رهبری فرقه مجاهدین خلق همچنان در توهم

با خروج مجاهدین از لیست سیاه آمریکا , مریم رجوی با شور و فطور و با تاکید بر پیروزی که به دست آوردند مدعی شد که موازنه قدرت تغییر خواهد کرد!

حقیقت این است که سازمان با تمام قوا با پرداختن به تبلیغ بر روی این قضیه تلاش می‌کند که هر چه بیشتر شکست های پی در پی و به طور خاص انحلال این سازمان که روزی مرز سرخ رجوی بوده است را بپوشانند، و با جلوه دادن این موضوع به عنوان یک موضوع مهم و اساسی از پاسخگویی به هر آنچه که تا به حال انجام دادند بگریزند و همین طور جلوگیری کنند از ریزش افرادشان در لیبرتی و فرار از جواب دادن و پاسخ گویی به آن ها. مشکلاتی که سازمان با آن روبروست بسا بیشتر از آن چیزی است که با این تبلیغات بشود بر روی آن سر پوش گذاشت. در آمدن از لیست سیاه آمریکا در کوتاه مدت شاید بشود بر روی ان تبلیغ کرد ولی اینکه مدعی شدند تغییر موازنه صرفا یک تبلیغ است. این که سازمان ادعا می کند که تا به حال راهش برای سرنگونی به وسیله این لیست بسته شده بود این یک دروغ بزرگ است. سازمان تا به حال هر کاری که در آمریکا و هر جایی از دنیا خواسته است را انجام داده است به وسیله لابی های که دارد و با استفاده از اسامی غیر سازمانی که دارند. حقایقی که سازمان با این تبلیغات پوچ می پوشاند این است که ؛ تعطیلی‌ دکانی به نام اشرف به عنوان همه چیز رجوی که دیگر نمیتواند پوزش را به دولتمردان خارجی‌ برای گرفتن پول بدهد و یا ادعای اپوزیسیون را برای خارج از کشور در بیاورد , سازمان به عنوان یک اپوزیسیون رسمیتی نخواهد داشت و این اون شکست بزرگ رجوی است که حاضر به پذیرش این حقیقت نیستند. همین طور راه یافتن اعضای به بند کشیده به بیرون که در تمام این سالیان در یک محیط بسته به زور نگاه داشته شدند و ریزش و فروپاشی آن ها و رو شدن جنایات سازمان به وسیله همین اعضا. مریم رجوی مستمرا در صحبت هایش از ملت ایران صحبت می کند و طوری ملت ایران را خطاب قرار می دهند که گویا نه زمانی علیه ملت ایرانی جنگیدند و نه زمانی به دلارهای صدام ان ها را فروختند و این که حال با چه رویی ایشان از ملتی نام می برند که قربانی جنایات شان بوده اند جای تامل دارد. ایشان که این قدر نگران ملت ایران هستند و اگر ایشان حقیقتا ارزشی برای انسانیت قبل از هر چیزی قائل بودند اول کمی نگران اعضایی باشند که سالیان سال همه زندگی شان را گرفتند، به جای این که این همه سال برای لابی گری در آمریکا و گرفتن جشن های پر زرق و برق آنچنانی‌، مقداری هم به فکر انسان هایی می بایست می‌بودند که تمام زندگی‌شان را سالیان در زندانی به نام اشرف گذاشتند و حال آن ها را با انبوهی از مشکلات جسمی‌ و روحی در عراق و کمپ لیبرتی رها شدند و هنوز با وعده های تو خالی‌ و نیرنگ به خاطر پیشبرد اهداف ضّد انسانی باز هم آن ها را به بند می کشند. مهدی نیکبخت

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا