موضوع حقوق بشر و در دل آن حقوق زن و مرد و مساوات میان حقوق زنان و مردان، در طول تاریخ همیشه مورد بحث و منازعه بوده است.
به طول مثال در آمریکا، زمانی بود که زنان برای احقاق حقوق خود به پا خواستند. در آن زمان زنان متاهل از نظر قانون مرده بودند، حق رای و مالکیت نداشتند ، شوهران بر زنان خود اختیار و مسئولیت قانونی داشتند تا جایی که می توانستند بدون مجازات شدن زن را مورد ضرب و شتم قرار دهند و موارد دیگر. تا اینکه در سال 1896 در چهار ایالت آمریکا حق رای بدست آوردند. البته باید به این نکته اشاره کرد که سابقه مبارزات زنان صد سال طول کشید و به همین خاطر روز هشتم مارس روز جهانی زن گرامی داشته و در همه کشورها جشن گرفته می شود. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که هنوز هم در بسیاری از کشورها، حقوق زنان همچنان نقض می شود. مثلا در ایالت فلوریدا آمریکا زنان مجرد، مطلقه و یا بیوه در روزهای یکشنبه اجازه چتربازی و یا سقوط آزاد را ندارد و یا در شهر آرکادیا در آن کشور پس از ساعت شش زنان نمی توانند قهوه بنوشند و یا در ایالت تنسی رانندگی برای زنان ممنوع است مگر آنکه یک مرد در جلوی خودرو با یک پرچم قرمز به دیگران هشدار دهد و یا در روستای پانچیات در شهر هاپور هند زنان زیر 40 سال اجازه حضور در بازار را ندارند و یا در بقیه کشورها هر کدام قوانین خاصی برای زنان خود وضع نمودند و این قوانین نشان می دهد هر چند زنان روزی به نام خود دارند ولی هنوز مورد استثمار و مورد بهره کشی قرار دارند و باید برای بدست آوردن آزادی های خود به مبارزه ادامه دهند.
در قرن نوزدهم تعداد زیادی از زنان شروع به کار در کارخانه های صنعتی نمودند و به همین خاطر در سال 1899 اتحادیه مصرف کنندگان و در سال 1903 اتحادیه تجارت زنان تاسیس شد.
در ایران هم، مسئله حقوق زنان و تساوی حقوق زن و مرد همیشه مورد توجه بوده است.
عده ای به طور واقعی در راه احقاق حقوق زنان تلاش کردند و عده ای هم از این موضوع سوء استفاده کردند و تحت لوای حقوق زنان، اهداف خود را پیش بردند و از نیروی زنان و با شعارهای توخالی مطامع خودشان را پی گرفتند.
یکی از این گروه ها، سازمان مجاهدین خلق است که سالهاست داعیه حقوق خلق، حقوق بشر و تساوی حقوق زنان و مردان را داشته است. این درحالیست که ثابت شده است شعارها و عملکرد و رویکرد سران این گروه هیچ تناسبی با هم ندارند.
در مورد حقوق زنان در قانون آمده است حق مشارکت زنان در سیاست گذاری و قانونگذاری ، بهره مندی از برنامه ها و تسهیلات بهداشتی و درمانی ، حق زنان در انتخاب فرد و مرکز ارائه کننده خدمت در امر سلامت، حق بهره مندی از بهداشت و اطلاعات و آموزش های مورد نیاز، حق انتخاب آزادانه لباس و غیره، طبق اصل بیستم قانون اساسی زن و مرد به طور یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از حقوق انسانی و سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برخوردارند و یا اینکه حقوق زنان معمولاٌ شامل تمامیت بدنی و خود مختاری، حق رای، حق کار، حق دستمزد برابر، حق مالکیت، حق تحصیل و شرکت در ارتش و حق ازدواج و ….است.
ادامه دارد
هادی شبانی