آنها فرزندم را ربودند

گزارشی از دیدار با مادری داغدیده و زخم خورده از رجوی

آن ها فرزندم را ربودند.

این حرف مادری است که بیش از یک دهه از سرنوشت فرزندش بر روی این کره خاکی بی اطلاع است مادر گودرز فرامانی زاده از اسیران در چنگال رجوی به درخواست این مادر رنجور اعضای انجمن کرمانشاه به دیدار وی رفته که این مادر به دلیل سالهای طولانی بی اطلاعی از جگر گوشه اش و استرس های شبانه روزی تعادل جسمی و روحی مناسبی ندارد و فقط کلمه اول را می تواند بیان کند در کلمه دوم گریه و بغض زبان او را بند می آورد و همه اش اسم فرزندش را بزبان می آورد و توان هیچ توضیح دیگر ی را ندارد.

بعد از کمی صحبت و دلداری و تغییر فضای این مادر داغدیده او می گوید:

گودرز زن و بچه داشت  که یک دفعه نا پدید شد و مدت ها از کانال های مختلف سراغ او را گرفتیم . حتی تمامی سردخانه های ایران را دنبال رد و نشانی از او گشتیم  اما به جایی نرسیدیم و هرکس که حرفی می زد یا شخصی را به شکل و شمایل گودرز در شهری دیگر دیده بود ما به آن  شهر می رفتیم و روزها به سراغ گم شده ی خود می گشتیم  اما متاسفانه داغ دلم بیشتر شد و هر روز و هر شب زن و بچه ی گودرز را می دیدم و نمی دانستم از فرط استیصال چکار کنم و این همه سال در فراغ و نا امیدی به سر برده ام. ای کاش رجوی بی دین و ایمان ذره ای شرافت  و انسانیت داشت تا می فهمید  من و سایر مادران و پدران اسیران در چنگال او چه کشیده ایم.

از ابتدای این دیدار ما اعضای انجمن هر چه می خواستیم به این مادر آرامش و ثبات روحی بدهیم. او بعد از چند لحظه دوباره به فضای خود برمی گشت و یک سناریو که نوعی تراژدی سیاه و غمگین است را در سینه دارد آنرا تکرار و مستمرا ضجه و ناله می کند.

تنها فرزند این اسیر (گودرز) اکنون بزرگ شده و تنها خاطره ای که از پدرش دارد این است که می گوید پدرم مرا خیلی دوست داشت نمی دانم چرا و چگونه مرا تنها گذاشت، چرا من و مادرم را بی پناه گذاشت و رفت.

اکنون تنها فرزند گودرز می گوید اگر سازمان ذره ای وجدان و شرافت داشت همه ی فرزندان و خانواده های اسیران در چنگال خود را این اندازه عذاب نمی داد.

ما اعضای انجمن بعد از ملاقات با این خانواده به آنها اطمینان خاطر داده که از  هر کمکی برای نجات و رهایی فرزندشان و سایر اسیران در چنگال فرقه دریغ نخواهیم کرد  که در این دیدار خانواده ی گودرز نیز اعلام آمادگی کردند که برای کمک و آزادی فرزندشان تا رهایی او از هر تلاشی فروگذار نخواهند کرد

برای ما هم رهایی این اسیران بالاترین اولویت است

به امید روزی که همه ی اسیران از شکنجه گاه رجوی خلاصی یابند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا