بعنوان کسی که 10 سال در سازمان مخوف مجاهدین خلق در اسارت بودم و شکنجه شدم، باید اذعان کنم که این سازمان یکی از سرکوبگرترین سازمان های حال حاضر در زمینه نقض فاحش حقوق بشر است. قریب به 40 سال است که این سازمان بصورت کاملا علنی اعضای ناراضی خود را زندانی و شکنجه می […]
بعنوان کسی که 10 سال در سازمان مخوف مجاهدین خلق در اسارت بودم و شکنجه شدم، باید اذعان کنم که این سازمان یکی از سرکوبگرترین سازمان های حال حاضر در زمینه نقض فاحش حقوق بشر است. قریب به 40 سال است که این سازمان بصورت کاملا علنی اعضای ناراضی خود را زندانی و شکنجه می کند. سلول انفرادی یا همان شکنجه ی سفید، (شکنجهٔ سفید به انگلیسی: White torture، نوعی شکنجهٔ روانشناختی مبتنی بر «محرومیت حسی» و «ایزوله کردن» شخص است. شکنجهٔ سفید سبب تخریب «هویت شخصیِ» شکنجه شونده و کاهش زیادی در «محصولات فکریِ» او میشود.) از معمول ترین ابزارهای مرسوم سرکوب در تشکیلات این سازمان است.
شکنجه سفید بر خلاف اشکال سنتی شکنجه، عمدتاً معطوف به جسم انسان نیست، بلکه روان، شخصیت و هویت فرد را هدف قرار میدهد؛ همین مسئله موجب میشود این نوع شکنجه آثار عمیق، ماندگار و گاه ویرانگرتری برای قربانی بر جای بگذارد.
مسعود رجوی در گذشته و اکنون مریم رجوی همسر سوم او، یک دست در خون و شکنج اعضای سازمان خود و دست دیگر را بعنوان دادخواهی در مجامع حقوق بشری بلند کرده اند! اگر بخواهم مستند و متقن بگویم ، باید از خودم بگویم، من در سال 1375 با سری پر سودا، داوطلبانه وارد این سازمان در عراق شدم، اما از بدو ورود از تمامی حقوق فردی و قانونی ام، منع شدم، با اولین اعتراض به این قطع از دنیای بیرون ، در زمان حکومت صدام حسین در عراق در سال 1376 بازداشت شدم و وارد زندان اسکان در پادگان اشرف و سلول های انفرادی شدم، من در این زندان 6 ماه تحت شدید ترین شکنجه ها واقع شدم. آموزه های موساد رژیم صهیونیستی و مخابرات و استخبارات عراق که به بازجویان و شکنجه گران سازمان آموزش داده شده بود، در زندان های سازمان مجاهدین خلق بصورت دقیق اجرا می شد. بعد از 6 ماه طوری مطیع و رام شده بودم که خودم هم باور نمی کردم همان انسان منتقد و معترض سابق هستم. این امر مرا 10 سال در این سازمان ماندگار کرد و عمر و جوانی ام بر باد رفت. از 27 سالگی تا 37 سالگی من در درون اسارتگاههای متعدد این سازمان در عراق به فنا رفت. هر روز و هر لحظه ی حضور در این سازمان شکنجه است، سفید و سیاه هم ندارد، هر نوع شکنجه ای در این سازمان معمول است.اگر به آمار بالای خودکشی ها و خودسوزی ها در این سازمان توجه کنیم ، شاید به اطلاعات و ابعاد جدیدی از جنایات این سازمان در حق اعضای خودش پی ببریم .
«شکنجه سفید نوعی شکنجه روانی و گاه جسمانیِ غیرمستقیم است که معطوف به انهدام و اختلال شخصیت فرد از طریق محرومسازی حسی، تنهایی مطلق، ترسآفرینی، محرومیت از زمان، نور، صدا، بیاطلاعی از وضعیت خویش و حتی تهدیدهای روانی پیوسته میباشد که هدف آن، تخریب اراده و هویت قربانی و تسلیم پلیسی است.»
در سازمان مجاهدین خلق هر نوع شکنجه ای مرسوم بود؛ از ناخن کشی تا آویزان کردن و تجاوز به عنف و ضرب و شتم. سازمان در عراق بیش از 11 زندان علنی و رسمی داشت، اما شدت مخفی کاری به حدی بود که حتی برخی از اعضای وقت سازمان از وجود و ابعاد آن خبر نداشتند.
امروز که مریم رجوی وقیحانه پشت میز نشسته است و گل و بلبل و پرچم سه رنگ ایران هم در کنار میزش است، هرگز نباید دیگران را بفریبد، مریم رجوی اصلی ترین و خشن ترین زنی است که حتی به زنان سازمان نیز لحظه ای ترحم نداشته است، او بی مهابا زنان و مردان در تشکیلات را به قتلگاه انسانیت برده است. او بانی اصلی ترین ابزار شکنجه و شستشوی مغزی ، یعنی انقلاب درونی (انقلاب ایدئولوژیک)در این سازمان سرکوبگر است، اکنون هم در این سازمان مردان و زنان در تجرد اجباری تحت القائات این انقلاب درونی بسر می برند، عملیات مغزشوئی و مانیپولاسیون ذهنی همین الان هم در اسارتگاه اشرف 3 در مجاورت روستای مانز در کشور آلبانی در جریان است.
من بعنوان یک فعال حقوق بشر و مدافع حقوق صدها و هزاران انسان بی گناه که در دام این سازمان گرفتار هستند، از تمامی مجامع حقوق بشری و ناظران و مدافعان حقوق بشر جهانی ، می خواهم بر اساس صلاحیت های جهانی خود ، رهبران این سازمان و شکنجه گران و عاملان جنایت در این سازمان را به پاسخگوئی وا دارند.
مریم رجوی و نزدیک به 104 نفر از ایادی او ، تروریست بین المللی هستند و حکم قرمز اینترپل دارند، این جنایتکاران به فوریت در هر کجا و در هر کشوری هستند، باید بازداشت شده و دادگاهی شوند، مماشات به اسم حقوق بشر با این جنایتکاران، جنایتی نابخشودنی است. امروز پس از افشاگری صدها جداشده و نجات یافته از این سازمان ، دیگر ابهامی برای هیچ کس باقی نمانده است که این سازمان با سرکوب داخلی اعضای خود، در ردیف شقی ترین و جنایتکارترین مدعیان دروغین حقوق بشر است.
محمدرضا مبین
