مریدان رجوی برای اثبات زنده بودنش یک سنگ قبر در سایت های وابسته به مجاهدین از قبیل: آفتابکاران، ایران افشاگر، همبستگی ملی، مجاهدین و غیرو… برایش اختصاص داده بودند. عکس و مشخصاتش در روی این سنگها ثابت بودند. هراز گاهی یک جمله به آن اضافه میشد. آنهم متن پیامی بود که مسعود از درون قبرش داده بود. شاید هم مریم و دیگر وابستگانشان دوست داشتند که این جنازه چنین پیامی داده باشد. لذا خودشان آن را نوشته و زحمت اموات را کم می نمودند.

گیریم که همه این عوامل جهانی دست به دست هم داده و حتی به تغییرات مورد نظر آقای رجوی هم منجر شوند، در این صورت تازه مشکل آقای رجوی با عنصر داخلی شروع می شود. اینکه در چنین فرضی این عنصر داخلی چه استقبالی از آقای رجوی خواهد داشت. کافی است ایشان نظری اجمالی به پل های شکسته پشت سر خود داشته باشند…مضحک ترین بخش پیام رجوی جایی است که ایشان برای فرار از توضیحات و پاسخ گویی به سوال اساسی و پیش روی قریب به سه دهه به هوادارانش روی به شاعرانگی می آورد و از زبان آلخو ویدال کوادراس، نایبرئیس پارلمان اروپا به وصف قرارگاه اشرف می پردازد…

غرض من از این نامه این است که بگویم شما یک وقت مثل ما که گول شعارهای شما را خوردیم و الان اینجا گیر افتادیم ؛ گول این شعارهای ما را نخورید و فکر نکنید که رسیده وقت دیدار و به اشرف بیایید، نه الان برای دیدار اصلا وقت مناسبی نیست. بگذار دشمن بگوید شما در سوراخ موش هستید عیب ندارد ما اشرفی ها هم میگوییم” شیر همیشه بیدار سوراخ موشت را نگهدار” یا میگوییم رجوی قهرمان تو سوراخ موشت بمان” که با این شعارها توطئه دشمن را خنثی کنیم. برادر مسعود وضع ما در اشرف اصلا تعریفی ندارد خوب شد شما و خواهر مریم و بقیه فرماندهان به موقع فرار کردید وگرنه الان مثل ما فعالیتتان در عراق ممنوع شده بود ؛ گرچه فعالیت شما فقط هر از گاهی اطلاعیه دادن است

آقای رجوی منظور حرفم شما هستید. خانم رجوی شما هم من را گول زدید، من در تهران با خلوص نیت و ته قلبم برای شما فعالیت میکردم و شما برایم مثل بت بودید، یک تنه برای شما در مقابل همه و همه می ایستادم و همیشه شکست ناپذیر بودم ولی همین شما من را شکست دادید و تمام احساسات و باورهایم را شکستید و نابودم کردید بطوری که دیگر در درونم اثری از آنها باقی نمانده است. شما من را نابود کردید و شما شیادانه من را گول زدید و خواستید از من یک برده و بت پرست و ربات بسازید.

چگونه خانم قجر عضدانلو میتوانید بی شرمانه و به دور از ذره ای انسانیت و حیا به این طرف و آن طرف بچرخید و با مسترها و موسیوهای اروپائی خوش و بش نموده و کلان کلان پول خرج کرده و دم از حقوق بشر و آزادی بزنید در حالی که نیروهای اسیرتان از کمترین حقوق انسانی و ذره ای آزادی شخصی اولیه برخوردار نمیباشند؟!

بحثی هم هست در مناسبات درونی سازمان به نام عملیات جاری. این عملیات اولین بار در سال 1374 در سازمان شروع و رواج پیدا کرد. این عملیات ابتدا به صورت گفتاری بود یعنی افراد می آمدند حرف می زدند و اما بعد به صورت نوشتاری شد. یعنی فاکت به فاکت مسائلی که فرد می خواست بگوید، می نوشت و بعد در جمع از روی نوشته می خواند. این عملیات جاری که آن موقع مسعود خیلی سرش شلوغ کرد و گفت: این جهاد نفس و جهاد اکبر است و به تدریج آن را به این مسائل ربط داد و بعد حتی گفت: این بالاتر از شهادت است به این معنی که فرد باید بیاید و گناهان و خطاهایی که مرتکب شده همه آنها را در حضور جمع مطرح کند و اعتراف کند که مرتکب این خطاها شده است.

رجوی در بخش مربوط به عراق، و طرح اصلاح قانون اساسی عراق و از جمله انحلال دادگاه عالی جنایی را آشکارا یک پیروزی برای خودش تلقی می کند. اینکه چنین امری چه انتفاعی برای رجوی در پی خواهد داشت مصداق همان ضرب المثل معروف ایرانی است که می گوید وقتی چوب را بر می داری گربه دزد حساب کار خودش را می کند.

راستش بهانه نوشتن این مطلب عکسی بود که به هنگام دیدار خانم عضدانلو از قتلگاه هولوکاست، در سایت ها درج شده بود. به جرات می توانم ادعا کنم این بدترین عکس ممکنی است که طی این همه سال ها و با آن کمیت شگفت انگیز و غیرقابل شمارش از ایشان در سایت های دوست و مخالف به چاپ رسیده است. تصور کنید این عکس اگر قرار باشد در کنار آن انبوه عکس های ایشان قرار بگیرد به آدم چه حالی دست می دهد.

فرقه ها در عین کثرت، در عملکردهای بیرونی و درونی تماما از قانونمندیهای واحدی پیروی میکنند، مطابق با آخرین متدهای روانشناسانه، هویت فردی را سلب و هویت تشکیلاتی (فرقه ای) را به جای آن می نشنانند.مجاهدین تلاش دارند تا سکت بودن خود را با پنجه کشی به صورت این و آن نفی کنند! هم می خواهند منطبق بر قوانین فرقه ها عمل کرده و مناسبات را براساس آن تنظیم نمایند و هم توان پذیرفتن اینکه فرقه هستند را نداشته و آن را برچسبی بیش نمی دانند و آنوقت دائما شعار می دهند که نبایستی تناقضی حمل شود!

در لایه‌های بالایی‌ سازمان در حد مسوؤلان رده سوم و چهارم‌ آنها این دیدگاه به وجود آمده است که وضعیت سازمان در کشور عراق محصول مدیریت غلط رهبری رجوی است و آنها به این نتیجه رسیده‌اند که باید از رجوی فاصله بگیرند و به نوعی از رجوی جدا شوند. آنها وضعیت کنونی سازمان را نتیجه تصمیم‌گیری غلط رجوی می‌دانند که سازمان را به کشور عراق آورد و امروز به این معضل برخورد کرده‌اند.

بر خلاف تصورات معمول که کاریزما را در نقطه مقابل روش های مجاب سازی و کنترلی قرار می دهند، این دو پدیده به نوعی لازم و ملزوم یکدیگر هستند. ردیابی این دو اهرم در حصول و عینیت یافتن مناسبات فرقه ای در سازمان مجاهدین خلق به سهولت قابل ردیابی است. پروسه ای که مسعود رجوی از موقعیت یک رهبر سیاسی کاریزما تا قرار گرفتن در موقعیت یک رهبر فرازمینی فرقه ای طی نموده است تعامل و رابطه متقابل و تکمیل کننده این دو فاکتور را به وضوح نشان می دهد.

خبرهای اورسورواز حاکی از این است که مریم رجوی قبل از سفر به آلمان به شدت عصبانی و پریشان بوده و یک تجمع غیر منتظره با مسئولین آنجا به مدت 40 دقیقه برگزار کرده است، او در جمع بزرگتری در حالی که سعی میکرده خود را با آرام و خندان نشان دهد ؛ از سفر آلمان و موفیت و راه باز کردن مجاهدین حرف زده ولی با طعنه گفته است، حالا یکی پیدا میشه که یه گندی میزنه که حاصل اینهمه تلاشها را بر باد میده،هیچکس لازم نیست در زمینه سیاسی ابتکاری بخرج بده تا من با مسئولین شما نشست بگذارم. در غیاب مریم رجوی یکی از زنان مسئول در اور با نام فریده خطاب به جمع میگوید: خواهر مریم سنگر به سنگر دارد قله ها را فتح میکند بعد ما بجای اینکه قدردان تلاشهایش باشیم گند میزنیم به همه چی… اما تاالان معلوم نیست که چه کسی گند زده است و به چی.