در میان این رفتارهای ناقض حقوق زنان، پوشش اجباری شاید از درجه اهمیت کم تری برخوردار باشد اما قطعاً بی اعتباری ادعاهای مریم رجوی درباره ی آزادی انتخاب پوشش، در ایرن آینده ایران را اثبات می کند. زهرا سادات میرباقری یکی از جدا شده های فرقه ی رجوی است که عضو لایه ی دوم شورای رهبر بوده است. خانم میرباقری از نامزدهای ازدواج با مسعود رجوی بود، بدین معنا که گردنبند مشهور اهدایی تصویر مسعود رجوی را دریافت کرده بوده است. خوشبختانه وی پیش از آن که مورد سوءاستفاده جنسی قرار بگیرد موفق به فرار از فرقه شد.

خانم سعادت چطور به سران فرقه اجازه دادید ومی دهید که به خانواده شما مزدور بگویند مگر زجوی یک زمان نمی گفت که خانواده شما هر کدام یک ستاد ویا یک خانه تیمی برای سازمان است وچطور شد که همان خانواده وقتی برای دیدار با فرزند خود به اشرف آمد، یک شبه شد مزدور آیا این قابل فهم است؟!

ادعای فرقه رجوی در مورد مخالفت و”مبارزه” با رژیم جمهوری اسلامی برای دفاع از حقوق بشر یک دروغ و فریب بزرگ است. دروغی که مریم رجوی آن را مستمراً در سخنرانی ها و بیانیه ده ماده ای خود فریاد می کند. زیرا تجلیل از حاکم جنایتکار عربستان با سوابق مشخص در نقض مستمر و سیستماتیک حقوق بشر در کشورش، نشان می دهد که اصل و پرنسیب فرقه رجوی در ارتباط با حاکمان سیاسی نه پایبندی آنها به موازین حقوق بشر، بلکه میزان دوستی و نزدیکی آن حاکمان با مسعود رجوی می باشد. با چنین دیدگاهی که مریم رجوی آن را نمایندگی می کند، ارتباط و همکاری با جنایتکاری که در کشور خودش حقوق بشر را نقض کند اهمیتی ندارد. مهم این است که آن جنایتکار تا کجا از مسعود رجوی حمایت می کند.

عد از درگذشت میرزا آقا پاک نیت سران فرقه در اطلاعیه ای سعی نمودند حتی دشمنی خود را نسبت به مرده ها هم نشان دهند و در قسمتی از این اطلاعیه عنوان کردند که وی با حکومت ایران!! همکاری نموده است. وی در یکانها سازماندهی شد ولی اکنون سران فرقه با فریبکاری و دجالیت عنوان می نمایند که وی نزد فرقه مهمان بوده است تناقض این حرف در این است که نفرات مهمان سازماندهی شان فرق می کرد و در جای دیگری از قرارگاه اشرف نگهداری می شدند در حالی وی در یکانهای ارتش بوده و در تمام نشست های درونی فرقه مورد انتقاد قرار داشته و به شدیدترین وجه مورد اهانت قرار می گرفت پس می توان گفت که این حرفها تمام تکراری بوده و اراجیف صد باره مصرف شده ای است که دیگر کسی را نمی توانند فریب دهند.

اعزام نکردن به موقع بیماران به بیمارستانهای ارتش عراق و یا جلوگیری از ورود بنزین و یا داروهای مورد نیاز برای معالجه که تمامی این عوامل تنها برای از بین بردن عناصر و کشته سازی در داخل لیبرتی توسط سران فرقه رجوی می باشد که باید مورد توجه ارگانهای بین المللی خصوص صلیب سرخ و سازمان ملل و کمیساریای پناهندگی و تمامی جوامع حقوق بشری که فقط ادعای ان را دارند باشد که سران سازمان مجاهدین شدیدا بدنبال این موضوع هستند تا بتوانند آبروی از دست رفته خودشان که همانا اخراج از پادگان نظامی اشرف که روزگاری خط قرمز آنها بود می باشند و این روش را می خواهند با از بین بردن افراد ناراضی خود انجام دهند

من شاهد یکی از بیماران بسیار بد حال بودم که مسئول بیمارستان، دکتر عمر که بسیار دکتر دلسوزی بود اصرار فراوان بر خروج آن مریض بدحال بنام خانم حسینی داشت که عفونت شدید داخلی وارد خون او شده بود وبدلیل کمبود امکانات درمانی حتما ً باید به بیمارستان بغداد منتقل میشد ولی به بهانه های مختلف اینکاررا به عقب انداختند وبعد از دوهفته این مریض منتقل شد ولی افسوس عفونت وارد خونش شده بود وخانم حسینی فوت شدند که مسئولین عراقی از تحویل جنازه به سازمان خودداری کردند. حال بعد از مرگش بیا ببین سازمان چه تبلیغاتی به راه انداخت!

