هر اقدامی برای برچیدن اشرف، نجات ۳۴۰۰ قربانی تروریسم را به دنبال دارد
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم خاورمیانه در این نامه ساکنان پادگان اشرف را ‘قربانیان تروریسم’ توصیف و خطاب به مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا تصریح کرده است: از هر اقدامی در راستای آزادی این قربانیان از ساختار فرقهای این سازمان تروریستی استقبال میکنیم و آن را تلاشی در جهت تحقق آرمانهای بزرگ حقوقبشری میدانیم.
نامه خواهری دل سوخته خطاب به زهرا گنجشکی اسیر فرقه رجوی
جعفر و مرضیه خواهر کوچک و زیبای ما که تو مادرش بودی و سالها در نبود تو عذاب کشید تا توانست مرا تحمل کند هر دوی آنها منتظر تو هستند و لحظه شماری می کنند تا پیش آنها بروی و اقلا باقی عمرت را در آرامش و به عنوان یک انسان معمولی که راحت بتواند هر جا که دلش بخواهد برود سینما و پارک یا آزادانه در خیابان راه بروی و زندگی کنی. مرضیه برایت اتاق آماده کرده و امید دارد روزی پیش او بروی.
نامه جمعی از اعضاء سابق و فعالان حقوق بشری به آقای ژان دو روت
باید به عرض شما برسانیم که در همین نشست های توجیحی آقای رجوی بنا را بر این نهاده اند که بر سر جابجائی نفرات از کمپ عراق جدید، با نیروهای عراقی درگیر بشوند، هر تعدادی نیاز بود کشته و مجروح بدهند، تا بالاترین بهای ممکن را از دولت عراق بگیرند تا شاید از جابجائی آنها صرف نظرشود. در این رابطه تمامی اعضاء جداشده از سازمان مجاهدین از سال ۲۰۰۳ به این سو می توانند با افشاء طرح سازماندهی درگیر با نیروهای عراقی را برای شما شهادت بدهند.
نامه ای از آقای حسین شعبانپور به برادرش حسن شعبانپور اسیر فرقه رجوی
نامه ای از آقای حسین شعبانپور به برادرش حسن شعبانپور اسیر فرقه رجوی
نامه سرگشاده محسن عباسلو به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
اینجانب محسن عباسلو، عضو فعال کانون حقوق بشری آوا در کشور اتریش و اروپای شرقی میباشم. کانون آوا متشکل از اعضای جدا شده فرقه مذهبی تروریستی مجاهدین خلق ایران میباشد. تک تک فعالین کانون آوا درواقع قربانیان فرقه ای میباشند که به هیچ معیار و ارزش بشری به ویژه به معیارهای شناخته شده حقوق بشری بینالمللی پایبند نمیباشد.
نامه بنیاد خانواده سحر به فرستاده اتحادیه اروپا در خصوص پادگان اشرف
در این میان سکوت معنی دار مقامات ملل متحد و ارگان های بین المللی شایان توجه است. دفتر ملل متحد در بغداد از دولت عراق میخواهد تا موازین حقوق بشر را در خصوص پادگان اشرف رعایت کند اما هرگز کسی به دنبال این نیست که بفهمد رجوی چه بر سر ساکنان اشرف می آورد و در داخل حصارهای این مقر مخوف و بدنام که تاکنون مورد بازرسی قرار نگرفته است چه میگذرد و خانواده های آنان چه وضع و حالی دارند.
نامه خانواده های استان مرکزی به نخست وزیر عراق آقای نوری مالکی
همانطور که در جریان هستید خانواده ها روزی نیست که در کشور شما در مقابل درب پادگان اشرف تجمع نداشته باشند. آنها یک هدف را دنبال می کنند آنهم دیدار با عزیزانشان. بعد از چندین سال ما به نوبه خودمان و با سفر های مکرر به کشور عراق سفر کرده ایم و تلاش می کردیم که با فرزندانمان ملاقات داشته باشیم ولی فرقه رجوی مانع این کار می شد. به فرزندان ما با شستشوی مغزی وانمود می کردند که ما دشمنان فرزندانمان هستیم.
نامه خانواده های بلوچی متحصن در مقابل دروازه اشرف
تعدادی از خانواده های بلوچی متحصن در مقابل دروازه پادگان فرقه ای اشرف که هم اکنون در شهرک آزادی چشم انتظار دیدار با فرزندان خود هستند نامه ای خطاب به آقای نوری المالکی نخست وزیر عراق نوشته و خواستار اقدام فوری وی شده اند.آنها اهل سیستان و بلوچستان و ازهموطنان اهل تسنن می باشند که فرزندانشان به امید پیدا کردن کار مناسب برای تامین مایحتاج خانواده شان، کشور را ترک نموده و در کشورهای همسایه به دام فرقه رجوی افتاده اند.
نامه جمعی از فعالان حقوق بشر و جدا شدگان از مجاهدین به صلیب سرخ جهانی
مسئول محترم صلیب سرخ، با عرض ادب و احترامات فراوان، به استحضار می رسانیم ما امضاء کنندگان این نامه، هر کدام بیش از 15 سال را در بند و زندانهای مسعود رجوی، رهبر سازمان مجاهدین، گذرانده ایم و تمامی ترفندها و روشهای سرکوب وی را به خوبی تجربه و چشیده ایم. لذا از شما مسئول محترم، خواهان کمک به اسیران و ناراضیان مجاهدین خلق در قلعه اشرف هستیم.
نامه سر گشاده به خانم کاترین اشتون رئیس هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا
خانم اشتون در این تابلو اشرف فقط یک طرف ندارد یعنی منافع سران این سازمان وشخص خانم رجوی و سازمان فرقه ای که زمان دستگیری خانم رجوی از بین اعضای بالا و مورد اعتمادشان نفرعملیات انتحاری برای ضربه زدن به دولت و مردم فرانسه داوطلب می خواستند که در صورت لزوم عمل کنند. تابلو اشرف طرف های دیگری هم دارد که بیش از یک سال است در مقابل درب اشرف آرزوی دیدن فرزندانشان را دارند حتی بعضی از آنها این آرزو را به خود به گور بردن
نامه آقای میلاد طوسی بخش به پدر اسیرش در قرارگاه اشرف
من از داشتن بابایی به مهربانی و خوبی تو محروم هستم در حالی که تو زنده ای. بابا آشنایان و دوستانت هر وقت من را می بینند می گویند حیف شد مسعود اسیر شد و آن ها هم جویای این هستند که تو کی می توانی بر گردی. بابا، بزرگ شدن ما را که ندیدی و از لذت بودن در کنار خانواده ات برای 23 سال محروم بودی، نگذار این محرومیت بیشتر ادامه پیدا کند.
نامه به محمد مهدی ثابت رستمی از اسیران اشرف
در سال 83 توانستیم حضورا با شما ملاقات کنیم. از ساعت 7 صبح تا 3 بعداز ظهر آنجا جلوی درب اشرف ایستادیم تا بالاخره توانستیم وارد قرارگاه شده و شما را ملاقات کنیم اما مسئولین قرارگاه نگذاشتند بیشتر از نیم ساعت در کنار شما باشیم و کسانی دور و اطراف ما بعنوان مراقب و خبرچین بودند که نگذاشتند ما همدیگر را خوب ملاقات کنیم و راحت صحبت کنیم در سال 89 سه بار برای ملاقات به جلوی درب اشرف آمدم اما مسئولین قرارگاه اجازه ملاقات ندادند. ما می گفتیم ملاقات حق ماست، حق پدر و مادر است اما آنها اجازه نمی دادند.