نگاهی به پیام خانم رجوی

یکی از مضحک ترین پیام های خانم رجوی،پیام اخیر ایشان(31/01/1388) به "مردم ایران" در پاسخگویی به رهبر جمهوری اسلامی ایران است.

از ابتدا تا ذیل این پیام سراسر متناقض و کذب،تنها چیزی که خانم رجوی حول آن سینه می زند،مردم ایران و"پادگان اشرف" است.و معلوم نیست که چه رابطه ای بین این دو وجود دارد!

واژه ها و استعاره های بکار گرفته شده در این پیام بدون "مخاطب"، نشان از" اشرف" مقاومی است که با ریاست جمهوری ایشان و رهبری مسعود رجوی "عموم هموطنان"را به وجد آورده و آنان(اشرف نشینان) را به "پایداری و مقاومت" در برابر اخراج از عراق فرا می خوانند.

خانم رجوی آنچنان تصویر با شکوهی از حمایت "عموم هموطنان" در این پیام ترسیم کرده اند که اگر کسی نداند و آنان را نشناسد یا هیچگونه شناختی از سوابق امر نداشته باشد،فرض را بر اشتباه گذارده و صورت اش را به آب گوارایی میهمان خواهد کرد تا از خواب گران بپا خیزد!

منظور "خانم مریم رجوى، از عموم هموطنان به ویژه هموطنان دلیرى که دراین روزها از شهرهاى مختلف میهن حمایتهاى بى‌شائبه خود را از شهر اشرف ابراز کرده‌اند"،کیست یا کیستند!

و چرا همین ها("مردم آذربایجان و کردستان تا گیلان و مازندران و خراسان و یزد و اصفهان و فارس و همدان و تهران و از معلمان و دانشجویان و کارگران تا بازاریان، چایکاران، فرش‌فروشان و…")،همین مردمی که به قول خانم رجوی خطر را تقبل کرده و اعلام حمایت کرده اند!به عراق و اشرف نمی روند تا مستقیما و بدون واسطه از "اشرف نشینان" حمایت کنند!؟در همانجا بمانند و اشرف نشینان را سرشار از پیروزی و مقاومت کنند!این همه حمایت مردمی که نباید پشت سیم تلفن ایران و اروپا و تلویزیون مجاهدین گیر کند!و اگر این راه حل معقول نبوده و عملی نیست،چرا اشرف نشینان را به میان خود نمی برند!مگر این آرزوی دیرینه آقای رجوی نیست!؟

بیش از 70.000.000 نفر در ایران زندگی میکنند.جمله "عموم هموطنان"، بکار گرفته شده در پیام خانم رجوی تقریبا دربرگیرنده بیش از 60 درصد از این آمار است.وگرنه در فرهنگ و لغت فارسی از کلمه "عموم"استفاده نمی شود.

پیام خانم رجوی درتبلیغ و انعکاس بیشتر برنامه های روز شنبه و یکشنبه گذشته تلویزیون "سیمای مقاومت" است.در این 2 برنامه که تقریبا به مدت 10 ساعت برگزار شد بیشتر تماس ها و صداهای پخش شده آشنا بنظر می رسیدند.حال اگر فرض کنیم افرادی که به ظاهر از شهر های مختلف ایران تماس می گرفتند همگی واقعی بودند،چگونه در تلویزیونی که حتی یک مخالف یا دیگر اندیش صحبت نداشته، خانم رجوی به استنتاج غیر منطقی "عموم هموطنان" در پیام خویش رسیده است؟

در قسمت دیگری از پیام خانم رجوی ادعای جالبی ارائه کرده اند؛" در واقع رژیم ولایت فقیه در محاصره مردم سراسر ایران است که از اختناق و فقر و تباهى به ستوه آمده‌اند و براى تغییر دموکراتیک در ایران بى‌تابى مى‌کنند."

خنده دار نیست!؟"خانم رجوی به کشف بزرگی نائل آمده اند.ایشان از تماس های تلفنی به اصطلاح "هموطنان" نتیجه گیری جالبی کرده و مدعی شده که رژیم در محاصره مردم سراسر ایران است.چه جالب!پس چرا حکومت را سرنگون نمی کنند!؟کدام یک را باید باور کرد؟حرف و پیام شما و یک مشت تماس تلفنی از اروپا و جمع هواداران و حقوق بگیرانتان را یا بیگانگی و دوری 30 ساله شما از مردم ایران را؟اگر منظور خانم رجوی حرف از مردمی است که در ایران زندگی میکنند،"حاشا لله" که ما ایرانی باشیم!

پیشتر آقای محمد سید المحدثین در پاسخ به سئوال خبرنگاری تاکید کرده بودند که بیش از 90 درصد مردم ایران از برنامه سوم خانم رجوی حمایت کرده و خواهان استقبال از به قدرت رسیدن رهبری مجاهدین در ایران هستند.

