
شنیده ها از آخرین جداشده ها در آلبانی، حاکی از آن است که سازمان مجاهدین خلق برای مجاب کردن اعضایی که درخواست جدایی داده اند ترفند قدیمی اش را به اجرا گذاشته است. به این ترتیب که قرنطینه هایی در اشرف 3 تعبیه کرده است و به اعضایی که درخواست جداشدن دارند، می گویند هیچ اشکالی ندارد، می خواهی بروی ، برو! اما ما هم در اینجا یک ضوابطی داریم.
به این ترتیب افراد را به صورت انفرادی در این جایگاه های قرنطینه زندانی و وادار به گزارش نویسی می کنند. در همین حین آنها را در نشست های مختلف تحت فشار جمعی قرار می دهند تا بالاخره تحت فشارهای طاقت فرسای روحی از درخواست شان انصراف بدهند.
سازمان حتی حاضر است هر امتیازی بدهد، هر امتیازی!(حتی امتیارهای جنسی)، تا آنها را مجددا به مناسبات برگرداند. این شیوه های ضد انسانی همواره محکوم است، هرگز هیچ خبرنگار آزادی هم اجازه ی ورود به داخل این مناسبات را پیدا نکرده است. در برخی موارد برخوردهای خشن فیزیکی با این اعضای ناراضی نیز گزارش شده است.
لازم به توضیح است که قرنطینه در سازمان مجاهدین خلق ، به معنای محدود کردن اعضاء به یک منطقه ی مشخص مثل یک اتاق کوچک و یا یک کانتینر فلزی و جلوگیری از ارتباط آنها با دیگر اعضای سازمان است، این اقدام به منظور کنترل رفتار اعضای ناراضی و منتقد سازمان انجام می شود. این قرنطینه ها اعضای سازمان را مجبور به تحمل تنهایی و ایزوله شدن از جمع می کند تا با اینگونه فشارها ضمن ایجاد رعب و وحشت، فرد را از طرد شدن توسط جمع ترسانده و روشی تنبیهی است تا فرد ناراضی رفتارهای خود را ناپسند دانسته و خود را لایق تنبیه بداند.
وظیفه و ماهیت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد چیست؟
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، وظیفه ی حفاظت از حقوق بشر جهانی را دارد، این شورا مسئول بررسی و رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر و وضعیتی است که ممکن است در نقاط مختلف جهان اتفاق بیافتد، شورای حقوق بشر موظف است موارد نقض حقوق بشر را طی گزارشات مکتوبی به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه دهد.
موارد نقض حقوق بشر در این سازمان در گذشته ای نه چندان دور در عراق نیز بشدت در جریان بود. در زندان های مختلف در سلول های انفرادی، اعضای منتقد سازمان برای مدت های طولانی زندانی و شکنجه می شدند. برخی اعضاء در این زندان ها کشته شدند و برخی نیز آنقدر شکنجه شدند که مجبور به خودکشی شدند.
حفظ نیرو در سازمان بر هر مسئله ای اولویت دارد، چرا که سالهاست هیچ فردی به این سازمان جذب نشده است، بدلیل افشای ماهیت ضد مردمی سازمان، مدت های مدیدی است که دیگر گیت ورودی این سازمان بسته شده است.
البته سازمان و سران آن مدعی هستند که هرگز در سازمان هیچ کس زندانی نشده است و حتی وجود زندان و قرنطینه در تشکیلات شان را از اساس منکر می شوند!
ما جداشدگان با دلیل و مدرک از بدو جدایی گفته ایم که در سازمان زندانی و شکنجه شدیم، اکنون هم حاضر هستیم در همراهی با هر هیئت حقیقت یاب بین المللی به شرط حفظ جان و عدم تعرض از سوی این سازمان، به اندرونی های سیاه این سازمان رفته و از نزدیک نشان دهیم که همین حالا اعضای منتقد، در قرنطینه ها بسر می برند. فشارهای غیر انسانی و خشونت آمیز، جزو لاینفک مناسبات این سازمان است و هرگز ما باور نداریم که روزی برسد که سازمان مجاهدین خلق، اعضای خودش را شکنجه و زندانی نکند.
محمدرضا مبین