تبریک تبریک و صدهزار تبریک به میمنت خلاصی ات و به شجاعت و جسارتت، سیروس جان، باید به رجویها گفت که هرگز ازدست جداشدگان قهرمان درامان نخواهند بود و این تشکیلات مخوف و نخ نمای آنهاست که رو به اضمحلال و نابودی است. با همت و عزم راسخ ما جدا شدگان و مقاومت قابل ستایش خانواده های اعضای دربند است که با جرات باید نوید رهایی تمام ناراضیان واسیران دربند فرقه را به دنیای آزاد داد. ایمان داشته باش که ظلم وستم فرقه رجوی در حق اعضای دربند و خانواده های آنان با همت همین عزیزان و با حمایت و کمک ما اعضای جداشده به قطع و یقین به پایان خواهد رسید

چند روز قبل مطلع شدم که یکی از دوستان قدیمی ام به نام احسان بیدی با تصمیمی عاقلانه و شجاعانه، خود را از اسارت رجویها رها کرد. جا دارد همین جا خوشحالی قلبی و تبریک و چشم روشنی خودم را به احسان و خانواده محترمشان عرض نمایم. براستی که هیچ لحظه ای، با شکوهتر، وزیباتر از لحظه جدایی ازفرقه منحوس رجوی نیست. لحظاتی که انسان طعم شیرین آزادی را احساس میکند! لحظاتی که هرگز در اردوگاه اشرف به هیچیک ازاعضای اسیرش دست نداده وسالیان است که با طعم شیرین آزادی بیگانه اند.

. اما عشق این مادران،عشقی مادری وخدایی است و پایانی ندارد. این زنان مقاوم همچنان مهر وعطوفت مادری شان را ازاین بچه ها دریغ نمی کردند. دلم میسوزد که چرا باید به این مادران دلسوز اینگونه بی احترامی شود. اما می دانستم که حکم، حکم رجوی است و نفر اسیر راهی جز اطاعت کورکورانه ندارد. واقعا رجوی چه مرامی را دنبال میکند؟ و از چه مکتبی سیراب میشود؟ که درآن مکتب دیدار مادر با فرزندش کاریست شیطانی و ممنوع؟‌ چه تعالیمی است که درآن مهر و عطوفت مادری به فرزندش نکوهش میشود درکجا و کدام قاموس نگاشته شده که فرزند نباید با مادرش دیدار داشته باشد؟

دراین حال بودم که یکی ازمادران مستقردرکمپ محل استقرارخانواده ها را دیدم که با حالت غمگین وافسرده ای سردرگریبان فرو برده،دلسوزانه به طرفش رفتم و جویای حالش شدم. پرسیدم، مادرچرا تنها نشسته ای؟ سئوالم اورا متوجه حضورم کرد وسرش را بالا گرفت وبه من چشم دوخت. چشمانش از شدت گریه سرخ و متورم شده بود. علت را جویا شدم. با لحن غم انگیز و گرفته ای گفت: فکرمیکردم این بار پسرم را بعد از26سال خواهم دید. واورا درآغوش می کشم. ولی می ترسم همچون همسرم اجل به من فرصت دیدار جگر گوشه ام را ندهد و حسرت به دل از دنیا بروم. و دیدارمان به قیامت بیفتد……مادر دردمند این را گفت و دوباره بغضش ترکید. من نیزطاقت نیاوردم و اشکم بی اختیار سرازیر شد.

رجویها و دیگر سرکردگان این فرقه درطی این سالیان و به خصوص بعد ازسرنگونی رژیم جنایتکار صدام، که بزرگترین حامی سیاسی و نظامی آنها بود خیلی تلاش کردند که همچنان دراشرف، این نماد و ظرف تشکیلاتی سرکوب و اختناق باقی بمانند، وهمچنان با دادن وعده های توخالی اذهان اعضای ساده دل را فریب وچند صباح دیگر در سراب آزادی به گروگان بگیرند. به خاطرهمین خیره سری سران این فرقه که ادامه حیات ننگین خودرا در به اسارت کشاندن نیروها و ارتزاق از رنج و جان آن میدانستند دهها نفرازاین اعضا دردرگیری هایی که خود سران این فرقه مسبب آن بود، کشته وزخمی شدند، وبرخی دیگرازاعضای ناراضی ومعترض هم، توسط فرماندهان همین فرقه، ازپشت مورد هدف قرارگرفته وبدینوسیله تسویه حساب سیاسی شدند.

دهها نفر از خانواده های خوزستانی که در اولین هفته سال 91 به منظور شروع کارزار جدید در مقابل پادگان اشرف درخاک عراق به سر می برند به هنگام تجمع درمقابل درب پادگان اشرف به منظور اطلاع از ساعت خروج اعضا به کمپ موقت ترانزیت مورد شدیدترین سنگ پرانی فرقه تروریستی رجوی قرارگرفتند، که متاسفانه باعث مجروح شدن تعدادی ازخانواده ها گردید.این اقدام ضدانسانی فرقه رجوی درشرایطی صورت میگیرد که درمیان خانواده ها تعدادی از پدران و مادران پیر و سالخورده هم حضور داشتند.

روز سه شنبه مورخه 5/2/91 خانواده های خوزستانی بعد از یک کارزار جانانه درسال 91 و افشای همه جانبه ماهیت فرقه ضد انسانی رجویها به خاک میهن بازگشتند. این خانواده ها که در تاریخ بیستم فروردین ماه به منظور شروع دور جدیدی از تلاش برای آزادی عزیزان خود به پادگان اشرف رفته بودند توانستند دستاوردهای مثبت زیادی کسب نمایند. حضور خانواده های خوزستانی مصادف با عقب نشینی چهارمین گروه از اعضای تحت اسارت فرقه رجوی گردید که به هنگام خروج این اکیپ 400 نفره خانواده ها با حضورشان در مسیر آنها به شادی و هلهله پرداختند

چرا فرقه رجوی ازاینکه تحولات داخل پادگان اشرف در رسانه ها منعکس شود هراس دارد؟ چرا فرماندهان ارتش امریکا به حمایت ازمنافع این فرقه تروریستی می پردازند؟ سرکردگان این فرقه که بخوبی ازنتایج اعمال تشکیلات فرقه ای وفشارهای روانی براعضای تحت اسارت آگاهی دارند به خوبی می دانند اگراین شیوه های ضدانسانی درحق ساکنین اشرف رسانه ای شود اعتبارخود را بکلی از دست خواهند داد.

بنا بر اخبار دریافتی از اعضایی که موفق به فرار از این تشکیلات مخوف گردیده اند و به دنبال پذیرش عقب نشینی ازطرف رجوی نارضایتی شدیدی درمیان اعضای باقیمانده بروز کرده است و آنها علنا مسئولین و شخص رجوی را مورد سئوال قرار میدهند که چرا وقتی سران فرقه قصد عقب نشینی داشته اند این تعداد ازاعضا را قربانی کرده اند؟ واینکه علیرغم ادعای سازمان مبنی برحمایت جهانی نمایندگان کنگره و پارلمانهای کشورهای اروپایی، هیچیک ازآنها اقدامی برای خروج ازعراق واخذ پناهندگی درکشورهایشان برای آنها نمی کنند؟

خانواده با حضور در دفترانجمن نجات شاخه خوزستان و در میان شور و شوق غیر قابل وصف، یکبار دیگر برای درهم شکستن تشکیلات پوسیده و رو به اضمحلال رجویها،هم قسم شدند.خوشحالی زاید الوصفی، فضای انجمن را فراگرفته بود، و بازار دید و بازدید و دیده بوسی و تبریک سال نو داغ بود. خانواده ها با مروری برفعالیتهای سال گذشته، برنقش تعیین کننده خود، به عنوان یک پارامتر اصلی درعقب نشینی فرقه رجوی از پادگان اشرف تاکید کردند.

شواهد دیگری برای اثبات اینکه بهمن توسط عوامل فرقه تروریستی رجوی به قتل رسیده است هم وجود دارد.فرقه رجوی اعلام کرده بود که بهمن روز19 فروردین ازناحیه نخاع مورد اصابت قرارگرفته ولی برادرش سیاوش عتیقی روز22 فروردین، بهمن را درمقابل درب اصلی پادگان اشرف معروف به باب اسد درفاصله 50متری خود مشاهده کرده است.واین با ادعای سازمان در تناقض کامل است.

ما جمعی از خانواده های خوزستانی که عزیزانمان طی سالیان تحت اسارت سازمان تروریستی و ضد دموکراتیک موسوم به مجاهدین خلق می باشند و بر خلاف تمامی قوانین و عرف بین المللی مندرج در منشور حقوق بشر جهانی تاکنون موفق به ملاقات با آنها نشده ایم، ما خواهان برخورداری از حق مسلم ملاقات حضوری و خارج از کنترل امنیتی فرماندهان سازمان تروریستی مجاهدین می باشیم. تا عزیزان ما بتوانند بدور از هر گونه نگرانی از عواقب احتمالی، سرنوشت آینده خود را تعیین کنند.