ازدواج های اجباری آن روی سکه طلاق های اجباری
ظلم و ستم مضاعفی که در مورد زنان در سازمان مجاهدین در پروسه” ازدواج های اجباری” شده است، کمتر از طلاق های اجباری نیست. واقعا آنچه که به اسم آزادی و رهایی و مبارزه برای آزادی و القابی از این دست بر سر زنان در درون فرقه مجاهدین رفته است جای واقعا حسابرسی در یک دادگاه بین المللی از شخص مسعود رجوی دارد.
وزارت حقوق بشر و سازمان ملل خواستار دسترسی خانواده ها به فرزندانشان هستند
… اصرار سران مجاهدین در مخالفت با ملاقات خانواده ها یی که راه زیادی را از ایران به عراق آمده اند نقض واضح حقوق بین الملل و حقوق انسانی و تمامی قوانین و سنن ما است. این در حالی است که سران مجاهدین همچنان به جمع کردن و میهمانی دادن برای برخی سران عشایر ادامه می دهد. خانواده ها با اجازه دولت عراق که ملاقات بین خانواده ها را تشویق می کند به عراق آمده اند
خانواده ها و دنیای تک ساحتی فرقه ی مجاهدین
بی شبهه، دنیای تنگ و تاریک قرارگاه اشرف در حافظه ی تاریخی بشر مورد نقد و انتقاد گزنده و همه جانبه قرار خواهد گرفت اما آن چه که هم اکنون خانواده های افراد مستقر در اسارتگاه اشرف در خیال خود می پرورانند چگونگی و نحوه ی رهایی و نجات فرزندان و بستگانشان است که سالهاست تحت بدترین شرایط بازدارنده بهترین سالهای عمر و جوانی خود را از دست داده اند.
مسعود و مریم رجوی دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباستان را؟؟؟
… شهاب فروزنده که یکی از ناراضیان فرقه رجوی است شهاب فروزنده سال 76 در زندان سردارموسی خیابانی زندانی بود و با گرفتن دست نوشته های زیر شکنجه و اعتراف جلوی دوربین او را در تشکیلات سرکوب میکنید. شهاب بعد با من از زندان آزاد شد و دوباره در اشرف به زندان رفت و مورد آزار و اذیت قرار گرفت و یکی از ناراضیان تشکیلات فرقه رجوی بود…
خانواده های قربانیان فرقه رجوی به تحصن خود در مقابل درب قرارگاه اشرف ادامه می دهند
حدود شش هفته قبل در ماه فوریه 2010 رهبران مجاهدین خلق متوجه شدند گروهی از خانواده های ایرانی برای ملاقات با فرزندان خود به درب قرارگاه اشرف مراجعه کرده و بر ملاقات با خانواده های خود اصرار می ورزند. رهبران مجاهدین دستگاههای تبلیغاتی خود را بکار انداختند تا چنین وانمود کنند که این خانواده ها در واقع نه خانواده های قربانیان، که ماموران سرویس های اطلاعاتی ایران هستند. اکنون خانواده هایی که روز به روز به تعدادشان افزوده می شود با ورود به ششمین هفته تحصن خود در مقابل درب قرارگاه جمعا متعهد شده اند تا درب قرارگاه را تا روز آزادی تمامی گروگانهای فرقه رجوی خالی نگذارند.
نامه خواهر و برادری رنج کشیده به امیر یونس حقیقی
امیرخوبم دیگرتاب و توان دوریت را نداریم و جای خالی تو فقط با آمدنت پر می شود ترا به پریشانی دل زینب بیا تا دل پراشوبم آرام گیرد امیر جان خدا گواه است که تا حالا ناخواسته اسیر یک مشت چرندیات ساخته و پرداخته شده ای تو که ناخواسته گرفتار شدی اما حالا خواسته و به اراده خودت از دام بیرون بیا و زندگی را درسلامت و شادی تجربه کن.
پایان هیاهو و جنجال مجاهدین
از روزهای قبل و شاید هم از ماههای قبل بویژه بعد از واقعه انتخابات دهم ریاست جمهوری در ایران و حتی قبل از برپایی انتخابات پروژه ای کلید خورد مبنی بر بحران حداکثر در ایران، اما بازتاب این ضربه، خود فرقه را فرا گرفته است. بطوری که آثار آن را از حمله خانواده هایی که عزیزانشان در فرقه رجوی به اسارت گرفته شده اند را بخوبی می شود دید. آخر دیگر کاسه صبرشان به سر آمده است و هیچ مانعی در برابر خود، نه می بینند و نه به رسمیت می شناسند و نه آداب دیپلماتیک به خرجشان می رود.
خانواده ها و تشدید صحنه سازی های سران مجاهدین
سران فرقه تروریست مجاهدین می بایست پاسخگوی توهین ها، انگ ها، تهمت ها، فشارها و آزارهای روانی و روحی باشند که این روزها به خصوص بر مادران، پدران، برادران و خواهران چشم انتظار مستقر در درب ورودی اشرف به شکلی سیستماتیک اعمال می کنند و بر خلاف مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر مانع تماس و یا ملاقات آنها در فضایی آزاد و بدور از کنترل محسوس و نامحسوس می گردند.
نامه سرگشاده آقای رضا صادقی به آقای ویدال کوادرس
عالیجناب. چرا و به چه دلیل حتی یک کلمه از شما و بقبه پشتینانان مجاهدین تا بحال در این رابطه نشنیده ایم؟ ولی همین شماها برای رجوی خودتان را به آب و آتش می زینید ولی حتی یک جمله از ظلم و ستمی که رجوی در حق این مادران و پدران سالمند جلو چشمان شما به آنها روا داشته به زبان نمی آورید. کسانی که مانند هر مادر وپدری حق دیدن فرزندان خود را دارند.
رجویها و شکستی دیگر
سران فرقه رجوی باید بدانند که با ایجاد موانع برای ملاقات خانواده ها با فرزندان خود و یا دعوت از جوانان برای غیر امن جلوه دادن داخل کشور در شب چهارشنبه سوری، نمی توانند هیچ جایی در بین خانواده هایی که فرزندان آنها در سازمان مخوف رجوی اسیرهستند داشته باشند واین خانواده ها خالصانه برای کشور ایران جان خود را فدا می کنند.
آیا کسی از حقوق خانواده ها حمایت می کند؟
در این شرایط عراق خانواده ها همدیگر را در شهرخود پیدا کرده و با دسته های 10 نفره به ملاقات فرزند خودشان رفتند و فرقه رجوی به آنها اجازه ملاقات نمی دهد , نباید از این حرکت خانواده حمایت شود. من به عنوان فردی که حدود 17 سال در فرقه رجوی قربانی بودم و از این تشکیلات خبر دارم که چطور نفرات را شکنجه و شستشوی مغزی می کنند
وقتی که در فرقه رجوی ارزشهای انسانی بخاطر مسائل شخصی از بین می رود
قطع رابطه ها امروز در فرقه طوری شده است که برای حل مشکل به خانواده هر فرد یک مارک می زند تا بتواند از این طریق اینها را نگذارد با خانواده خود ملاقات کند. چنانکه در پیام های خود فرقه رجوی از طریق شورای ملی مقاومت آمده خانواده را ماموران وزارت اطلاعات حکومت ایران معرفی کرده و می گوید: اینها خانواده این بچه ها نیستند و ماموران اطلاعات هستند , فقط می خواهم بگویم که آقای رجوی وخانم مریم هویت این خانواده نه رژیمی هستند و نه اطلاعاتی , اینها مثل شما بی مهر و محبت نیستند بلکه عاطفه پدری و مادری نسبت به فرزند در زنجیر خود دارند