دلنوشته ای برای عمویم دراسارت رجویها فقط بمنظور یک تماس تلفنی

بنام پروردگاربخشنده ومهربان

نامه ای به عموی عزیزم

اینجانب فهیمه وحیدی سپهر دلنوشته ای برای عمویم محمود وحیدی سپهر مینویسم و خواستار این هستم که بتوانم ارتباط تلفنی با وی داشته باشم،عموی عزیزم اکنون که این نامه را برایت مینویسم ۳۳ ساله هستم و سخت دلتنگ شما.

عموجون بابام امیرعلی خیلی بیتابی میکند وشبانه روزوادارم میکند که برای رهایی شما وحداقل برقراری یک تماس تلفنی اقدام کنم. بابا بزرگ ومامان بزرگ که شما روندیدند وآرزوبردل دیارباقی را لبیک گفتند حداقل بگذاربا تماس تون دل خودم وبابام وسایراعضای خانواده شاد بشود.

نمیدانم احساسم را چگونه بیان کنم،اشکهایم مجال فکر کردن را از من میگیرد،عموی عزیزم بابا امیر و خانواده ی وحیدی دلتنگ شماییم و لحظه شماری میکنم که از طریق این نامه صدای ما به گوش شما برسد و در صورت امکان تماس بگیری، ۳۰ سال دوری و دلتنگی بس است… دوستت دارم…هرشب به این امید میخوابم که خبر خوشی از طرف شما بمن برسد و خانواده را خوشحال کنم… همه ی ما دلتنگ شماییم

الهی قربونت برم. سالیان با یک عکس یادگاری که توبغل شما هستم با گریه وغصه روزگارمیگذارنم. با وجودیکه ازدواج کردم وتشکیل خانواده دادم ولی یاد تو یک لحظه ازخاطرم نمیرود……

راستی عکس  بابا امیررا هم برایت فرستادم که ببینی درحسرت دیدارشما چقدرشکسته شده. خواهشا نگذارید بیش ازاین آسیب ببیند.

فهیمه وحیدی سپهر،برادرزاده منتظرت

شماره تماس خودم 09123834739

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا