جدا شدگان مجاهدین قربانی یا گروگان جمشید طهماسبی، هشتم سپتامبر 2006تحصن جداشدگان مجاهدین در اردوگاه موسوم به تیف در عراق که عملا خود را گروگانی، در دست نیروهای آمریکایی می بینند وارد سومین هفته خود می شود. اما سکوت و یا بهتراست بگویم بایکوت خبری این حرکت توسط رسانه های فارسی زبان مایه شگفتی و […]
جدا شدگان مجاهدین قربانی یا گروگان
جمشید طهماسبی، هشتم سپتامبر 2006
تحصن جداشدگان مجاهدین در اردوگاه موسوم به تیف در عراق که عملا خود را گروگانی، در دست نیروهای آمریکایی می بینند وارد سومین هفته خود می شود.
اما سکوت و یا بهتراست بگویم بایکوت خبری این حرکت توسط رسانه های فارسی زبان مایه شگفتی و تاسف است ، نمی دانم سکوت در قبال دادخواهی این قربانیان به نوعی تسلیم شدن به دستگاه فرافکنی مجاهدین است و یا دلیل دیگری دارد.
دست اندرکاران انجمن فلق در راستای کمک رسانی به این قربانیان ، با توجه به شناختی که از وضعیت نیروهای گرفتاردرعراق و شرایط حاکم در پشت دیوارهای قلعه اشرف که کنترل آن مستقیما به دست تشکیلات فرقه رجوی است.
قبل ازاشغال عراق توسط متحدین وسرنگونی صدام فعالیت خود را با کمک دیگرهمراهان و هم فکران برای نجات جان کسانی که ناخواسته در این دام بلا گیر افتاده بودند شروع کردیم.
اگر چه متقابلا سرکردگان فرقه آقای رجوی نیز در راستای سنگ اندازی در مسیر این فعالیتها از هیچ کوششی دریغ نکردند، ،به همین دلیل با توجه به هرز رفتن بخشی ازامکانات وتوان محدود ما ،نتیجه مورد نظر از این کوشش ها بدست نیامد.
ولی با به ثمر رسیدن هر اقدامی وفراهم شدن امکان نجات هر کدام از دوستانی که موفق شدند از این بند بلا جان سالم بدر ببرند ما خوشحال میشدیم واین خوشحالی باعث می شد تا با انرژی و توان بیشتری کارمان را دنبال کنیم و با امید به اینکه بتوانیم حداقل صدای آنها را به گوش مدعیان حقوق بشر برسانیم.
در همین راستا در آخرین ملاقاتی که با دفتر دیدبان حقوق بشر در برلین داشتیم و بطور مفصل آنها را در زمینه موانع ای که در مسیرخروج افراد جدا شده از سازمان مجاهدین قرار دارد و به طور خاص کسانی که بیش از سه سال، در کمپ زیر نظر نیروهای آمریکایی موسوم به تیف در شرایط خطرناک عراق، با کمترین امکانات زیستی مجبور به تحمل شرایط آنجا هستند، و اینکه در اثر این شرایط بسیاری از آنها دچار بیماریهای روحی و جسمی شده اند که باید هرچه سریع تر تحت درمان واقع شوند در خواست کردیم که هر چه سریع تر به کمک آنها بشتابند.
که متقابلا با ابراز تاسف از شرایط ایجاد شده به تشریح اقداماتی که در این زمینه انجام شده پرداختند و مشکلاتی که بر سر راه انتقال انها ازعراق وجود دارد از جمله ازمهمترین مشکلاتی که به ان اشاره شد ، اتهام سابقه حضور و همکاری با سازمان مجاهدین که در لیست گروههای تروریستی قرار دارد بود، که در نتیجه هیچ کشوری تا به حال به جز ایران حاضر به پذیرش این افراد به عنوان پناهنده نشده است.
و دلیل آن را هم مسائل امنیتی ذکر می کردند، وقتی ما تلاش کردیم که استدلال کنیم اتفاقا آنها به دلیل اینکه حاضربه انجام اعمال تروریستی نیستند و خود را قربانی این سیاست سازمان می دانند وبه همین دلیل حاظر به ادامه همکاری با مجاهدین نیستند.
و اتفاقا می توانند به عنوان کسانی که دراین زمینه تجارب ارزنده ای دارند، در راستای مبارزه با تروریسم، با روشنگری در زمینه شگردهای که این گونه فرقه ها برای جذب نیرو در راستای اهداف پلیدشان بکارمی گیرند مفید باشند، با توجه به اینکه هنوزهم درخاک همین کشورهای اروپایی مدعی مبارزه با تروریسم ، چنین گروه های حضور فعال دارند.
اگر چه مخاطبین حرف های ما را قبول داشته و تائید می کردند، اما مطرح می شد که چون سابقا و به طور مشخص درسال 1994 سازمان مجاهدین ازامکانات پناهندگی برای نفوذ افراد وابسته به خودشان تحت عنوان افراد جداشده سو استفاده کرده در حال حاظر قانع کردن کشورهای پناهنده پذیر جهت پذیرش این افراد کار ساده ای نیست.
ودر نتیجه نیاز به بررسی بسیار دقیق و همه جانبه تری در رابطه با تک تک این افراد را طلب میکند تا اطمینان حاصل شود که واقعا از سازمان مربوطه بریده اند و دیگر تهدیدی از جانب آنها برای کشوری که پناهندگی به آنها اعطا می کند وجود ندارد.
و ما با اشراف به همه این موانع از هیچ کوششی در زمینه کمک به این عزیزان فرو گذار نخواهیم کرد و با پی گیر ی و کار مستمر تلاش خواهیم کرد تا پروسه انتقال آنها از عراق هرچه سریع تر طی شود و از تمامی هموطنان و فعالین حقوق بشر درخواست می کنم با مراجعه به سازمانهای مدافع حقوق بشر و پناهندگی توجه آنها را به شرایط سخت این عزیزان که درحال اعتصاب هستند جلب کنند
تا پروسه پذیرش و انتقال قربانیانی که بعد از باز شدن چشمشان به روی واقعیت عملکرد و محصول اقدامات فرقه مزدور رجوی ، تنها جرمشان سر باز زدن از همکاری وتن ندادن به خواست گرداندگان این فرقه است از هر آنچه در توان دارند دریغ نکنند.
