تظاهرات هراس آلود مجاهدین در 1 جولای2006هادی شمس حائری29.06.2006سازمان مجاهدین در یک اقدام غیر منتظره و به جهت دلگرمی دادن به خود، قصد دارد در روز اول جولای 2006 اجتماعی در شهر پاریس اجتماعی بر پا سازد و رأی دادگاه پاریس، مبنی برحق آزادی رفت و آمد محدود مریم رجوی در داخل خاک فرانسه ( […]
تظاهرات هراس آلود مجاهدین در 1 جولای2006
هادی شمس حائری
29.06.2006
سازمان مجاهدین در یک اقدام غیر منتظره و به جهت دلگرمی دادن به خود، قصد دارد در روز اول جولای 2006 اجتماعی در شهر پاریس اجتماعی بر پا سازد و رأی دادگاه پاریس، مبنی برحق آزادی رفت و آمد محدود مریم رجوی در داخل خاک فرانسه ( و نه خارج فرانسه) آنهم با اجازه مقامات پلیس که در واقع دستاوردی نیست را یک پیروزی جا بزند، مجاهدین از آنجا که پس از سرنگونی صدام حسین هیچ دستاورد با اهمیت و چشمگیری در عرصه سیاسی بدست نیاورده اند که قابل عرضه باشد و از طرفی به خاطر قرار گرفتن در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا می خواهند این تغییر خفیف و بی ارزش را یک گشایش بزرگ جلوه دهند و از آن یک پیروزی (لابد پیروزی ایدئولوژیک) بسازند و بخورد خلق الله بدهند تا فشار باقی ماندن در لیست گروه های تروریسم را قدری تخفیف دهند.
مراسم اول جولای در واقع به جای روز 17 یونی که سالگرد دستگیری مریم رجوی است صورت می گیرد.
پلیس فرانسه در روز 17 یونی سال 2003به پایکاهای تروریسم در پاریس و حومه یورش برد و مریم رجوی و 160 نفر از همکاران تروریست وی را بازداشت نمود و 8 میلیون دلار پول نقد که از کمد شخصی مریم رجوی کشف کرده بود را همراه خود برد. مریم رجوی پس از مدتی به قید ضمانت، تا روز تشکیل دادگاه آزاد می شود، با این التزام که حق خروج از پاریس را ندارد.
بالاخره پس از سه سال، دادگاه استیناف به مریم رجوی و همراهان، اجازه رفت و آمد می دهد آنهم با کسب اجازه از پلیس، اما تمامی اتهامات از جمله اتهام تروریستی و پول شوئی و جعل اسناد تا تاریخ تشکیل دادگاه به قوت خود باقی می ماند
فرقه مجاهدین در آن روزها برای پوشاندن جرم و جنایت خود، فرانسه را مقصر نشان داد و گفت که این یورش حاصل یک معامله کثیف بین دولت فرانسه و جمهوری اسلامی است، استدلالی که هیچ پایه و اساسی نداشت اما وقتی دادگاه استیناف به منع تردد مریم رجوی رأی داد، فرقه سکوت اختیار کرد و روشن نکرد که چه اتفاقی رخ داده که این معامله بهم خورد.
فرقه رجوی قصد داشت در روز 17 یونی به یورش پلیس فرانسه به محل سکونت مریم رجوی و دستگیری وی وهمکاران تروریست وی اعتراض نماید اما بعلت همزمانی 17 یونی با بازی های جام جهانی فوتبال که فرقه تدارک وسیعی برای برهم زدن آن دیده بود نتوانست تظاهراتی در این روز برگزار نماید.
مراسم 1 جولای بویژه پس از شکست اهداف اخلال گرانه مجاهدین در بازی های جام جهانی علیه تیم فوتبال ایران از آنجهت برای مجاهدین اهمیت دارد که می خواهند عقده عدم برگزاری تظاهرات علیه تیم ملی ایران و خالی کردن صحنه را از ترس اولتیماتم پلیس آلمان خالی نموده و خود را پیروز جلوه دهند.
مجاهدین برای بازی های جام جهانی هزینه گزافی برای ترابری و جمع آوری نیرو و رزرو هتل پرداخته بودند و عدم توفیق آنها در ایام بازی های ایران در جام جهانی، آنها را بشدت کلافه و سرخورده نمود وبه همین جهت می خواهند تظاهراتی در جبران روز از دست رفته 17 یونی برپا کنند و شعارهائی که در آن روز نتوانستند سر بدهند در اینجا سر دهند.
طبق اخباری که بدست آمده فرقه تروریستی مجاهدین در این روز می خواهد شعار مرده ایران رجوی- رجوی ایران را در مراسم اول یولی زنده کنند تا شاید ارباب امریکائی از پرخاش بی رمق تظاهر کنندگان بترسد و رجوی را از بازداشت آزاد کند و به میان مریدان بفرستد.
جالب است که مجاهدین در پوستر تبلیغاتی خود برای رونق بخشیدن به تجمع بی رنگ و لعاب خود در اول جولای، پشت شعار آزادی مخفی شده و برای چندمین بار این کلمه را به قربانگاه فرستاده و نوشته اند
فریاد هر ایرانی آزادی آزادی در مراسم1 جولای
مجاهدین بخوبی از بی آبروئی و بی اعتباری خود نزد مردم ایران آگاه اند و چون از خود سرمایه ای ندارند تا خرج کنند کالای بنجول خود را می خواهند تحت شعارآزادی به معرض فروش بگذارند تا مردم تشنه آزادی را به مراسم خود بکشانند، غافل از آنکه فرقه ای که در درون خود هرگونه آزادی و حقوق فردی وعقیدتی- آزادی پوشش- آزادی انتخاب نوع و محل زندگی- آزادی داشتن همسر- حق ملاقات با خانواده- آزادی رفت و آمد و بسیاری آزادی های دیگر را از اعضای خود سلب کرده نمی تواند منادی آزادی باشد.
