نگرانی از تغییر سیاست امریکا

نگرانی از تغییر سیاست امریکا
ایران‎دیدبان
دار و دسته‎ی رجوی که از تحولات اخیر منطقه و به‎خصوص وضعیت اشغال‎گران عراق به‎شدت وحشت‎زده‎اند و شکست نقشه‎های نئومحافظه‎کاران در ارتباط با وضعیت متزلزل خود را به‎خوبی درک می‎کنند، تلاش دارند تا از راه دیگری خود را دل‎خوش نموده و به نیروهایشان امیدواری دهند که امریکا صحنه‎ی خاورمیانه را ترک نخواهد کرد و هم‎چنان به سیاست‎هایش ادامه خواهد داد!
در همین رابطه پرویز خزایی از اعضای اروپایی مجاهدین، دولت‎مردان امریکایی را به دو دسته تقسیم کرده و بخشی را که طرفدار مذاکره با ایران و به‎رسمیت شناخته شدن حق ایران برای برخورداری از فن‎آوری هسته‎ای می‎باشند، واداده می‎نامد و اظهار امیدواری می‎کند که دسته‎ی دیگر (که احتمالاً اشرفیان کاخ سفید هستند!) تن به این وادادگی ندهند! *
اما نکته‎ی اصلی این است که بقایای رجوی از تأکیدات و طرح‎هایی که درباره‎ی قدرت ایران برای حل مسایل منطقه و عراق گزارش می‎شود به‎شدت نگران شده و تلاش دارند به هر نحو ممکن، چنین گزارش‎هایی را مخدوش نمایند.
اصل مخدوش‎سازی تبلیغاتی مجاهدین، به‎دلیل سرخوردگی شدید و ناکامی از تلاش‎ها و شانتاژهایی است که آنان به انحاء گوناگون در طول سه سال گذشته انجام دادند تا امریکا را در عراق، در برابر ایران قرار دهند.
خزایی اظهار امیدواری می‎کند که مسأله‎ی عراق که تا حد زیادی مذاکره درباره‎ی آن به تأیید کارشناسان و مقامات امریکایی رسیده است، به مسأله‎ی پرونده‎ی هسته‎ای ایران گره بخورد و بر این اساس نتیجه می‎گیرد که امریکا به هیچ‎وجه در موضوع هسته‎ای به ایران امتیازی نخواهد داد.
آنچه خزایی سعی دارد در انتها به آن برسد، تنها یک دل‎خوشی ابلهانه مانند تمام دست‎افشانی‎ها و پای‎کوبی‎هایی است که مجاهدین در 4 سال گذشته برای نئومحافظه‎کاران به‎راه انداخته‎اند. و همانا شکست ذلت‎باری است که نئومحافظه‎کاران در سیاست‎های زورگویانه‎ی خود متحمل شده‎اند.
در لبنان، عراق، فلسطین و هر جای دیگر این منطقه، این مردم بوده‎اند که با ایستادگی و پای‎مردی، امریکا را به عقب رانده‎اند. امری که مجاهدین به‎دلیل نیاز حیاتی خود به ادامه‎ی سیاست‎های اسراییلی نئومحافظه‎کاران، می‎کوشند در حد بضاعت خود از آن جلوگیری کنند.
واقعیت این است که چه بحث حضور امریکا در عراق به پرونده‎ی هسته‎ای ایران گره بخورد و یا به‎صورت مستقل بررسی شود و یا حتی مذاکره با ایران بر سر این مسأله صورت نگیرد و یا هر گزینه‎ی دیگری پیش رو باشد، یک گزینه غیرقابل اجتناب خواهد بود و آن عقب‎نشینی ذلت‎بار نئومحافظه‎کاران فاشیست است که بقایای رجوی آنها را امید بقای خود می‎دانند.
____________________
* مصاحبه‎ی پرویز خزایی با حسین فرشید
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا