خانم رجوی با رد چند اتهام ، اتهامات بزرگتری را می پذیرد

سالهاست که سازمان مجاهدین قبول نمی کند که در مناسبات او روند مغزشوئی هر روز ادامه دارد، خانم مریم رجوی هم هرگز نمی خواهد واقعیت های سکتاریستی خود را قبول کند، در همین رابطه و برای آگاهی خوانندگان، بهتر است که مراجعه ای به یکی از مقالات گذشته ای نه چندان دور بیاندازیم و سران فرقه را به قبول واقعیات دعوت کنیم.

هنوز مقاله ” در آلبانی باید شیطان زندگی کند” به تاریخ 24 اردیبهشت 1399 ( یعنی حدود دو و نیم سال قبل ) روی سایت روزنامه فرانکفورتر آلگمانیه که از معتبرترین روزنامه های سراسری در آلمان می باشد، موجود و قابل مراجعه است.

روزنامه آلمانی فرانکفورتر
این مقاله پس از تحقیقات مفصل ، بصورت دقیق شرحی از وضعیت سازمان مجاهدین خلق در کشور آلبانی را بیان کرده است که با عکس العمل شدید مریم رجوی و طرح شکایت در دادگاه هامبورگ مواجه شد که در فردای روز رسیدگی به این شکایت به جز فقط 3 مورد شبهه برانگیز، همه موارد دیگر بر ماندن مقاله، در روزنامه تائید شد. در مورد شکایت فرقه رجوی و مواردی که دادگاه تائید کرده که روزنامه فرانکفورتر آلگماینه درست میگوید فرقه رجوی تا کنون سکوت کرده و حرفی نزده است، برخی از این موارد که به تائید دادگاه هامبورگ نیز رسید عبارتند از:

– ایدئولوژی فرقه رجوی التقاطی از اسلام و کمونیسم است.

– ده ها نفر از جدا شدگان از شسشوی مغزی در این تشکیلات سخن می گویند.

– دامن زدن به فضای شخصیت پرستی بر گرد مریم و مسعود رجوی.

– در کمپ مجاهدین در آلبانی، زنان و مردان از هم جدا زندگی می کنند (جدا سازی جنسیتی) و افراد باید در نشست های روزانه ایدئولوژیک از تصورات جنسی خود گزارش دهند.

– فرماندهان از گزارش های جنسی که از افراد می گیرند استفاده می کند تا در نشست های روزانه بر سر آنها فریاد بزنند: چطور می خواهی مردم ایران را نجات دهی، وقتی هر روز تحریک جنسی میشوید؟

– در اوائل انقلاب، فرقه رجوی یک بمب گذاری تروریستی برعلیه خامنه ای کرد.

– در عراق صدام به آنها تسلیحات داد، آنها شانه به شانه نیروهای صدام حسین برعلیه مردم خودشان می جنگیدند.

– به نقل از یک روزنامه نگار تحقیقی آلبانیایی: در آلبانی کسی نمی خواهد گروهی را در کشورش داشته باشد که می توانند اقدامات تروریستی انجام دهند. کسی نمی داند چه زمانی آنها فعال خواهند شد.

– به لحاظ سیاسی، این گروه حمایت اجتماعی زیادی در ایران ندارد. برخی از ناظران حتی می گویند که این گروه در ایران بسیار مورد تنفر مردم است.

وقتی فرقه رجوی به این موارد که توسط دادگاه رد شده و تائید کرده است که روزنامه مشهور آلمانی درست میگویند چرا آنرا در اطلاعیه خود نمی آورند.

آیا سازمان مجاهدین خلق به موارد فوق اعتراضی ندارد؟ آیا اعتراض ندارد که واقعا این سازمان بود که برعلیه آیت الله خامنه ای (رهبر کنونی ایران) بمب گذاری کرد؟ این اتهام خیلی بزرگی است و اعتراض نکردن برعلیه آن، یعنی پذیرفتن اتهامات تروریستی!

آیا سازمان مجاهدین اعتراض ندارد که از صدام اسلحه می گرفت و افرادش شانه به شانه نیروهای صدام برعلیه مردم ایران می جنگیدند؟

آیا سازمان مجاهدین به شستشوی مغزی افراد خود و دامن زدن به شخصیت پرستی بر گرد مسعود و مریم رجوی اعتراض ندارد؟ اعتراض نکردن در این مورد یعنی قبول مناسبات سِکت گونه!

آیا سازمان مجاهدین اعتراض ندارد که علیرغم تبلیغات زیاد در آلبانی، بسیاری در این کشور از اینکه این سازمان بتواند در آینده اقدامات تروریستی انجام دهد، ناراضی هستند؟

آیا سازمان مجاهدین اعتراضی ندارد که مورد تنفر شدید مردم ایران بوده و حمایت اجتماعی در بین مردم ایران ندارد؟

آیا سازمان مجاهدین اعتراض ندارد که افراد خود را مجبور به گزارش نویسی و گزارش دهی روزانه در مورد تصورات جنسی خود می کند؟ و ….

اگر سازمان مجاهدین در موارد فوق اعتراضی به دادگاه نکرده، پس یعنی آنها را قبول دارد. اگر هم اعتراض کرده و دادگاه به حذف آنها از نوشته روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ رای نداده، یعنی دلایل سازمان مجاهدین را نپذیرفته است. در این حالت، چرا این سازمان تمام حکم دادگاه را به اطلاع مردم نمی رساند.

واقعیت این است که حضور مجاهدین در آلبانی برای بسیاری از آلبانیایی ها یک مشکل جدی است، مجاهدین خلق در مانزا ، در حدود سی کیلومتری تیرانا ، زندگی می کنند. در داخل اشرف 3 گفته می شود یک بیمارستان ، یک کارگاه چوب و یک اتاق کامپیوتر است.
یک روزنامه نگار تحقیقاتی آلبانیایی که نمی خواهد نامش فاش شود می گوید: “هیچ کس در کشورش گروهی از افراد که میتوانند حملات تروریستی انجام دهند را نمیخواهد. شما هرگز نمی دانید چه زمانی فعال خواهند شد. وی گفت: “او می گوید كه امکان تهیه اسلحه برای مجاهدین خلق خیلی سخت نیست ، به خصوص در آلبانی.

با این همه واقعیت در مورد روابط سکتاریستی در درون فرقه و فضای مردم آلبانی و تنفر شدید از این فرقه ی تروریست، آیا مریم رجوی هنوز هم نمی خواهد به جنایات خود اعتراف کند؟ مریم رجوی باید چه مرزهای دیگری را در مورد حقوق بشر نقض کند که صدای مجامع حقوق بشری را درآورد؟ خانم مریم رجوی ، از طرف مردم ایران و تمام ایرانیان ، شخصیت مطرود و شکست خورده ای است که فقط برای بقای خود و یک زندگی بورژوائی ، تلاش می کند . . .

فرید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا