احتراما به استحضار می رساند ما خانواده های جوانان گرفتار در اسارتگاه اشرف مدت چهار ماه است که پشت درهای این زندان منتظر دیدار آزادانه با فرزندانمان هستیم اما متاسفانه مسئولان سازمان به هیچ وجه حاضر به همکاری نیستند و اجازه دیدار به ما نداده اند. آنها حتی علیه ما خانواده های رنجدیده شروع به دروغ پراکنی در بین فرزندان ما در رسانه های جمعی در عراق و سایر کشورها نموده اند
سازمان محترم صلیب سرخ با سلام و عرض ادب احتراما به استحضار می رساند ما خانواده های جوانان گرفتار در اسارتگاه اشرف مدت چهار ماه است که پشت درهای این زندان منتظر دیدار آزادانه با فرزندانمان هستیم اما متاسفانه مسئولان سازمان به هیچ وجه حاضر به همکاری نیستند و اجازه دیدار به ما نداده اند. آنها حتی علیه ما خانواده های رنجدیده شروع به دروغ پراکنی در بین فرزندان ما در رسانه های جمعی در عراق و سایر کشورها نموده اند و می گویند که ما تهدید ی علیه امنیت آنها هستیم. ما قصد آزار فرزندانمان را داریم!! آیا چنین چیزی ممکن است که مادران سالخورده و بیمار، پدران ناتوان و مستاصل، خواهران و برادران منتظر و نگران قصد سوئی نسبت به جگر گوشه های خود داشته باشند؟!! ما صرفا خواستار ملاقات آزادانه با فرزندان خود هستیم تا از حال و روز آنها جویا شویم و در صورت امکان تسلای جراحتهای عمیق و آلام بهبود ناپذیر آنها باشیم. اگر کسی خود فرزند داشت باشد شاید بتواند تا حدی عمق دردر و رنج انسانهایی که در دو طرف این زندان منتظر هستند را بفهمد. آیا شما میدانید که تعداد زیادی از افراد محبوس در این زندان جزو اسرای جنگ ایران و عراق هستند که توسط صدام حسین به این سازمان فروخته شده اند؟؟؟ آیا شما میدانید که مقدار زیادی از این افراد از دیگر کشورها با نیرنگ و فریب دزدیده شده و به این اسارتگاه قرون وسطایی آورده شده اند؟!! آیا شما میدانید با بچه های کوچک در این سازمان چگونه رفتار شده است؟!! آنها در تنهایی و بدور از خانواده در دیگر کشورها بزرگ شدند و اینک در این کمپ نگهداری می شوند. آیا شما میدانید تعدادی از آنان بیمار هستند و آیا بهتر نیست در کنار خانواده هایشان به مداوا ادامه دهند؟!! آیا شما میدانید بعضی از این افراد در حدود سی سال است که به انحاء مختلف رنج اسارت را تحمل می کنند؟ چه در زندانهای صدام حسین، چه در زندان ابوغریب و چه در زندان اشرف؟!! و تعدادی طی بیست و چند سال حتی تماس تلفنی با خانواده خود نداشته اند؟ و حتی تعدادی از خانواده ها تا زمانی که به این مکان نیامدند نفهمیدند که فرزندانشان تا کنون زنده بوده اما حق برقراری ارتباط با خانواده خود را نداشته است؟ آنچه گفته شد و آنچه وجود دارد و هنوز گفته نشده حدیث مفصلی از درد و رنجی طولانی و غیر قابل درک می باشد. ما امیدواریم که سازمان محترم شما ما را در این دیدار آزادانه با فرزندانمان در بیرون این زندان مخوف یاری رساند تا شاید پدران در حال مرگ که دکترها آنها را جواب کرده اند بتوانند برای آخرین بار فرزند خود را ببینند. باشد تا خداوند مهربان به شما و ما و فرزندان ستمدیده ما کمک کند. امضاها
برچسب ها
منتظر خبر آزادیت هستیم نامه رضا حمزه ای به عباس گل ریزان در کمپ آلبانی
در حاشیه جلسه اخیر انجمن نجات گیلان پیام تصویری جعفر حسن زاده به برادر اسیرش رضا حسن زاده
پسرم چشم به راهت هستم نامه مادر مرتضی قدیمی به فرزندش در کمپ آلبانی
03 دی 1404نامه رضا حمزه ای به عباس گل ریزان در کمپ آلبانی
سلام برادر زن عزیزم خوبی عباس سلامتی در چه حالی؟ من شما را همچون برادر خودم می دانم و از خداوند می خواهم همیشه سالم باشی. من و خواهرت فاطمه همیشه به یاد شما هستیم. از رفتنت چندین سال می گذرد و من و خواهرت نگران شما هستیم. کاش می دانستیم در چه وضعیتی هستی. […]
03 دی 1404پیام تصویری جعفر حسن زاده به برادر اسیرش رضا حسن زاده
رضا حسن زاده در حین خدمت سربازی برای وطنش در 28 خرداد 1367 در عملیات مشترک خرابکارانه صدام و رجوی بنام چلچراغ در منطقه مهران به اسارت دشمن درآمد و به اسارتگاه رجویها هدایت شد و هم اکنون در زندان مانز آلبانی در کنترل رجویها بسر میبرد. جعفر حسن زاده از خانواده های فعال مرتبط […]
03 دی 1404نامه مادر مرتضی قدیمی به فرزندش در کمپ آلبانی
خانم فاطمه پیکانی مادر چشم انتظار مرتضی قدیمی یکی از مادران مقاوم و خستگی ناپذیری است که علیرغم شرایط سنی و بیماری سال ها است در پی دیدار فرزندش مرتضی که بیش از 38 سال در کمپ گروه رجوی گرفتار است در کنار سایر مادران خانواده بزرگ نجات برای لحظه دیدار تلاش می کند. ایشان […]