این روزها فرقه درگیر مناقشه فوق العاده حساسی با خانواده های اعضای به اسارت گرفته خود می باشد تا به هر ترتیبی که شده از آنها خلاص شود به همین خاطر این روزها خیلی سرش شلوغ است و فرقه رجوی درگیر است تا جایی که قصد دارد به هر ترتیبی شده کار را به درگیری بکشاند یعنی درگیری با خانواده هایی که در جلوی درب اصلی کمپ تجمع کرده و قصد رها کردن آنرا را ندارند مگر اینکه با فرزندان و بستگان خود دیدن کنند آنهم بطور کاملاً آزادانه و بدون حضور سران فرقه در اطراف آنها تا اینکه بتوانند خود راساً تصمیم بگیرند.

نیم نگاهی به میزان رای طیف های سیاسی شیعه در پارلمان عراق و ائتلاف کردها که به طور سنتی به ائتلاف شیعیان یعنی دولت قانون و ائتلاف ملی عراق نزدیکترند نشانگر این امر مشهود است که طیف های سیاسی مخالف حضور فرقه ی تروریستی مجاهدین در عراق در بعد از انتخابات از اکثریت برخوردار شدند و بیش از نیمی از کرسی های پارلمان را به دست آورده اند، پس این موضوع دلیل محکمی بر تحریف واقعیات سیاسی از سوی آقای جعفرزاده و در نهایت جمعبندی نابخردانه و ابهام انگیز از سوی ایشان است.

باید به پدر خوانده این فرقه مافیایی بگویم که گفتن این حرفها به اسیران اشرف شاید چند روزی موثر باشد ولی مطمئن باش هرگز و هرگز بصورت بنیادین تاثیری ندارد و خودتان بهتر از هر کس دیگر میدانید که زندان و شکنجه و فرستادن به زندان ابو غریب فرستادن اعضاء نا راضی به میدانهای مین بین ایران و عراق نتوانست جلو ریزش و خروج نیروها را بگیرد چه برسد به این حرفها اینها فقط نشان دهنده وضعیت خراب و اسفبار اسیران در بند فرقه را نشان میدهدو اینکه سران فرقه هم فهمیده اند در صورتیکه کوچکترین راهی باز و یا امیدی به ان باشد اسیران اشرف خروج از فرقه را انتخاب خواهند کرد.

عامل اصلی این قانون شکنی و مفتضح نمودن ادعاهای تبلیغاتی گذشته در مورد سلب آسایش ساکنان اردوگاه، چیزی نیست جز ترس از ریزش نیروها که به واسطه ی حضور خانواده ها روی داده است.گشتاپوی اشرف اگرچه توانسته است از دیدار اعضاء با خانواده هایشان جلوگیر نماید، اما از آنجا که صدای آنها به وسیله بلندگو به گوش فرزندانشان می‌رسیده است تصمیم به راه اندختن جنگ بلندگوها و مقابله با آنان برای فرونشاندن صدای مطالبه ی انسانی آنها گرفته است.

دو گزارش وزارت خارجه آمریکا فارغ از اهمیت و جایگاه سیاسی به لحاظ محتوایی نیز دارای جنبه های تحلیلی و کاملا مطالعه شده ای است که نشان می دهد تنظیم رابطه آمریکا با مجاهدین سوای آنچه همیشه به سیاسی کاری و سیاست های ابزاری معروف هستند، عمیقا مجاهدین را به لحاظ و جهات مختلف در طول چهل سال گذشته رصد و مورد مطالعه و بازخوانی قرار داده اند. تاکید این بیانیه ها علاوه بر تروریست بودن، بر محتوا و ساختار فرقه بودن و مشخصا شخصیت محور بودن آن، آمریکا ستیزی ایدئولوژیک و دلایل متقن و مستند دیگر ارائه شده در این بیانیه ها به طور بنیادی دلالت بر شناخت ریشه ای آمریکا از مجاهدین دارد.

سوال اینجا ست که چی شده و چرا الان اینقدر ذلیل و ناتوان شده اید. شما ها که انقدر عربده می کشیدید وحریف می طلبیدید چی شد. الان بیش از دو ماه است که تعدادی خانواده به جلو درب قلعه فرقه (اشرف) آمده اند که با فرزندان خود دیدار داشته باشند. آن هم اکثرا بالای پنجاه سال سن دارند یعنی سراشیبی زندگی خود را می گذرانند، بعضاً هم آفتاب زندگی شان بر لب پشت بام است. پس شما از چی هراس دارید و می ترسید.

صورتبندی تحولات و واکاوی موضعگیریهای سالهای اخیر رهبران مجاهدین و نوع مواجه شدن آنان با رویدادها، دگرگونیهای سیاسی و اجتماعی در دو دهه اخیر نشانگر این واقعیت تلخ و گزنده است که ماهیت عملکرد رهبران مجاهدین به صورت ساختی غیر معقول و تحول ناپذیر در آمده است و دریافت های گذشته آنان از” مفاهیم سیاسی و حقیقت” جای خود را به مفاهیم نوین دنیای مدرن نداده اند و همچنان جزء مکمل ماهیت عملکرد و مواضع بسته و منفی شان باقی مانده اند.

مسعود رجوی و مریم قجر عضدانلو (رجوی) و… از تخت به زیر کشیده خواهند شد و حتی آنها را به پای میز محاکمه خواهیم کشید. به نظر من امسال سال سقوط رهبری مجاهدین در حرف و در عمل و دادگاهی شدن آنها خواهد بود. در پایان امسال همه چیز تعیین تکلیف خواهد شد و جهان شاهد ویرانی اشرف و محاکمه عادلانه ی مسعود و مریم رجوی و احقاق حقوق اهالی اشرف و خانواده ایشان خواهد بود.

فرقه رجوی که خود به خوبی می داند هیچگونه جایی در عراق ندارد و دولت های مستقر در عراق یکی بعد از دیگری از بعد از سقوط صدام حسین همواره بر طرد این فرقه از عراق رای داده و به لحاظ قانونی هم راهی برای ماندن آنها در عراق موجود نیست تلاش زیادی کرد تا بلکه بتواند در این انتخابات تاثیری به هر میزان ولو اندک بگذارد و از این منظر حتی به سراغ افرادی که بستگی های واضح و مشخصی با دولت ساقط شده صدام و حزب بعث داشتند رفت

خانواده ها سالها به خاطر اعمال محدودیت های تشکیلاتی از سوی سران مجاهدین امکان ملاقات و تماس با عزیزانشان در اشرف را نداشتند و اینکه مجاهدین در سایت های وابسته و سیمای به اصطلاح آزادی این چنین از خانواده ها با کین و نفرت یاد می کنند، جز آشفتگی ذهنی و ورشکستگی سیاسی برای دارودسته ی رجوی نمی توان متصور شد.

به تازگی هم مریم رجوی به دنبال سقوط هواپیمای حامل رئیس جمهوری لهستان،پیام تسلیتی برای برادر و خانواده رئیس جمهور و نیز مردم لهستان فرستاد. این پیام فقط در سایتهای مجاهدین درج شده و بس، و گویا باید آن را آثار بیماری ذکر شده تلقی کرد ؛ رادیو تلویزیون لهستان که مشغول قرائت اینگونه پیامهاست تا کنون از این پیام تسلیت حرفی نزده حتی سفارت این کشور در فرانسه هم از این پیام اظهار بی خبری کرد.این در حالی است که حتی پیام تسلیت گروه کامییوتری شهرستان لاهیجان نیز در رسانه های لهستای قید شده است.

سران فرقه در اطلاعیه فراخوان خود چنان از بی عدالتی و فساد و تبعیض در ایران دم می زنند که انگار مناسبات آنان در اشرف که سمبل آرمان نهایی رجوی و به قول رهبری فرقه اشرف نمونه پیاده شده از جامعه ی بی طبقه توحیدی است و از مسائل مطرح شده مبرا است و هیچ استثمار و فسادی در آنجا وجود ندارد و تبعیض و طبقات و رده و پست و غیره از بین رفته است.