مقدمه در روزهای اخیر، علیرضا جعفرزاده به عنوان نمایندۀ شورای به اصطلاح مقاومت، شاخه سیاسی سازمان تروریستی مجاهدین خلق، با بازنشر ادعاهایی درباره «افشای اسناد محرمانه» در رسانههای غربی، به ویژه گزارشهای «اکسپرس لندن» و «تاون هال آمریکا»، تلاش کرده چهرهای مدرن و مشروع از خود به نمایش بگذارد. این مقاله به بررسی پشتپرده این […]
مقدمه
در روزهای اخیر، علیرضا جعفرزاده به عنوان نمایندۀ شورای به اصطلاح مقاومت، شاخه سیاسی سازمان تروریستی مجاهدین خلق، با بازنشر ادعاهایی درباره «افشای اسناد محرمانه» در رسانههای غربی، به ویژه گزارشهای «اکسپرس لندن» و «تاون هال آمریکا»، تلاش کرده چهرهای مدرن و مشروع از خود به نمایش بگذارد. این مقاله به بررسی پشتپرده این عملیات رسانهای و اهداف آن میپردازد.
سوءاستفاده از تریبون رسانههای غربی
این سازمان مدعی شده اسنادی را منتشر کرده که فهرست «عاملان ارشد تروریسم رژیم ایران» را آشکار میسازد. سپس با اشاره به گزارشهای «اکسپرس لندن» و «تاون هال آمریکا»، سعی کرده این ادعاها را به عنوان تایید بینالمللی جا بزند. این روش، یک ترفند تبلیغاتی است که هدف آن القای مشروعیت در سطح جهانی است.
هماهنگی با لابیگری سیاسی
زمانبندی این ادعاها همزمان با تلاشهای این گروه برای تشدید تحریمها و جذب حمایت سیاسی در غرب انجام شده است. به وضوح هدف اصلی، نه افشای حقیقت، بلکه بهرهبرداری تبلیغاتی در راستای منافع آمریکا و رژیم کودککش صهیونیستی است.
پیشینه تاریک سازمان
این گروه در دهه ۶۰ با انجام عملیاتهای تروریستی و همکاری با صدام حسین شناخته شد که خیانت آشکاری علیه ملت ایران است.
ساختار فرقهای، کنترل شدید اعضا و قطع ارتباط آنان با خانواده، از ویژگیهای ثابت و مورد نقد سازمانهای حقوق بشری است. جالب توجه است علیرضا جعفر زاده در این کنفرانس مطبوعاتی بی رونق به اعدام ۲ فردی اشاره کرد که بعد از طی مراحل قانونی و تأیید قوه قضاییه به اتهام اقدامات تروریستی و ساخت لانچر و خمپاره انداز دستی در راستای اهداف رژیم صهیونیستی علیه ملت ایران دستگیر و اعدام شدند. این اشاره خود اعترافی بزرگ به تروریستی بودن تشکیلات سازمان مجاهدین می باشد و میتواند از گاف های بزرگ این سخنرانی سخیف شمرده شود.
نمایش رسانهای تحت عنوان «افشاگری»
بازنشر گزینشی گزارشها در سایت رسمی سازمان باعث شده مخاطبان تصور کنند رسانههای معتبر غربی به طور مستقل ادعاهای این گروه را تایید کردهاند؛ در حالی که این فقط یک بازی رسانهای با چرخه «ادعا – بازنشر – تایید ظاهری» است.
چرا نباید فریب خورد؟
اتکا به روایت گروهی با سابقهای از خشونت، خیانت و وابستگی به دشمنان ایران، میتواند به بهای اعتبار رسانهای و سیاسی هزینهساز باشد. مخاطبان و رسانهها باید این ادعاها را با تردید و بررسی دقیق منابع مستقل مواجه کنند، بهویژه آنها که همسو با اهداف سیاسی غرب و رژیم کودککش صهیونیستی هستند.
جمعبندی
سازمان تروریستی مجاهدین خلق بار دیگر با استفاده از پوشش رسانهای ظاهری و بازنشر گزینشی گزارشهای خارجی، میکوشد خود را ناجی ایران معرفی کند؛ در حالی که کارنامهاش مملو از ترور، خیانت و فرقهگرایی است. آگاهیبخشی و افشای چنین ترفندهایی برای حفظ منافع ملی امری ضروری است.
علی محمدی – جداشده از سازمان تروریستی مجاهدین و عضو کنونی انجمن نجات مرکز البرز
