دیدار و گفتگو انجمن نجات گیلان با خانواده قلیزاده

جلسات گفت و شنود با شماری از خانواده های دردمند و چشم به راه گیلک - قسمت اول

خانم ها فاطمه و زهرا قلیزاده، از خواهران علی قلیزاده** به نمایندگی از خانواده خود 7 تیر ماه 1401در دفتر انجمن نجات گیلان حضور پیدا کردند تا ضمن گفتگو با مسئول انجمن نجات گیلان درباره پاره ای از مسائل مربوط به وضعیت فرقه رجوی در آلبانی از وضعیت فعلی برادر اسیرشان نیز کسب اطلاع کنند. آنها در این راستا همچنین با محمود دهقان که اخیراً از فرقه اعلام جدایی کرده و همچنان در آلبانی به سر می برد گفتگو کردند.

خانواده قلیزاده
خانواده قلیزاده در دیدار با مسئول انجمن نجات گیلان

خواهران دردمند عضو اسیر رجوی در آلبانی طی 20 سال گذشته از هیچ کوششی به منظور رهایی عزیزشان از بند اسارت رجوی کوتاهی نکردند و بارها و بارها با تحصن در مقابل اضلاع اسارتگاه مضمحل شده اشرف، نام دلبندشان علی را فریاد زدند. در این دیدار صمیمانه با مسئول انجمن نجات، خواهران قلیزاده ضمن قدردانی از زحمات بی منت اعضای انجمن نجات گفتند:  قبل از همه، جا دارد خوشحالی زیاد خودمان را به خاطر فرار و رهایی آقای محمود دهقان اعلام کنیم و به ایشان و خانواده محترم شان تبریک و شادباش بگوییم و خوشحالی مضاعف مان این است که میدانیم فرار محمود لرزه بر اندام رجویها وارد کرد و نور امید و روشنایی در دل اعضای اسیر و خانواده هایشان روشن کرد.

جناب پوراحمد هم مهربانانه ضمن استقبال گرم و صمیمی از خواهران فعال و چشم به راه قلیزاده، ضمن تشریح وضعیت بسیار شکننده مجاهدین خلق در مانز آلبانی و ریزش روز افزون اعضای ناراضی، رهایی تمام اسیران علی الخصوص رهایی علی قلیزاده را از خدای منان آرزو کرد و تاکیدکرد: با وجود پر برکت انجمن آسیلا در چند قدمی زندان مانز، به زودی رهایی تمام اسیران با اضمحلال نهایی فرقه بدنام رجوی نزدیک و در تقدیر است .

خانواده قلیزاده
خانواده قلیزاده در دیدار با مسئول انجمن نجات گیلان

زهرا قلیزاده سرپرست جنبش دادخواهی گیلک مادران در حالیکه اشک شوق در چشمانش هویدا بود در ادامه افزود: “حقیقت امر وقتی اسم محمود دهقان به میان آمد بی اختیار یاد زنده یاد حاج قربان پدر بدرود یافته ایشان به ذهنم آمد و با خودم گفتم ای کاش بودند و دلبندشان را درآغوش می گرفتند چرا که در سال 1382 باهم در اعزام به عراق و اشرف همسفر بودیم و مثل ما توانسته بود برای اولین و آخرین بار محمود را در آغوش بگیرد و بعد از آن در بازگشت به کشور با اشک شوق تکرار میکرد که محمود به من قول داده است که به زودی برگردد پیش من ….”

بنده که شاهد و ناظر ملاقات صمیمانه خانواده علی قلیزاده با مسئول انجمن نجات بودم به عینه اشک هایشان را دیدم و خود نیز بسیار متاثر شدم. خصوصا در لحظه تماس تصویری خواهران قلیزاده با جداشده اخیر محمود دهقان که اشک شوق و فراق، فضای دفتر انجمن نجات را پر کرده بود:

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

به امید رهایی تمام اسیران از جمله علی قلیزاده بریرانی

دقتکار

** علی قلیزاده بریرانی فرزند محمدولی متولد دوم آبانماه 1343، زاده روستای بریران تولم شهر از استان گیلان به عنوان رزمنده بسیجی در تاریخ 10/2/1365 در منطقه فکه به اسارت دشمن متجاوز بعثی درآمد و به اردوگاه 10 رمادی هدایت شد و شماره 12597 به نام او در صلیب سرخ به ثبت رسید. ایشان بعد از تحمل سه سال و اندی اسارت در اردوگاه صدام ملعون، در نتیجه یک معامله کثیف فی ما بین صدام و رجوی به اسارتگاه اشرف واقع در استان دیاله انتقال داده شد و هم اکنون در زندان فرقه رجوی موسوم به سازمان مجاهدین در مانز آلبانی به سر میبرد بی آنکه امکان ارتباط با دنیای آزاد خاصه خانواده خودش را داشته باشد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا