تاملی بر واکنش هیستریک مسئولین اسارتگاه اشرف

نقض مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر از سوی رهبران مجاهدین
سران فرقه ی مجاهدین هم اکنون در شرایط بسیار سختی بسر می برند. آنان در تبلیغات رسمی شعار مبارزه برای حقوق انسانها را می دهند اما به خواسته و مطالبات مشروع خانواده هایی که مدت سه ماه است در درب ورودی اشرف بسر می برند و مصرانه خواهان ملاقات و دیدار با بستگان و فرزندانشان در اشرف هستند نه تنها اهمیتی نمی دهند که واکنش پرخاشگرانه و ستیزه جویانه دارند به روشنی می توان گفت رهبر عقیدتی مجاهدین عواطف و احساسات سرشار خانواده ها را به سخره می گیرد.
دارودسته ی رجوی فریبکارانه خانواده ها را مزدوران رژیم ایران معرفی می کنند. این موضع و سخن براستی غیر منطقی و غیر واقع بینانه است. زیرا بر هر ناظر بی طرفی مشخص است مادران و پدران میانسال، مسن و چشم انتظار نمی توانند ماموران اطلاعات و یا وابسته به نهادهای دولتی ایران باشند.
به تاریخ 22/2/1389 در سایت ایران افشاگر مقاله ای تحت عنوان " تشبثات جدید وزارت اطلاعات آخوندی برای ادامه کارزار شکست خورده انتقال مزدوران به ورودی اشرف " چاپ شده است که نیم نگاهی به محتوای آن، نهایت ترس و واهمه ی رهبر عقیدتی مجاهدین از حضور، پایداری و مقاومت اعضای خانواده ها در درب ورودی اشرف را به نمایش می گذارد و به تاکید مواضع مطروحه در متن مقاله ی مذکور نقض آشکار منشور جهانی حقوق بشر است. براستی چرا سران مجاهدین که در مصاحبه با خبرنگاران خارجی از پایبندی و تعهد خویش به حقوق انسانها حرف ها می زنند این چنین به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر به خصوص به بند 3 ماده 16 آن بی اعتنایی کرده و امکان ملاقات افراد مستقر در اشرف را با خانواده هایشان فراهم نمی کنند.
در متن اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح شده است " خانواده عنصر طبیعی و انسانی اجتماع است و باید از پشتیبانی جامعه برخوردار باشد " (بند 3 ماده 16)
رهبران مجاهدین به علت عدم پایبندی آشکار به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، می بایست از سوی خانواده هایی که بیش از دو دهه است از دیدار و یا تماس با عزیزانشان به علت اعمال محدودیت های تشکیلاتی رهبران دارودسته ی رجوی محروم مانده اند مورد بازخواست قرار گیرند و در صورت شکایت آنان سران بیرحم مجاهدین بایستی در مجامع بین المللی و دادگاه پاسخگو باشند و بی شک به دلیل رفتارهای بازدارنده و غیر انسانی محکوم خواهند شد.
تناقض های رفتاری و ذهنی مسئولین اشرف در برخورد با خانواده ها و نوع واکنش هیستریک آنان به خوبی نمایان است. انگ و تهمت زدن به پدران و مادران چشم انتظار و مشتاق دیدار با عزیزانشان و یا مزدور خطاب کردن برادران و خواهرانی که صرفا برای ملاقات بیش از سه ماه است در درب ورودی اشرف در انتظار هستند واکنشی نابخردانه و بیمارگونه است که با هنجارهای دنیای مدرن و مولفه های اخلاقی زیست در عصر تحولات دموکراتیک همخوانی و سازگاری ندارد.
به نظر می رسد سران مجاهدین اگر به جای چاپ مقالاتی که جز کین و نفرت کور آنان را به نمایش نمی گذارد در سایت های متعلق به فرقه و سیمای به اصطلاح آزادی به بازنگری در مواضع و ماهیت رفتار نادرست و غیر اخلاقی خویش بپردازند کاری اصولی و منطقی را انجام داده اند. در غیر این صورت و با اصرار به استمرار مواضع و رفتار تشکیلاتی سرشار از کین و نفرت، بیش از پیش در افکار عمومی و ذهنیت خانواده ها محکوم و مورد سرزنش و نکوهش قرار خواهند گرفت.
آرش رضایی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا