زنان قربانیان اصلی در فرقه رجوی
سرگذشت غم انگیز وتاسف بار زنان در سازمان مجاهدین صرفا محدود به امروز نیست واز بدو تشکیل این سازمان همواره زنان از یک چنین شرایطی برخوردار بوده اند ؛ صحنه های تکان دهنده ای که امروز تحت عنوان رقص رهایی یا برهنگی جمعی زنان در حضور رهبری توسط یکی از اعضاء سابق شورای رهبری خانم بتول سلطانی با شجاعتی بینظیر بیان میشود فرایند تکمیلی سوء استفاده جنسی از زنان از بدو ورود اولین زن در تشکیلات مجاهدین است وفقط شکل ونام ان تغییر کرده است.
تقاضای اجازۀ دیدار برای دو خواهر که هنوز همدیگر را ندیده اند
مونا حسین نژاد (30 ساله) که در ایران زندگی می کند برای ملاقات با خواهر بزرگترش زینب که هنوز همدیگر را ندیده اند به بغداد آمده است، لذا از شما به عنوان بالاترین مقام جهانی حافظ حقوق انسانها و از کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ جهانی و دولت عراق و مسئولین یونامی و کمیساریای عالی پناهندگان در عراق خواستارم اکنون که این دو خواهر در یک شهر و در کمترین فاصله از همدیگر قرار گرفته اند با فشار بر رهبران و مسئولین MEK در کمپ لیبرتی در بغداد ترتیب ملاقات این دو خواهر با همدیگر را بدهند.
افسانه ی رقص رهایی و ذهن بیمار رهبر عقیدتی مجاهدین – قسمت دوم
در این جلسات مریم رجوی دائما می گفت فکرمی کنید که بعد ازاین عقد چه چیزی برای شماست؟ یکی از خانمها گفت: این موضوع برایم واقعی نمیشود وبا همسرم مقایسه می کنم. بعد مریم گفت: که شما عاشق نیستید و قیمت عشق مسعود به شما یکجانبه است و من می فهمم وگرنه چرا شما تا حالا کاری نکردید وما نمیدانستیم که چکار باید بکنیم. ما که همه جور جسما و روحا دراختیار او هستیم دیگرچه کار باید کرد!!؟
آیا قربانیان فراموش میشوند؟
قربانیان این سازمان شامل مردم ایران، مردم عراق، و اعضای خود سازمان میشوند. خانواده های این قربانیان دارای یک خواسته مشترک هستند و آن اینکه دادخواهی در خصوص رهبر بلامنازع آن مسعود رجوی که مسئول مستقیم این جنایات است در یک دادگاه بین المللی اجرا گردد. اگر چه وزارت امور خارجه آمریکا در گزارش خود به سفید سازی سوابق فرقه رجوی پرداخته اما در همین گزارش اذعان دارد که این گروه حقوق اولیه اعضای خود را نقض میکند.
اوج آزادی و دموکراسی درمناسبات مجاهدین
در مناسبات فرقه ی رجوی در یک مقطع برای ظاهر سازی و یا اجبار و از سر استیصال مجبور بود به تعدادی انگشت شمار یک ساعت ملاقات به افراد جهت دیدار با بستگان درجه یک خود که اغلب از اروپا به بغداد آمده بودند می داد البته این ملاقاتها مربوط به افرادی می شد که خانواده های آنها هوادار امکاناتی فرقه رجوی درخارج کشور بودند.سازمان و رهبری بسیار حقوق بشری مجاهدین به قول خودشان برای واکسینه کردن تشکیلات و تضمین امنیت بقیه ی افراد قانونی وضع کرده بود که هر فرد که به ملاقات پدریا مادرش حتی برای یک ساعت و تحت الحفظ گشتاپوی رجوی هم که می روند بایستی ابتدا حکم اخراج بدون تاریخ خود را از طرف سازمان امضا کنند.
شهرام محسنی در لیبرتی خود را به آتش کشید
شهرام محسنی، سپیده دم روز یکشنبه در اعتراض به فشارهای فرقه رجوی خود را به آتش کشید ولی با وجود سوختگی شدید در ناحیه پشت و پاها به بیمارستان منتقل شده و امکان نجات وی وجود دارد. مقامات میگویند که بسیاری از اعضای مجاهدین خلق از بیماری های شدیدی روحی رنج می برند. این بیماری ها نتیجه فشارهای طولانی مدت روحی و روانی است که طی سه دهه گذشته بر این افراد تحمیل شده است.
مجاهدین برای تردد در اشرف ویزا میگرفتند!
علیرغم اینکه سرکردگان مجاهدین سعی میکردند اشرف را به عنوان یک شهر! معرفی کنند، زندگی فرقهای با محدودیتهای تشکیلاتی در پادگان اشرف چه سختیها و محدودیتهایی داشته است.بر اساس این خبر، سند دیگر پیدا شده در اشرف، دفترچه بسیار کوچکی است که یکی از اعضای مجاهدین خاطرات خود را در آن مینوشته است.در قسمتهایی از این دفتر خاطرات، از شکنجه یکی از اعضای مجاهدین سخن گفته شده که به قول نویسنده، جرم وی ملاقات چند دقیقهای او با همسر سابقش در همان پادگان اشرف بوده است.
ماجرای قتل یک عضو مجاهدین در لیبرتی
در اول فروردین1391 پس از انتقال گروه سوم از پادگان اشرف به لیبرتی، مجاهدین خبر مرگ بردیا مستوفیان را اعلام کرده و دلیل این امر را خستگی مفرط وی بر اثر انتقال لوازم به لیبرتی اعلام کردند!اما اعضای جدا شده مجاهدین اذعان دارند وی با تشکیلات مجاهدین به اختلاف خورده بود و قصد داشت تا از این گروه تروریستی فرار کند، بنابراین امکان کشته شدن وی بهدست مجاهدین بسیار محتمل است.
ملاقات خانواده بردیا امیرمستوفیان با مسول انجمن نجات گیلان
روز شنبه مورخه 29 مهر 1391 آقایان محمدحسین و محمدمهدی امیرمستوفیان از برادران بردیا امیرمستوفیان جهت ملاقات با مسول انجمن نجات به دفترانجمن نجات گیلان مراجعه کردند ومصرانه خواستارآن شدند که درتحویلگیری جنازه برادرشان وتدفین آن درقبرستان دارالسلام نجف اشرف چنانچه کمک و مساعدتی از جانب انجمن نجات بربیاید فروگذارنشود.
نامه سرگشاده بنیاد خانواده سحر به دبیر کل ملل متحد
خبرهای رسیده از داخل اردوگاه لیبرتی حاکی از آنست که مناسبات و استانداردهای فرقه ای کماکان با شدت و حدت هرچه تمامتر به اجرا در می آید. مسئولین سازمان به اعضا گفته اند که ما در عراق می مانیم و هیچ کس حق ندارد به جای دیگری برود. اعضا نسبت به اینکه خواهان خروج از سازمان یا حتی دیدار با خانواده هایشان شوند به شدت ترسانده شده اند و فوبیای بازگشت به ایران و شکنجه و اعدام به صورت سیستماتیک در ذهن و ضمیر افراد کاشته میشود.
مجاهدین و جمله های نا تمام!
پس به قول دوستان این خود باعث اضمحلال فرقه ایی شده چرا که خود ایزولگی فرقه ایی را از بین می برد. پس شادی برای خروج از لیست لاجرم افراد را متوجه زندگی آزاد کرده و به دنبال حق و حقوق پایمال شده سالیان خویشند. بگذار حالا هرچه سازمان به آن ها شرینی و کیک دست ساز بدهد. و در هیاهوی داخلی و تبلیغاتی خود بدمد. پاسخ های نا گفته 10 ساله باز همچون زخم کهنه ایی سرباز خواهد کرد
“حقوق بشر” نا مانوس با فرقه رجوی
سران جنایتکار فرقه رجوی علاوه بر جنایات فوق که گوشه ای از ان می باشد، با دزدیدن فرزندان این مرز و بوم و دور کردن آنها از پدران و مادران پیرشان چه جنایتهای هولناکی را که سبب شده اند که می توان به نمونه های بسیاری از آن در داخل پادگان نظامی اشرف در مدت 30 سال اشاره کرد و عواقب و نتیجه های آن را نیز به راحتی می توان در میان زندانیان آن مشاهده کرد که از نمونه های آن می توان به داشتن انواع و اقسام ناراحتی های اعصاب و امراض ناعلاج در میان بسیاری از زندانیان رها یافته اشاره کرد.