رای دادگاه 16ژوئن، شکست یا پیروزی!علیرضا میرعسگری، بیست و دوم ژوئن 2006روز جمعه 16ژوئن براساس رای دادگاه استیناف؛ برخی از محدودیت ها از روی اعضای سازمان مجاهدین برداشته شد که از طرف این گروه به عنوان یک پیروزی بزرگ قلمداد شد که بلافاصله سران سازمان مجاهدین و درراس آنها مریم عضدانلو دست به مصاحبه با […]
رای دادگاه 16ژوئن، شکست یا پیروزی!
علیرضا میرعسگری، بیست و دوم ژوئن 2006
روز جمعه 16ژوئن براساس رای دادگاه استیناف؛ برخی از محدودیت ها از روی اعضای سازمان مجاهدین برداشته شد که از طرف این گروه به عنوان یک پیروزی بزرگ قلمداد شد که بلافاصله سران سازمان مجاهدین و درراس آنها مریم عضدانلو دست به مصاحبه با رادیوهای خارجی زدند، آنهم با رادیوهایی که بارها توسط این گروه مورد فحاشی و تهمت قرار گرفته بودند (رادیو فرانسه،رادیو فردا،رادیو آمریکا). جالب اینجاست زمانی که این رادیوها منعکس کننده نظرات این گروه هستند کاملا دمکرات هستند ولی هنگامی که منعکس کننده نظرات مخالف آنان میباشند به یکباره تبدیل به مزدور و.. میشوند.
اینکه به چه دلیل دادگاه استیناف فرانسه چنین تصمیی را اتخاذ کرد خود نیاز به بحثی مجزا دارد ولیکن باید دید که بر سر سازمان مجاهدین چه آمده که تنها اجازه سفر و دیدار اعضا آن با یکدیگر به مثابه یک پیروزی بزرگ تلقی میشود. جا دارد در همین جا به سخنان برخی از سران سازمان مجاهدین در همین رابطه اشاره کرد و فارغ از تبلیغات و هیاهو به این مطلب پرداخت که آیا رای دادگاه چیزی را در اصل پرونده عوض میکند یا خیر ؟
محمد محدثین در مصاحبه با صدای آمریکا اعلام میکند که :
در روز 17 ژوئن 2003 درست 3 سال پیش بعد از آنکه دولت فرانسه در یک معامله با رژیم ایران بسیاری از اعضای و هواداران مقاومت ایران را دستگیر کرد و در راس آنها خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده این مقاومت را دستگیر کردند, بلافاصله دادگاههای فرانسه بدلیل اینکه هیچ مدرکی و سندی علیه مقاومت ایران وجود نداشت در کمتر از 2 هفته همه دستگیر شده گان و قبل از همه خانم مریم رجوی را آزاد کردند.
آری دراین که دولت فرانسه مریم عضدانلو را کمتر از 2هفته آزاد کرد حرفی نیست ولی بی شک دلیل آن نداشتن مدرک و سند نبود بلکه دقیقا حرکات وحشیانه ای بود(خودسوزی ها) که به دستورمریم عضدانلو ترتیب داده شد و جامعه اروپایی که کشش همچنین صحنه هایی را نداشت ناچارا درمقابل این سازمان تروریستی تن به عقب نشینی و آزاد کردن مریم عضدانلو داد و سران سازمان نیز به اشتباه آن را یک پیروزی قلمداد کردند حال آن که همین اقدامات سازمان مجاهدین (خودسوزی های) به کشورهای اتحادیه اروپا ودر راس آن دولت فرانسه این مسئله را تفهیم کرد که این سازمان دارای چه پتانسیلی در رابطه با اقدامات تروریستی در غرب است.
مریم عضدانلو درمصاحبه با رادیو فرانسه چنین از این به اصطلاح پیروزی سخن می گوید:
این تصمیم بار دیگر اثبات میکند که پرونده ما خالیست و محدودیتها نیز ناموجه بوده اند. هربار که قضات فرانسوی در باره فعالیتهای ما تحقیق کرده اند به این نتیجه رسیده اند که سازمان ما دارای یک چهره انسانی است.
اینکه ربط برداشته شدن محدودیتها( که البته آنگونه هم که بزرگ کردند نیست) به چهره انسانی سازمان مجاهدین چیست سوالی است که خانم مریم عضدانلو باید به آن پاسخ دهد ولی تا آنجا که به واقعیت بر میگردد اعمال شکنجه و زندان و کشتن اعضای مخالف درون سازمان مجاهدین و اعمال تروریستی که به دستور سرکردگان این فرقه و درراس آن مریم عضدانلو و مسعود رجوی صورت گرفته چیزی نیست که بشود آن را به دست فراموشی سپرد کما آن که جدای از پرونده 17ژوئن که هنوز هم باز میباشد خانم مریم عضدانلو شاکیان خصوصی هم دارند که اعضای جداشده ازهمان سازمانی میباشند که به قول وی( چهره انسانی دارد!؟) ودر درون زندانهای این سازمان مورد شکنجه و اذیت و آزار قرار گرفته اند.
ولی جدای ازتمام تبلیغات و هیاهو که توسط دستگاه تبلیغاتی این فرقه بپا شد واقعیت را باید اززبان یکی از مسئولین خودشان شنید ، ابولقاسم رضایی در مصاحبه با رادیوفردا چنین می گوید :
در این سه سال من از رفتن به دفتر شورای ملی مقاومت محروم بودم، حق مسافرت نداشتم. خوشبختانه با حکم دادگاه استیناف این نوع محدودیت ها برداشته شده اما پرونده هنوز بسته نشده است. ما حالا با اطلاع مقامات می توانیم سفر کنیم. اموال شخصی سازمان هنوز عودت داده نشده است. 8 میلیون دلار، 200 دستگاه کامپیوتر، و اموال دیگر هنوز پس داده نشده است.
آری واقعیت این است که ابوالقاسم رضایی گفت اموال آنان! پس داده نشده و مهمتر از همه پرونده هنوز بسته نشده است، ولی تنها چیزی که مریم عضدانلو و سران فرقه میتوانند برای آن جشن بگیرند و شادی کنند این نکته است که ابوالقاسم رضایی به آن اشاره کرد:
آنان میتوانند با اطلاع مقامات سفر کنند.!!!
