پادگان اشرف با همه القاب و اسماء، پیشوند و پسوند بالاخره در تاریخ 10 شهریور 92 با بدترین سرانجام پایان یافت. در خصوص حادثه کشتار در آن و قتل 52 نفر، بسیاری گفتند و نوشتند. هرکسی از زاویه دید خویش به این صحنه نگاهی انداخت. عده ای آن را فاجعه خواندند و عده ای جنایات مالکی و نظام ایران و عده ای نیز شخص رجوی را عامل قتل و کشتار معرفی نمودند

مجاهدین برای مشروعیت بخشیدن به جیره خواری خود و مواجب بگیری از آمریکا و برخی دول غربی، سالانه یک یا چند بار بنا به مقتضیات خود کاسه گدایی خویش را بنام همیاری بسمت مردم ایران دراز میکنند و هر ساله مردم ایران بجای کمک، پیشینه و پرونده خیانت بار آنها را در تخت سینه شان میگذارند و برای تبلیغشان پشیزی ارزش قائل نیستند.

در این راه حتما به سیاق ثابت شما مورد هجمه و تهمت های فراوان از جمله خیانت و جنایت و مسائل اخلاقی و مالی و….. که همه در خور و شایسته خود رجوی است قرار خواهید گرفت ولی برای من و شما که در این زمینه تجربه های زیادی از این برخورد ها با سایرین را داریم جای بیم و نگرانی نیست و یقین بدانید در این راه تنها نیستید و ما را درکنار خود بدانید و شرط رهایی کامل فکری و روحی و روانی و جسمی از این قید و بند همانا شوریدن کامل علیه رجوی و دستگاه خفقان و سرکوبش و افشای ماهیت فرقه ای و تروریستی و نوکر صفتی وی برای بیگانگان میباشد که قطعا شما بخاطر مسئولیتتان در این زمینه دست پرتری دارید

حال پر واضح است که همه سران و تحلیلگران سازمان و هواداران همه با هم میدانند که در گرداب دورغ پردازی رجوی غرق شده و علیرغم اینکه همه میدانند که این تحلیلها سرابی بیش نیست اما این کلاف اگر سرش باز شود تا به آخر باز خواهد شد آنوقت بور خواهید شد پس اگرچه شما جن هستید و صداقت بسم الله.اما به پیروی از رسانه های اربابانتان مانند بی بی سی و سی ان ان. فرانس 24 واشنگتن تایمز و نیویورک تایمز اگر چشمتان نمیبیند دهانتان را باز کنید و به واقعیات اعتراف کنید شاید اینبار حاجت روا شوید.!!!!

امروز نیز با کمال تاسف خبر تهاجم به لیبرتی را شنیدم و در آن از کشته شدن جواد نقاشان و خانم کلثوم صراحتی مطلع شدم که جای بسی تاسف میباشد زیرا خودم سالیان با جواد نقاشان از نزدیک ارتباط داشته ام و او را کامل میشناسم. اما وقتی دنبال علت و عامل آن میگشتم دیدم از سیمای موسوم به آزادی مجری برنامه حمید رفیعی با محمد علی توحیدی مجیز گو و طوطی در بار رجوی و مهوش سپهری که در واقع مرغ عزا و عروسی مجاهدین است برنامه ای در حال پخش است که به همین تهاجم اختصاص دارد. دقت کردم تا ببینم چه شده و چه میگویند. پیشاپیش با کلی جنجال تبلیغاتی نظام ایران را عامل این تهاجم معرفی نمودند.

براساس مستندات موجود رجوی در مقابل ساواک دوام نیاورده و کلیه اخبار و اطلاعات سازمان و بنیانگذاران از جمله محمد حنیف نژاد را در اختیار ساواک قرار میدهد و اطلاعات ارائه شده چنان کامل و دقیق بوده که بسرعت منجر به حکم اعدام کادر رهبری سازمان میشود و از همانجا برای نجات جان خود تا بن استخوان به خیانت آلوده میشود و در عین حال مسیر بعهده گرفتن رهبری سازمان را برای خود هموار میسازد.

