کند و در برابر اخراج مجاهدین از عراق در برابر آمریکاییها اصرار ورزد.
(رابین کوربت معروف به "لرد ترور" در انگلستان، که نزدیک به سه دهه زیر آرم داس و تفنگ فرقه رجوی به حمایت از کشتار در ایران و عراق پرداخته است)
در این میان دیپلماسی ایران باید بسیار فعالتر و جدی تر عمل کند، بدین معنی که دستگاه سیاست خارجی ایران باید به عراقی ها این گونه بیان کند که اگر دو کشور ایران و عراق چنانچه به دنبال روابط خوب و دوستانه هستند، مثلا باید ظرف دو ماه مجاهدین از این کشور اخراج شوند. آنچه در این بین شاهد هستیم این است که دو دولت ایران و عراق مایل به حضور مجاهدین در عراق نیستند، اما آمریکایی ها خواهان حضور این گروه در عراق هستند، و همانطور که گفته شد به دنبال پیشبرد برخی سیاست های خود در عراق از طریق این گروه تروریستی هستند.
هابیلیان:اخیرا شاهد صدور رای یک دادگاه انگلیس مبنی بر خروج مجاهدین از لیست گروههای تروریستی این کشور هستیم، سوال این است که چرا انگلستان سیاستی خلاف نظر اتحادیه اروپایی مبنی بر ابقای نام مجاهدین در لیست گروههای تروریستی این اتحادیه را دنبال می کند؟
دکتر کواکبیان:در مورد دولت انگلیس همانطور که از شواهد و قراین پیداست، انتقام آمریکایی ها از جمهوری اسلامی ایران توسط انگلیسی ها گرفته می شود، به این معنی که انگلیسی ها در این موضوع به عنوان نماینده آمریکایی ها عمل می کنند و لذا حذف نام مجاهدین از لیست گروههای تروریستی انگلستان در حقیقت دستور آمریکایی ها است. آمریکایی ها به این وضوح نمی توانند بنا بر منافعی که در درازمدت ممکن است داشته باشند از این گروه تروریستی حمایت علنی کنند، لذا انگلیسی ها را برای این امر جلو انداخته اند و در این قضیه هم من معتقدم در مجامع بین المللی گروه هایی مثل کانون هابیلیان باید به شدت فعال باشند و این مسئله را از طریق دستگاه سیاست خارجی پیگیری کنند، تا بتوانند از این طریق، دوگانگی سیاست غرب در مبارزه با تروریسم را بیشتر نشان دهند.
چگونه است که اگر در یک منطقه دور افتاده ای در آفریقا، آمریکای لاتین یا آسیا چنانچه از بینی کسی خون بریزد بنگاه های خبری غرب تحت عنوان "مبارزه با تروریسم" بلوا به راه می اندازند اما در حادثه هفتم تیر ماه 1360 که رئیس شورای عالی قضایی ایران، 27 نماینده مجلس تعدادی از وزرا و مقامات اجرایی کشور، و متعاقب آن در هشتم شهریور همان سال رئیس جمهور و نخست وزیر ایران به طرز وحشیانه ای ترور شدند و در ادامه خط ترور در کوچه و بازر، هزاران ایرانی به شهادت رسیدند، که عامل اکثر این ترور ها مجاهدین بودند اما با این حال شاهدیم که غرب به دنبال حذف نام این گروه تروریستی از لیست گروههای تروریستی خود است که این امر نشانگر نوعی دوگانگی از سوی غرب و به ویژه آمریکا و انگلستان در رابطه با مسئله تروریسم است و ما معتقدیم در فاجعه هفتم تیر که در نوع خود بسیار دلخراش و جنایتکارانه بود دست های پیدا و پنهان قدرت های مخالف جمهوری اسلامی ایران به وضوح مشاهده شد، و در شرایط فعلی نیز برخی اقدامات تروریستی از جمله حادثه شیراز نشانگر دخالت گسترده کشورهای خارجی در اقدامات تروریستی در ایران است و دستگیری عاملان این حادثه حکایت از وابستگی قطعی آنها به برخی کشور های غربی از جمله آمریکا و انگلستان دارد.
هابیلیان: آیا اقدام دادگاه انگلیس در کنار گذاردن نام مجاهدین از لیست گروه تروریستی به این معنی نیست که در آینده آمریکا نیز دست به این اقدام بزند و در صدد باشند تا به این وسیله به تطهیر این گروه تروریستی اقدام کنند و از آن به عنوان یک آلترناتیو! در رابطه با جمهوری اسلامی استفاده کنند؟
دکتر کواکبیان:کشور ایران مثل کشورهای آمریکای لاتین نیست که یک گروهی در بیرون آماده سازی شوند و بخواهند با کودتا بر سر کار آیند. اصولا مردم ایران اعتقادی به کسانی که بخواهند با وابستگی به قدرت های خارجی به دنبال کسب قدرت در داخل باشند ندارند. ما شاهد بودیم که امام خمینی مدت زیادی را در تبعید بودند اما چون هیچ گونه وابستگی به قدرت های خارجی نداشتند و همه "هم و غم" ایشان مردم ایران بود بر حکومت ستم شاهی پیروز می شوند، اما گروه هایی که در خارج فعال هستند اعم از سلطنت طلبان و مجاهدین که به قدرت های خارجی وصل هستند در منظر مردم ایران هیچ جایگاهی ندارند و نوعی انزجار نسبت به این گونه گروهها از سوی مردم ایران مشاهده می شود. اصولا آلترناتیو زمانی مطرح است که مردم،این گروهها را قبول داشته باشند اما وقتی که چنین اقبالی از سوی مردم نسبت به این گروه تروریستی وجود ندارد مسئله آلترناتیو اساسا منتفی است.
هابیلیان:آیا غرب می تواند مامنی برای آینده مجاهدین باشد؟
دکتر کواکبیان:به طور خلاصه بگویم من اعتقادی به این ندارم که کشور های غربی می توانند پناهگاهی برای گروه مجاهدین باشند. بالاخره هر جمعیتی که بخواهد در خارج از کشور مبارزه علیه حاکمیت درونی یک کشور را به پشتوانه دلارهای آمریکا دنبال کند هیچ پایگاهی در درون مردم پیدا نخواهد کرد، که نمونه بارز آن همین گروه مجاهدین است که سالها در معیت غرب به سر می برد اما نتوانسته است هیچ پایگاه اجتماعی در داخل ایران کسب کند و غربی ها از این گروه صرفا به عنوان یک برگ برای گرفتن امتیاز استفاده می کنند.
هابیلیان:به نظر جنابعالی با توجه به عزم راسخ مردم عراق چه در سطح مردم کوچه و بازار و چه در سطح نخبگان و نمایندگاه مجلس عراق مبنی بر اخراج مجاهدین از این کشور، دولت عراق چه راه کاری را باید در قبال این گروه تروریستی در پیش گیرد؟
دکتر کواکبیان:بی شک ملت عراق با توجه به پیشینه گروه مجاهدین در عراق هیچ علاقه ای به حضور مجاهدین در این کشور ندارند و آنها را برای خود یک شر تلقی می کنند، بنابراین شکی نیست که خواهان اخراج این گروه از عراق هستند و مخالفت هایی که ابراز می شود گویای این مسئله است. از سویی دیگر ما بارها از مسوولین مجلس اعلاء و حزب الدعوه عراق که در حال حاضر بیشترین تعداد را در مجلس و دولت عراق دارند و همچنین ریاست جمهوری و نخست وزیر و دیگر مسوولین عراق شنیده ایم که حرف ملت عراق را تکرار می کنند و مخالف حضور مجاهدین در عراق هستند. بنابر این با توجه به این شرایط دولت عراق باید فارغ از هر گونه فشار آمریکایی ها این خواسته ملت عراق را هر چه زودتر عملی سازد.
با تشکر از جنابعالی که با وجود مشغله کاری که داشتید وقتتان را در اختیار ما گذاشتید
دکتر کواکبیان: من هم از شما سپاسگزارم و برای شما آرزوی موفقیت دارم.
کانون هابیلیان، بیست و هفتم ژوئن 2008