در فرقه رجوی که تنها و تنها به منافع خودش به مفهوم شخص رجوی میاندیشد حتی نیروها و اعضاء قسم خورده اش هم برایش ذره ای ارزش ندارد. مثلا بیاد دارم که حتی بچه هایی که در عملیاتهای مرزی روی مین میرفتند و پایشان از زیر زانو یا مچ یا حتی ران قطع میشد مدتها درخواست داشتن یک کفش راحت تر را داشته باشند ولی برای آنها تهیه نمیشد و میگفتند سازمان ندارد از کجا بیاوریم و مگر نمیفهمید که سازمان دستش زیر تیغ است و بلحاظ مالی مشکل داریم

این عمل سرکردگان داعش در مورد این زن و مرد اگر نمونه ای باشد ولی رجوی گام را فراتر گذاشته و همه زنان عالم را در اختیار خود می دید و کسی جرات نداشت حتی در ذهن خود به این مسئله فکر کند و اگر کسی هم به این مرز وارد می شد باید در نشست های آنچنانی جواب می داد که چرا در حریم رهبری وارد شده و عمل گناه انجام داده است.

زمانی جبران ناپذیر میشد که در زمینه نظامی هم اوضاع به همین شکل می بود.یعنی در یک ماموریت نظامی مثلا ماموریت گشت رزمی یا کمین شبانه یک حتی یک ماموریت اسکورت رزمی یک زنی که در عمرش صدای شلیک گلوله را نشنیده یا کوچکترین تجربه ای ندارد فرمانده میشد و خیال هم میکرد که یک عنصر نظامی کار حرفه ای است. با بی تدبیری و بی تجربگی خود بعضا باعث کشته شدن بچه های تحت مسئولیتش میشد! و جالب اینجا بودکه پاچه خواران دستگاه رجوی هم میگفتند:مگر برادرانی که با تجربه شده اند چطور این تجارب را بدست آورده اند؟ باخون! خب اکنون خواهران هم باتجربه میشوند! یعنی براحتی از خون بچه ها برای رسیدن به اهداف خود خرج میکردند و به هیچکس هم پاسخگو نبودند!

زینبم خواهر قشنگم! وقتی نامه ات به کمیساریا، منتشر شد و دیدم، برای ساعتی سراغ متن نامه ات نرفتم و تنها خیره شدم به عکست و دست خطتت، عکست رو نوازش کردم وصورت ماهت رو بوسیدم و غرق شدم تو عمق نگاهت و چشمات. مثل خیلی از خواهرهای دیگر چقدر شبیه هم هستیم! دست خطتت را بوسیدم که خیلی دلتنگش شده بودم. لابلای نامه ات خیره شدم به اسمم”خواهرم، آذر حسین نژاد” که با دست خط خودت که خوب می شناسمش نوشته بودی. جرأت نمی کردم متن نامه رو بخوانم. ته دلم آرزو میکردم که کاش از دلتنگیت برای من نوشته باشی از اینکه چقدر دوست داری خواهرت را ببینی. آرزو می کردم که کاش از کمیساریا درخواست کرده باشی که کمک کنند تا همدیگر را ببینیم.

راستی کسی که اندک شناختی ازفرقه تبهکار و جاه طلب رجوی داشته باشد نه حتی مثل من که سالیان با آنان همگام بوده ؛ نه تنها شکوه وزیباهی ازاین تابلو نمی بیند بلکه تماما خیانت وجنایت شخص رجوی را می بیند که بخاطرجاه طلبی خود واینکه نخواهد از بابت بطلان و شکست استراتژی خود به کسی پاسخگوباشد به ظاهر بخاطر حفظ اموال بی مقداراسارتگاه اشرف 100 تن ازنگون بخت های اغفال شده اش را دراشرف میخ میکند وسپس آن تراژدی غمناک که خود طراح آن بوده به وقوع بپیوندد و52 تن به قربانگاه فرستاده میشوند.

زمانیکه در یکان زنان حضور داشتم، در اثر شکنجه و سیاست های ستمگرانه تشکیلات رجوی، گردنم دچار دیسک شده و تحت فشار و درد شدید بود. وقتی بیماری ام شدت گرفت، خانم دکتری که بتازگی وارد تشکیلات شده و تنها دو سال سابقه داشت برایم بستری شدن را تجویز کرد ولی صرفاً بدلیل اینکه از نظر رجوی یک عنصر ناراضی به حساب می آمدم، تشکیلات مانع بستری شدنم شد. آن زمان مسئولم یکی از زنان شورای رهبری بنام”حنانه علیقلی با نام مستعار مهری” بود. وی با دستور زهره قائمی (از معاونین مسئول اول سازمان و مسئول ستاد داخله و مسئول چند یگان زنان)، به بیمارستان آمد و مرا با زور در حالیکه مقاومت می کردم از تخت به زمین کشید اینکارباعث کشیدگی و ضربه به گردنم گردید