کلمات و واژه ها یارای توصیف این عکس نیستند. یک عکس با هزاران حرف و درد و دوری و دلتنگی همراه با اشک های پنهان در چشم هایشان و بغضی که در گلویشان هرلحظه مانند آتشفشان آماده فوران است .
براستی گناه این پدران و مادران که سالها از فرزندانشان دور هستند و در حسرت یک دیدار یا تماس هستند چیست ؟
دیدن این عکس قلب هر انسان شریف و آزاده و وطن پرست را بدرد میاورد.
مجاهدین که دم از مسلمانی می زنند و خود را پیرو اسلام ناب محمدی می دانند. ولی در عمل ضدبشرترین افراد روی زمین هستند که حتی اجازه یک تماس هم به این خانواده با فرزندشان که در مجاهدین گرفتار و اسیر است نمی دهند.
لعنت بر رجوی و سازمانش که این چنین خانواده ها و بخصوص پدران و مادران را شکنجه روانی میکند.