اگر فرض کنیم که "عموم هموطنان" قید شده در پیام خانم رجوی وبیلان 90 درصدی آقای محدثین راجع به مردم ایران بوده و صحبت از کشور فرضی دیگری بنام ایران در سایر کرات آسمانی نباشد باید گفت که ؛چه غم داری عزیز!؟شما که در اشرف جا نمی شوید.بروید به همان ایران ای که از 30 سال پیش می گویید!مگر آنها منتظر"می بریمش به تهران"نیستند!؟

اما پیش از این هم یک پیام جالب وجود داشت که خانم رجوی به آن اشاره ای نداشتند و آن هم "پیام به قهرمانان شهر شرف و پایداری" 14 فروردین 1388 آقای مسعود رجوی است.

آقای رجوی که این روزها پیام هایشان از ییلاق دانمارک رله می شود "کارزار بهار بزرگ "اشرف نشینان" را جشن گرفته و حکم کرده اند که اگر روزی "گمشده خویش" یعنی "اشرف نشینان" را پیدا کند مجددا "مجاهدت آنان را با "انقلاب مریم" مورد سنجش قرار داده و آنان را "مخیر"خواهد کرد که بمانند یا بروند!؟همچنین تاکید کرده اند که چشم مردم ایران به "اشرف" و اشرف نشینان" است که چگونه بساط حکومت جمهوری اسلامی را از آنجا و توسط آنان درهم خواهد کوبید و…!آیا این جملات درتضاد و تناقض با پیام خانم رجوی نیست؟بنا به گفته خانم رجوی،"عموم مردمی"که رژیم را در محاصره خود دارند چرا کار حکومت را یکسره نمیکنند که نیازی به "اشرف نشینان"از کار افتاده نباشد؟آنها که بتازگی چاقوی آشپزخانه شان نیز بعنوان سلاح سرد در اسناد عراقی ها ثبت شده،چه اعجاز شگفت انگیزی با روح پژمرده و دست های خالی می توانند داشته باشند؟حداقل هر چه باشد مردم ایران سرشار تر و مسلح تر از "اشرفیان"هستند!

براستی کدام "اشرف نشین"؟کدام مردم؟رهبری مجاهدین از چه کسانی حرف می زنند؟این ها سئوالات نگارنده نیست.سئوالات نمایندگانی است از مجلس فرانسه و پارلمان اروپا!

یکی از همین دوستان می گفت؛"زمانیکه آقای رجوی در 27 سال پیش خبر از سرنگونی قریب الوقوع حکومت جمهوری اسلامی ایران را داد و تاکید کرد که تا 6 ماه دیگر این حکومت توسط مجاهدین خلق سرنگون خواهد شد، باورمان شد و تمام این 6 ماه را روزشماری کردیم،انبوهی مباحثه و لابی گری کردیم تا سوسیالیست ها و راست ها به اتفاق، از مجاهدین حمایت کنند. اما نشد!

ما در طی سالیان سال، مردم ایران و خواسته هایشان را به دقت مطالعه کردیم.بیش از 60 درصد مردم ایران نسل جدید هستند.نسلی که هیچ شناختی از مجاهدین ندارند.برخی هم که دارند آنان را بنام "منافقین" و "تروریست های وابسته به صدام حسین" می شناسند.و اطلاعات شان از کتب و نشریات است.مجاهدین هیچ پایگاه مردمی در ایران ندارند!"

اما راجع به "اشرف نشینان"؛متوسط سنی این جماعت نزدیک به 40 است.اعضاء موثر و قدیمی بیش از 45 سال سن دارند.و اعضای قدیمی تر بیش از 55 سال.محصور شده در خاکریز ها و سیم های خاردار 8*8 کیلومتر مربع.

هیچ سلاحی در کار نیست.بیابان های خشک عراق امروزی هم نه جای امنی برای ورود دارد و نه جایی برای قاچاق و خروج!

سیاست آمریکایی ها و عراقی ها هم پیشکش کردن 3400 عضو مجاهدین به جمهوری اسلامی ایران است!در چنین چنبره ای از بحران و لاعلاجی، رهبری مجاهدین از کدام پایداری و پیروزی حرف می زنند؟

معنی این جملات خانم رجوی در پیام اخیر چیست؟؛ "خانم رجوى با اشاره به حضور اقشار مختلف جامعه ایران در کارزار همبستگى، از مردم آذربایجان و کردستان تا گیلان و مازندران و خراسان و یزد و اصفهان و فارس و همدان و تهران و از معلمان و دانشجویان و کارگران تا بازاریان، چایکاران، فرش‌فروشان و… که همه از دل و جان شهر اشرف را تحسین مى‌کردند، تأکید کرد: این همبستگى خروشان مردمى، پاسخ محکمى به ولى

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا