درسوگ یک تروریستعلی اکبر راستگوکلن- 16 شهریور 1385در خبرها بود که دو روز پیش یکی از اعضاء مجاهدین بنام ولی الله فیض مهدوی در اثر اعتصاب غذا در زندان گوهردشت درگذشته است. وی که در سال 1380 همراه با مقداری سلاح و مواد منفجره دستگیر شده بود، ماموریت داشت که همچون سلف خود حجت زمانی […]
درسوگ یک تروریست
علی اکبر راستگو
کلن- 16 شهریور 1385
در خبرها بود که دو روز پیش یکی از اعضاء مجاهدین بنام ولی الله فیض مهدوی در اثر اعتصاب غذا در زندان گوهردشت درگذشته است. وی که در سال 1380 همراه با مقداری سلاح و مواد منفجره دستگیر شده بود، ماموریت داشت که همچون سلف خود حجت زمانی با بمب وخمپاره به هدف های کور حمله برده و چند انسان بیگناه را بخاک و خون بکشد.
با مرگ فیض مهدوی بازهم قهرمان جدیدی به قهرمانان مجاهدین اضافه شد. سایتهای مجاهدین خروارها مقاله در رثای این فرد خواهند نوشت. شاعران شعرها در وصف ولی الله خواهند گفت. در اروپا و آمریکا تظاهرات نمایشی زیادی را شاهد خواهیم بود و در پادگان اشرف عزای عمومی اعلام خواهند کرد. ولی در اصل قضیه که ولی الله فیض مهدوی یک تروریست بود، تاثیری نخواهد داشت. تروریست، تروریست است، چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان. مگر سه هفته پیش نبود که دونفر لبنانی الاصل که قصد داشتند در قطارهای مسافربری آلمان بمب دست ساز گازی منفجر کنند، با هوشیاری مقامات پلیس دستگیر شدند و منتظر دادگاه خود هستند. آنها در نظر داشتند صدها بیگناه را به قتل برسانند. مردم آلمان نه تنها از دستگیری این دونفر خوشحال شدند بلکه هر گونه مجازاتی که قوه قضائیه برای آنها در نظر بگیرد کم میدانند.
ولی الله فیض مهدوی یک قربانی بود. قربانی تفکرات بیمارگونه یک کوتوله سیاسی که بمثابه حسن صباح، هواداران کور وکر را در الموت اشرف آموزش داده و برای ماموریت قتل وکشتار به ایران می فرستاد. حالا اگر در این مابین هزاران نفر بیگناه کشته شوند، داعی بزرگ را چه باک. وی جایش امن است. امثال فیض مهدوی ها باید کشته شوند چرا که ضحاک ماردوش به خون آنها برای عقده گشایی های خود نیاز دارد.
