رجوی بعد از آتش بس جنگ ایران و عراق و مشخصا بعد از سرنگونی دیکتاتور سابق عراق صدام حسین تمام سرمایه گذاری و استراتژی اش را روی برنامه اتمی ایران و پیامدهایی که ممکن است داشته باشد متمرکز کرد. در این رابطه رجوی معتقد بود که این جنگ و تخاصم سیاسی روزی به مرحله جنگ خواهد رسید که اسم آنرا جرقه و جنگ گذاشته بود و البته جنگ طلب ها و کارتل های بزرگ تسلیحاتی دنبال همین روند یعنی جنگ بودند. فرقه رجوی در این رابطه با دو وجه کاملا متضاد خودش را درگیر این قضیه کرده بود وجه نخست پررنگ کردن جرقه و جنگ در اذهان اسیران فرقه در عراق و مشخصا در کمپ لیبرتی که به این وسیله یک دل خوشکنک برای اسیران درست کرده بود که ممکن است این جنگ دیر یا زود داشته باشد اما سوخت و سوز ندارد و جنگ در تقدیر است و در تحلیل های داخلی به افراد این را القا می کرد که در سایه این جنگ ما وارد ایران می شویم و قدرت را بدست می گیریم!

رجوی بعد از رفتن به عراق و سوار کردن استراتژی ترور و خشونت خودش روی جنگ ایران و عراق ؛ می خواست که این استراتژی اشتباه را حفظ کند ولی با امضای قرار داد آتش بس این استراتژی که زایده جنگ ایران و عراق بود به بن بست رسیده و شکست خورد و بعد از سرنگونی حکومت صدام حسین و بدنبال آن خلع سلاح و تخلیه کامل اشرف این پایگاه استراتژیکی و ظرف فرقه گرایی رجوی دیگر بطور کامل این استراتژی ترور و خشونت شکست خورده و به قول معروف کشتی خشونت طلبی رجوی به گل نشسته است و دیگر به لحاظ توان نظامی هم سازمان کاملا زیر صفر قرار دارد. بنابراین دیگر هیچ ضرورتی ندارد که در عراق بماند.

ماحصل وبرآیند تبادل نظرحول نامه مذکوراین شد که تمام حاضرین به اتفاق حمایت خود ازاین موضعگیری ملی را با امضاء خود پای تک تک مفاد آن اعلام کردند ویادآورشدند ای کاش عزیزان جداشده ی مبتکرتنظیم وارسال نامه به اعضای کنگره امریکا که عمدتا مقیم خارج کشورهستند فایلی را درزیر نامه بازمیکردند تا سایر جداشده ها از جمله جداشده های مقیم ایران وخانواده های مرتبط با آنان درانجمن نجات سراسرایران برحقاینت آن گواهی وپای آن امضاء میکردند.

این باند منحرف فرق بین تعامل سازنده با یکی ازشریف ترین اقشار مردم ایران را عقب نشینی میداند که ابدا درست نیست واعدام قاچاقچیان و… ابدا کمکی به رژیم نمیکند، و اگر آلترناتیوی برایش پیدا میشد وما همواره چنین آرزویی را داریم، این اعدام ها هم که برچیده میشود! ما برخلاف باند رجوی، بهبود وضعیت رژیم ومردم را درشرایط کنونی پسا توافق وپس رفتن ابرهای تار وشوم ازفضای کشور، وحدت نظر وعمل درراستای سازندگی کشور- در درجه ی نخست، کمک به ارتقای تولید تا سطحی که به انقلاب صنعتی منجر گردد و… – ازشرایط لازم وبعضا کافی دانسته وفکر میکنیم که حکومت برای تمشیت امور بیشتر از سرکوب و… به این همدلی نیاز دارد ومردم نیازمند تر ازآن!

در این فرقه سیاست هدف وسیله را توجیه میکند تا بوده نفرات داخل را بیشتر به نیستی کشانده تا هدف را. انقلاب ایدئولوژیک و طلاق زنان. حالا تقریبا به سیاست کلی که دنبالش بود رسیده بود (من همش را میخوام) و اینک تنها به زنان سازمان بسنده کرده بود. قله آرمانی و بیرون کشیدن رحم زنان به دستور مریم قجر. و در زمان جنگ و حکومت صدام، فرستادن دختران سازمان به حرمسرای افسران حزب بعث امری عادی به نظر میرسید.

من ۱۵ سال عمرم را تنها در قرارگاههای فرقه رجوی تباه کرده ام در ۱۵ سالی که در قرارگاههای فرقه رجوی بوده ام تماما ممنوع الملاقاتی بودم و بودیم نه میتوانستیم نامه ای بنویسم نه میتوانستیم تلفن داشته باشیم نه میتوانستیم به کسی زنگ بزنیم نه میدانستیم اینترنت چیست نه میدانستیم فیس بوک چیست تماما از دنیای بیرون قطع بودم بعد از سقوط صدام حسین دیکتاتور سابق عراق و شکستن طلسم اختناق مسعود رجوی توسط فرقه رجوی برای اسارت چهارونیم سال به زندان تیف رفتم زندان تیف نتیجه بند وبست فرقه رجوی با پنتاگون بود تا ما جداشد های منتقد را در شرایط بلاتکلیفی نگه دارند تا در نامیدی مطلق مجبور شویم به ایران برویم در زندان تیف بود که با معقوله ای بنام موبایل آشنا شدم آنزمان ارتش آمریکا تعدادی کارگر هندی به تیف آورده بود ما اولین بار در دست کارگران هندی موبایل را دیدیدم.

ما تمام تلاشها برای عدم تصویب این توافق در کنگره و عدم لغو تحریمها را محکوم کرده و آنها را در جهت برافروختن آتش جنگ و نابود کردن ایران و مردمش و بر ضد منافع و اقتصاد و وضع معیشتی مردم ایران و همۀ ملتهای جهان از جمله ملت آمریکا و بر ضد صلح جهانی و در عین حال نوعی همراهی و همصدایی با افراطی ترین جناحها و جریانهای بنیادگرای جنگ طلب در داخل و خارج ایران که ضد این توافق هستند از جمله رهبری فرقه ای و تروریستی سازمان مجاهدین خلق ایران (MKO) ارزیابی می کنیم و اعلام می کنیم که ملت ایران رأی موافق خودش را به این توافق بلافاصله بعد از اعلام آن ابراز داشت و بدیهی است که هیچکس منافع و مصالح مردم آگاه ایران را بهتر از خودشان نمی تواند تشخیص بدهد و یا نمایندگی کند.

رنج مشترک دو پدری که این مطلب به آن ها اشاره شد، آن دو را بر آن داشت که در نزدیکی مقر سازمان در اورسوردواز پاریس دست به اقدامات افشاگرانه درباره ی ماهیت فرقه مجاهدین خلق بزنند. آن ها با پخش بروشور و تصویر و سی دی به آگاهی ساکنان اورسوردواز رساندند که دخترانشان از سوی مجاهدین خلق ربوده شدند و این سازمان ماهیتی غیر دمکراتیک دارد.

یعنی اینکه باید تحلیل های عالمان وشخصیت های نامداری مانند نوام چامسکی ودیگران را پذیرفت که نمایندگان آمریکا خود را ازوجیه الملگی به وکیل الدولگی وبدتر از آن به وکیل کسانی از یک درصدی های حاکم برآمریکا تبدیل کرده اند که هزینه ی بسیار سنگین انتخاباتی آنها را مهیا میکنند تا به چیزی جز بیان منافع آنها لب نگشایند.

دراسفند ماه 1393 مطلع شدیم آقای علی ابراهیمی بعد از 15 سال اسارت در فرقۀ رجوی خائن، خودش را به مقر سازمان ملل در کمپ لیبرتی رسانده و تقاضای نجات نموده. وی از همآنجا با خانواده اش در استان البرز ارتباط تلفنی برقرار می نماید سپس به کشور ترکیه عزیمت نموده و موفق دیدار با مادر و خانواده اش در ترکیه میشود

اگر دولت عراق به رعایت استانداردهای حقوق بشری متعهد شده، آیا قصوری درانجام وظایف خود ازجمله عدم اجرای قوانین دراین کمپ انجام نداده وبه اقلیتی از پادوان رجوی اجازه نداده که اکثریت این اسرا را درکلاس های شستشوی مغزی جمع کرده و اوقات خواب وبیداری و… آنها را خودسرانه تعیین کرده وحقوق فردی واجتماعی آنها را نقض کند؟!

اینکه کسانی ازباند رجوی پیدا میشوند که این 15 سال موجودیت سازمان حنیف نژادها و… را با 35 سال عمر جریانی که ذاتا به باند وفرقه ای مخرب تبدیل شده، بهم ربط صد درصدی داده وبین این دومرحله” اینهمانی” قایل شوند، ضمن اینکه مبارزات پر نشیب وفراز ومملو ازافت وخیز 15 ساله ی سازمان مجاهدین خلق را بدنام میکنند، برای فرقه ی رجوی حی وحاضر هم کمکی نمیکنند وچرا؟