مریم قیطانی دختر نوجوانی بود که در “حماسه” خودکشی دسته جمعی فروغ جاویدان کشته شد. او متولد 1352 در تهران بود و فرزند پدر و مادر مجاهدی که باعث شدند فرزندشان دوران کودکی و آغاز نوجوانی را در زندگی تشکیلاتی در کمپ اشرف عراق، به دور از جهان آزاد سپری کند. مریم به هنگام عملیات […]
مریم قیطانی دختر نوجوانی بود که در “حماسه” خودکشی دسته جمعی فروغ جاویدان کشته شد.
او متولد 1352 در تهران بود و فرزند پدر و مادر مجاهدی که باعث شدند فرزندشان دوران کودکی و آغاز نوجوانی را در زندگی تشکیلاتی در کمپ اشرف عراق، به دور از جهان آزاد سپری کند.
مریم به هنگام عملیات فروغ جاویدان 15 سال بیشتر نداشت و بر اساس استانداردهای جهانی کودک سرباز محسوب میشد.
رسانه های مجاهدین خلق نه تنها استفاده از کودک سربازان در این عملیات نظامی را انکار نمیکنند بلکه مفتخر به “شهادت” این دختر نوجوان هستند و ادعا میکنند که او “با اصرار زیاد خود لباس رزم پوشید و به میدان شتافت”.
منیژه حبشی عضو پیشین مجاهدین خلق درباره نقش کودکان در عملیات فاجعه بار فروغ جاویدان مینویسد: “مسئولین از بچههای ۱۱-۱۲ سال به بالا ، برای تدارکات و جابجائی جعبههای فشنگ و درست کردن ساندویچهای سفر مرگ و زندگی پدر و مادرهایشان استفاده میکردند.”
اما مریم قیطانی یکی از این کودک سربازان بیتجربه بود که تحت تاثیر فرایند شستشوی مغزی حاکم بر تشکیلات مسعود رجوی، در عملیاتی شرکت کرد که بیشتر نیروهایش، کمتر از یک هفته برای شرکت در این عملیات گسترده نظامی، آموزش نظامی دیده بودند. برخی تا پیش از آن حتی شیوه درست تفنگ به دست گرفتن را نمیدانستند.
فاجعه فروغ جاویدان که منجر به کشته شدن بیش از یک سوم از نیروهای مجاهدین خلق شد، حاصل اشتباهات محاسباتی و توهم قدرت مسعود رجوی بود و متعاقب آن مرگ کودک سربازانی چون مریم قیطانی در این عملیات گواه نقض حقوق کودکان در فرقه تروریستی مسعود رجوی بود.
رسانههای مجاهدین خلق با انتشار محتواهایی در مدح و رثای کودک سربازان کشته شده خود، آشکارا نشان میدهند که از دیرباز پرورش نسلی از کودک سربازان از طریق منزوی کردن آنها از جهان آزاد و به کشتن دادن آنها، ابزاری برای تهیه بخشی از محتوای تبلیغاتی شان بوده است که با آن همزمان مباهات و مظلوم نمایی میکنند.
مزدا پارسی
