نظریه ای در فلسفه مطرح است که می گوید:” ماهیت شیء از شیء جدا نیست”. یعنی آن چه که جزء ماهیت چیزی شد از آن جدا نمی شود،مثلاً خاصیت کشندگی سم چون جزئی از ماهیت و ذات آن است، هرگز از آن جدا نمی شود. در مورد فرقه ی رجوی هم باید گفت ماهیت تروریستی آن ها تغییر ناپذیر است، حتی اگر به ظاهر تغییراتی در آن ایجاد کنند. می دانیم که مجاهدین از ابتدای تأسیس گروه، بر مشی مسلحانه اصرار داشتند اما در سال 1360 به طور رسمی و علنی مشی مسلحانه را اعلام کرده و به اجرا گذاشتند، از آن سال به بعد صفحات نشریه ها و سایت های خبری وابسته به فرقه پر بود از بیانیه های نظامی و تأیید عملیات های تروریستی که در داخل کشور علیه خلق انجام می گرفت

وقتی مصاحبه ی اخیر رابین کوربت را که در 23 فوریه 2007 با بی بی سی انجام داده چند بار خواندم،تعجب کردم که بعضی وقت ها آدم ها چه قدر راحت چشم و گوششان را بر حقایقی بدیهی و آشکار می بندند و حرف هایی می زنند که خودشان هم آن را باور ندارند. لرد کوربت در جواب سئوال بی بی سی که می پرسد فکر نمی کنید قرار دادن نام مجاهدین در لیست های تروریستی، عملیات های نظامی تروریستی ای است که در ایران انجام داده اند؟ می گوید: آن ها این کار را کردند ولی تاریخ این کارها به قبل از سال 2001 بر می گردد!

سازمان مجاهدین بعد از بیانیه شورای وزیران اقتصاد و دارایی اروپا در 31 ژانویه 2007 که مجدداً بر باقی ماندن نام این سازمان در لیست گروه های تروریستی و همچنین مسدود بودن حساب های بانکی آنها این سازمان تایید کرده است، بیش از پیش بن بست های سیاسی و استراتژیکی خود را احساس می کند. شورای وزیران اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرده بودند که با در نظر گرفتن رأی دادگاه بدوی اروپا که مدعی گردیده به مجاهدین امکان دفاع و ارایه‎ی مدارک داده نشده است، یک ماه فرصت می‎دهد تا چنانچه سازمان مجاهدین مدارکی دارند که تا کنون آن را ارایه ننموده‎اند، به این شورا ارجاع کنند تا در بازبینی نهایی که پس از این تاریخ صورت می‎گیرد مورد بررسی گردد.

به نظر میرسد که دهه هزار سیصد و سی هجری شمسی اوج حاکمیت اوباشان، جاهلان و قمه کشان در تهران بود. بیشتر از این که قانون و حکومت نقش در حل وفصل مشکلات مردم در محلات مختلف شهر را داشته باشد جاهلان، نوچه هایشان و هواداران آن ها بودند که به روش خشونت آمیز و با استفاده از ابزارهائی مثل کارد و قمه به اختلاف های گروهی و غیرو خاتمه میدادند.

پس از شکست استراتژی مجاهدین برای خروج از لیست گروههای تروریستی و سرمایه گذاری چهار ساله از سال 2002 تا سال 2006 و صرف میلیون ها دلار و استخدام صد ها وکیل عالرتبه برای یافتن راهی برای به چالش کشیدن رای اتحادیه اروپا اکنون آنان سیاست جدید و روش نوینی را در برخوردشان با اروپا اتخاذ کرده اند. این روش جدید همانا سیاست برخورد و تقابل بجای صحبت و گفتگو و در یک بیان ساده انتخاب”سیاست جنگ” بجای”گفتگو” با سیاستمداران اروپایی است.

از زمانی که مجاهدین اعلام به مبارزه مسلحانه علیه نظام نمودند و متعاقب آن تشکیلات و زیر مجموعه خود را از ایران به خارج از مرزها کوچ دادند، در اولین گام ها تمامی تلاشش را معطوف به نفوذ نیروهایش برای عملیات به داخل کشور می کرد که خود یکی از بزرگترین مشکلات سازمان تلقی می شد. و می بینیم که بعد از سال های اولیه، تحرکات نظامی سازمان و ترور اشخاص اعم از دارای مقامات و چه مردم کوچه بازار ورود نیروهای سازمان به داخل خاک میهن بسیار سخت شد، به طوری که دیگر نوار مرزی ایران عراق که در آن روزها درگیر جنگ بودند مکان امنی برای نفوذ نبود و چه بسیار نیروها که حتی با شبیه کردن خود به افراد کرد باز هم مورد پیگرد و دستگیری نیروهای امنیتی ایران قرار می گرفتند.

