نامه سرگشاده ای که ایکاش میشد خصوصی باشد

خانم مریم رجوی سلام ؛ قبل از هر چیز بگویم که با نوشتن این مطلب نه قصد افشاگری علیه شمارا دارم و نه قصد بازگویی خاطرات تلخ از اشرف و سازمان شما ؛ و نه قصد توهین، و میدانم که شما و یا کسی از طرف شما به نامه من جوابی نخواهد دادبرای همین منتظر جواب هم نیستم، اما دو نکته هست که دلگرمم میکند تا این نامه را برای شما بنویسم، اول اینکه میدانم شما حتما همه مطالب جداشده ها را میخوانیدو دوم اینکه میدانم انسانها به درجات از نعمت وجود وجدان برخوردارند. برای هیمن فقط یکبارمیخواهم از سر دلسوزی برای شما و البته بیشتر برای دوستانم در اشرف برایتان چند کلامی بنویسم.خانم رجوی شما میدانید و بهتر از من هم میدانید که افراد ساکن اشرف در چه وضعیت روحی و روانی قرار دارند و بازهم خوب میدانیدکه بیشتر آنها اگر پایشان به جهان آزاد برسد تبدیل به جدی ترین منتقد و مخالف شما و سازمانتان خواهند شد و بازهم بخوبی میدانید که سینه هرکدام از آنها لبریز از اسراری است که اگر فاش شوند…بگذریم نمیگویم که راحت بتوانید تمام متن را بخوانید. بله خانم رجوی شما خوب یادتان هست که در (بند:” ر”)که قرار بود کادرها را به اروپا بیاورید که برای کار سیاسی کمک کارتان باشند، چه برسر کادرهای بالای سازمان آمد. و حتما این را هم خوب میدانید که خروج شما از اشرف آنهم در سخت ترین شرایط،برای ساکنان آن چه تاثیر روحی تلخی بر جای گذاشته است. برای حل همه این مشکلات من راه حلی به شما پیشنهاد میکنم ؛ بیایید یکبار برخلاف سنت سازمان که رهبرانش همیشه در سختی ها اعضا و هواداران را تنها گذاشته و فرار کرده اند ؛ در یک اقدام انقلابی اعلام کنید که میخواهید در کنار رزمندگان اشرف باشید و درخواست کنید که به اشرف بروید تا در سرنوشت آنها و در بقول شما مقاومت آنها شریک باشید ؛ ممکن است دولت فرانسه درخواست شما را نپذیرد که این البته به نفع شما خواهد بودو با طرح این شعار برای خودتان آبرویی دست و پا کرده اید ؛ و اگر هم پذیرفته شد ؛ شما هم میتوانید نشان دهید که به فکر اعضا و کادرهایتان هستید و هم اینکه شاید با این کار وضع روحی آنان را تغییر داده و اشرف نشینان این فکر که گوشت دم توپ شده اند را از سر بیرون خواهند کرد ؛ شاید هم در اشرف وقت شدو چند بند دیگر توانستید به انقلاب درونی اضافه کنید… من توصیه میکنم که این بندهای جدید برعکس بندهای قبلی شامل محدودیت روابط افراد با خانواده هایشان و طلاق و جدایی نشود و برعکس مثلا همه اعضا مجبور شوند با خانواده هایشان تماس بگیرند ؛ همه آدرس ایمیل داشته باشند و بتوانند ایمیل گرفته و ارسال کنند والبته شنیدن رادیوها وتماشای تلویزیونها را هم آزاد کنید ؛ من مطمئن نیستم که بخاطر سابقه سازمان و سابقه سالها حاکمیت سازمان در اشرف ؛ اعضا سازمان و مردم و تاریخ ایران زمین از گناهان شما چشم پوشی کنند ؛ فکر نمیکنم همه مطالبی که در باره بخشش الهی هم میگویند در این موردها مصداق داشته باشد ؛ اما مطمئنم این کار شما افکار عمومی را به نفع شما تغییر خواهد داد،لااقل میگویند رهبران این سازمان به آنچه میگفتند عمل کردند. دراین میان هم خیری که به اعضا سازمان و خانواده هایشان میرسد همین تماس ها ی ساده است و بس که البته این برای آنها سالهاست تبدیل به همه امید و آرزویشان شده است، کاش میشد که این نامه را خصوصی به دست شما برسانم ؛ اما چون خودتان این امکان را نگذاشته اید مجبورشدم آن را سرگشاده ارسال کنم. با تشکر و با امید تصمیم گیری درست از طرف شما.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا