فرقه رجوی بزرگترین زندان جهان

سران فرقه رجوی که برای بزرگ جلوه دادن جنایات خود در پیش اربابان غربیشان به دنبال بهانه های مختلف در داخل کشورمان هستند، در روزهای گذشته درگیری مختصری که در بند 350 زندان اوین رخ داده را بزرگنمایی کرده و هر روز و هر لحظه به یاوه گویی در این زمینه  می پردازند و می خواهند ان را یک مسئله بزرگ حقوق بشری قلمداد کنند که البته با روشنگری مسئولان نظام در این زمینه دست تمام کسانی که می خواستند دراین مورد سوء استفاده کنند بسته شد.
جواب قانع کننده مسئولین نظام در روز گذشته بیانگر تمام زوایای این مسئله بود که برطرف کننده تمامی شبهات موجود می باشد، اما سران فرقه رجوی که 30 سال تمام در داخل پادگان نظامی اشرف به زندانی کردن افرادی که به طرق مختلف ربوده و درآن زندانی می کردند و حتی کوچکترین امتیاز یک زندانی که در تمامی دنیا آن را رعایت می کنند و آن چیزی نیست جز تماس با خانواده و یا ملاقات با آنها را از زندانی های خود دریغ کرده و حتی اجازه حضور نمایندگان کمیسیاریای پناهندگی و نماینده سازمان ملل جهت تحقیق از آنها در زندانهای خود را نمی دهند و حال اینگونه و فقط برای اینکه چند صباحی از جیب حامیان تروریست بیشتر ارزاق کنند این چنین پارس کرده و دم تکان می دهند.
سران مجاهدین خود می دانند که چگونه زمانی که یک نفر برای فرار از آن گروه  تروریستی تلاش می کرد و گیر این خائنین می افتاد در منطقه ای بنام اسکان او را در بین خرابه ها و ساختمانهایی که خالی از سکنه بود رها می کردند تا بقول خودشان او تخلیه اطلاعاتی شود ولی در صورتیکه شخص کاملا از نظر روحی شکنجه می شد، بطوریکه از نظر روانی وی به مشکل بر می خورد که از نمونه های آن محمدرضا پیرنظری و امثال او می باشند که بعد از اعلام جدایی از فرقه او را 90 روز در این مکان زندانی کردند طوریکه بعد از آزادی خروار خروار قرص آرام بخش استفاده می کرد.
آیا زندان و زندانی شدن از این بدتر که اگر در مورد به اصطلاح رهبری فرقه رجوی اندکی شک داشتی و یا در مورد  جنایتهای سران فرقه رجوی  کوچکترین اعتراضی می کردی به شدیدترین وجه  تنبیه می شدی و یا به استخبارات بعثی صدام یزید و سپس زندان ابوغریب تحویل داده می شدی که از بدترین نوع زندانها بود؟
آیا سران مجاهدین به خصوص مریم عضدانلو خود نمی داند که در پادگان اشرف و سپس در کمپ لیبرتی چگونه با انسانهایی که هیچ گونه ارتباطی با بیرون نداشته و حتی اجازه استفاده از روزنامه و یا تلویزیون بین المللی به آنها داده نمی شود برخورد شدید و غیر انسانی می شود و آیا این جنایتکاران زندانهایی که در لیبرتی تشکیل داده اند هیچ کمتر از زندانهای اربابان غربی خود یعنی زندان گوانتانامو نداشته و شاید از ان بدتر باشد.
چگونه این جنایتکاران به خود اجازه می دهند در مورد زندان و زندانی کردن صحبت کنند در صورتیکه خود آنها از بزرگ ترین و خشن ترین زندانبانان می باشند و این را تمامی مردم جهان می دانند؟
انجمن نجات استان گلستان از تمامی جوامع حقوق بشری و نهادهای وابسته درخواست دارد تا هرچه سریعتر به وضع اسفبار زندانیان فرقه رجوی در کمپ لیبرتی رسیدگی نموده وآنها را از وضعیت دهشتناکی که دارند نجات داده و خانواده های آنها را از بن بستی که در ارتباط گیری با فرزندانشان در زندان فرقه رجوی بوجود امده بیرون اوردند.