نامه به علی قلیزاده در آستانه روز مادر

سلام به برادر عزیزم. خوبی داداشی جونم؟ برایت از خداوند منان آرزوی صحت و سلامتی دارم.

اگر از اوضاع و احوال خانواده ات خواسته باشی، علی جان اینجا همه حالشان خوب است و پدر هم دوران نقاهت خود را می گذراند ولی علی جان اگر واقعیت را در مورد سلامتی پدر بخواهی باید بگویم پدر بشدت بیمار است. اما او هرچقدر مریض باشد هوش و ذهنش پیش جگر گوشه اش هست، که تو باشی.

علی جان ناامیدش نکن. در نامه قبلی ازت خواهش کردم در صورت امکان با من تماس بگیر. لااقل پدر صدایت را بشنود. نمیدانم فرقه رجوی با تو چه کرده است که حتی نمیتوانی یه تماس با پدر بیمارت داشته باشی.

علی من همانطور که میدانی چهارشنبه ۱۳ دیماه مصادف با ولادت با سعادت خانم فاطمه زهرا(س) و گرامیداشت روز مادر است.
بله علی جان مادر یعنی زندگی، مادر یعنی مهربانی، مادر فرشته‌ای که با اشک فرزندانش، اشک می‌ریزد و با خنده‌هایشان می خندد. علی جان من دلتنگ مادری هستم که تمام گُل های عالم در مقابل گُل رویش بی رنگ و بی بو بودند. داداش قشنگم در آستانه روز مادر هستیم و من غمگین مینویسم برای مادر هم از جانب تو و هم برای خودم که دلتنگ توام. “مادر ای کاش همیشه کنارم بودی، مادر افسوس که دیگر نیستی مادر خوبم.”

داداش با معرفتم باورت میشود گاهی دلم هیچ چیز نمیخواهد جز شنیدن صدای دوباره مادر. او حرف بزند و من نگاهش کنم آخ که دلم چقدر برای صورت ماهش و نگاه پر از غصه اش تنگ شده…

می گویند یکی می آید یکی می رود و این قانون بقای زندگیست اما مادر تو که رفتی، هیچکس نیامد. مادر مهربانم نیستی اما مادر به حرمت نفسهایت قسم که با رفتنت بی نفس شدم. مثل مرده ای متحرک و بی روح شده ام .

علی جان مادر از آن روز که تو رفتی دیگر زندگی برایش معنا نداشت و نبود تو برای مادرمان خیلی سخت بود و جانکاه علی جان.
الان هم این انتظار طاقت فرسا برای پدر است. علی جان نبود تو در کنار پدر کمرش را خم کرده است. علی جان امسال هم روز مادر همراه با گلی به دست و بغض در گلو و چشمانی پر از اشک به مزارش می رویم و به جای تو می گویم :

“در نگاهت مادر خستگی معنا نداشت
وسعت پاک تو را دریا نداشت
آه ای جاری ‌تر از خورشید خوب
کاشکی هرگز نمی‌ کردی غروب
روزت مبارک مامان جونم”

خواهرت زهرا