سازمان مجاهدین خلق ایران از ابتدای تأسیسش با خط مشی مسلحانه پا به عرصه وجود گذاشت و در همه طول سالیان بقای خود این روش را ادامه داده و حتی در حال حاضر نیز در پس پرده و با حمایت از گروههای حامی صدام به این روش خشونت بار ادامه میدهد. در حال حاضر گاه و بیگاه میبینیم افراد یا گروههایی را از پارلمانهای اروپایی یا آمریکایی که می آیند و با این استدلال که این سازمان در سالهای قبل این کار یعنی عملیات مسلحانه و خشونت آمیز انجام داده است ولی از سال 2001 به بعد سازمان این خط را کنار گذاشته و فقط کارهای فرهنگی و دمکراتیک انجام داده است و همین دلیل کافی است تا آنها را از لیست گروههای تروریستی درآورییم!

سازمان مجاهدین خلق بر اساس یک سنت دیرینه بار دیگر در آستانه فرارسیدن چهارشنبه سوری با صدور اطلاعیه ای به برگزاری این مراسم سنتی و پیوند زدن آن با معضل سرنگونی فراخوان داد. این اطلاعیه از اخبار نیمروزی تلویزیون مجاهدین در چهارشنبه 2 اسفند پخش شد. بر اساس سنت این سالها متعاقب انتشار این اطلاعیه تلویزیون مجاهدین مبادرت به پخش تصاویری از مراسم سالهای گذشته نمود.

این سئوالی کاملآ بجا ؛منطقی و حق مسلم اپوزسیون، رسانه های همگانی، هزاران هموطن آگاه به مسائل ایران وپژوهشگران خارجی هست که در رابطه با تحرکات اپوزسیون خارج کشور فعال اند و مایل هستند تا پاسخی در خور، از جانب بنده دریافت نمایند. این موضوع بعد از انتشار اعتراضیه ای که در قبال دروغپردازی و شیادی اخیر فرقه، به هفته نامه ساندی هرالد داده و متعاقب آن مصاحبه ای با رادیو بی بی سی انجام دادم انعکاس فوق العاده گسترده ای یافت

برنامه ارتباط مستقیم یکشنبه شب سیمای موسوم به آزادی با بازگشت نادر رفیعی مجری گذشته این برنامه همراه بود. حضور نادر رفیعی در مقایسه با مسعود کلانی حداقل این حسن را داشت که به مخاطب یادآور می شد خنده هم جزیی از واکنش های روزمره انسان است. این برنامه با حضور محمدعلی جابرزاده عضو کمیسیون مطالعات سیاسی شورای ملی مقاومت و همچنین عضو سازمان مجاهدین خلق اجرا شد. جابزاده در ابتدای برنامه با اشاره مختصر به رود تحولات منطقه در چند سال گذشته ادعا کرد جمهوری اسلامی مانع اصلی بر سر راه تحقق صلح و دمکراسی در عراق است.

بنا به تقاضای دانشجویان داروسازی بیمارستان شهر خرونینگن هلند در روز 12 فوریه، سمینار فشرده ای در مورد شرایط ویژه روحی –روانی و مشکلات و پروسه های حقوقی و پزشکی مهاجرین، برگزار گردید. پس از توضیحات مسئول دانشجوئی در مورد نیاز دانشجویان به آگاهی بیشتر در مورد نگرش و تفاوت فرهنگی اروپا و مهاجرینی که در هلند ساکن می باشند، و شیوه برخورد با این مسائل، خانم” میرینگ” از سازمان پناهندگی شروع به سخنرانی نمود و در مورد پروسه پناهندگی و فشارهای روحی که در شرایط گوناگون به آنان تحمیل شده است، پرداخت.

ظاهرا تعدد و تراکم سایتهای اینترنتی پوششی مستقیم و غیر مستقیم سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت با دهها اسم مستعار و ریز و درشت و درج مطالب تکراری با اسمهای کلیشه ای و اندک نویسندگان آنها، حوصله گردانندگان سایتهای مجاهدین را هم سر آورده است. مجاهدین از یک سو ناگزیر به اثبات قابلیتهای دمکراتیک در درون خود هستند و از سویی دیگر درگیر جزمیت های سیاسی و ایدئولوژیک و هژمونی طلبی، این تعارضات بعضا منجر به تنش هایی در میان عناصر وابسته به شورای ملی مقاومت می گردد.