این بار نیز سازمان جنجال دیگری بپا نمود و چند ماهی نیروهای اشرف و آواره گان و گرسنگان اروپا نشین را به بازی گرفت و کلی بوق و کرنا راه انداختند و یک دوجین نیز از بازنشستگان و دولتمردان سابق امریکا را با پرداخت هزینه های گزاف به میدان آوردند تا علیه لیست تروریستی به فعالیت بپردازند. عده ای دل خوش کردند که بالاخره این بار سازمان از لیست تروریستی خارج شده و سازمان به یک پیروزی بزرگی نائل خواهد آمد و نیرو های منفعل و روحیه باخته موجود در اشرف برای مدتی هم که شده شارژ میشوند. و پیشاپیش پیروزی محیر العقول را نوید میداد و جشن پیروزی را هم بر پا کردند.

حال چه شد که در مقابل ارتش عراق که صاحب خانه است، ملک و سرزمین خودش میباشد و براحتی میتوان از این کشتار و درگیری پرهیز کرد شما با پرداخت بهای کله شقی و خود پرستی از جیب نیروهای رده پایین تشکیلات و همانهایی که پدران و مادرانشان یک سال است در مقابل پادگان اشرف منتظر دیدار فرزندان خود نشسته اند دنبال سوء استفاده تبلیغی از خون آنان هستید؟ و آیا نمیشد با خویشتن داری و مذاکره از وقوع چنین خونریزی جلوگیری نمود؟

انجمن نجات دفتر لرستان در تاریخ 24/1/90 از خانم عبداللهی دعوت بعمل آورد تا در دفتر انجمن دیداری صمیمی با وی داشته باشد. خانم عبداللهی مادر داغدیده ای که بدنبال فرزند خود بدرب پادگان اشرف رفته و درمواجه با حقایق تلخ درون تشکیلات سازمان و مناسبات داخل پادگان اشرف و دیدن خانواده هایی که از سراسر کشور عزیزمان به پادگان اشرف مراجعه و دست خالی برمی گشتند تحت تاثیر قرار گرفت و قاطعانه عزم جزم نمود تا تمام تلاش و انرژی خود را نه تنها برای فرزند خود بلکه برای رهایی همه اسیران در بند بکار گیرد

بفرمایید این همه عجز و لابه، اظهار درماندگی واستیصال چیست؟ که با آمدن چند نفر از افراد بازگشتی امثال علی مرادی، علی اکرامی، حمید دهدار حسنی و مکی رفیعی اینقدر قافیه را باخته و فلفلی میشوید و تا فیها خلدون از سوزش درون هرانچه لایق خود و رهبرانتان است نشخوار میکنید مگر همین افراد بیش از 15 سال از دوستان شما نبودند که با تمام صداقت عمر خود را در کنار شما گذراندند.مگر همین مزدوران امروز گوهران بی بدیل خواهر مریم نبودند که از قبل آنها افتخار کسب میکردید

این خانواده ها علیرغم اینکه تا کنون موفق به ملاقات نشده اند اما از آنجاییکه هیچ خواستگاه سیاسی و منفعت طلبانه ای ندارند هر روز عزمشان جزمتر شده که با استقامت و پایداری خویش تور اختناق تشکیلاتی سازمان را از هم دریده که منجر به فرار تعدادی از اسرا گردیده؛ دیروز علی عینکیان، مهرداد امیری و حجت رفیعی و امروز ایرج عبدی و فردا احمد و رضا و علی و علی های دیگر از حصار تشکیلاتی گریخته. زندگی آزاد خود را به دست می آورند. اما آنچه به سران سازمان بر میگردد هر روز بر ادعای اسلام پناهی افزوده و ادعای دفاع از خلق در زنجیر را سر می دهند اما خودشان در داخل تشکیلات، نیرو ها و اسرای خود را از ابتدایی ترین حقوق خود که حق ارتباط با پدر و مادر است محروم نموده اند و هر روز در به زنجیر کشیدن افراد اسیر طرح و تدبیر جدیدی بکار می گیرند.

رجوی گوش کن! طنین صدای خانواده ها را، که با سیم خاردار فرزندانشان را از آنان جدا کرده ای، دیری نمیپاید که این فرزندان به آغوش خانواده هایشان باز خواهند گشت، روزها و هفته هاست که خانواده های لرستانی هر روز راسختر از روز قبل به مصاف با زندانبانان و فرمانروایان این قلعه مخوف میروند و بر آنند تا رهایی فرزندان خود لحظه ای از پای ننشینند.