آنچه در فرقه رجوی فراموش شده!

داشتم به اخبار گرد همایی سازمان نگاه میکردم راستش را بخواهید خنده ام گرفت. میشود از جنبه های مختلف به این موضوع نگاه کرد اما برای من این قسمتش جالب بود که مریم رجوی چه کار دارد میکند و چه میگوید؟ آخر اینهایی که ذاتا یک سازمان تروریستی هستند چطور دم از دمکراسی میزنند همین خانم یادش رفته که در ملاقات را بر روی پدر مادر و خواهر و برادر اعضاء خود بسته و نمی گذارد با آنها دیداری داشته باشند همین خانم انگار یادش رفته که خواهان کشتار و ترور مخالفین خود در ایران است همین خانم یادش رفته که در اشرف به لحاظ روحی و جسمی چه بر سر ملت درآورد و سال 73 حتی اعضاء وفادار خودش را نیز به جرم اندکی مخالفت مارک نفوذی زد و عده ای را سر به نیست کرد! حال اینطور صحبت میکند آنهم برای عده ای که حتی زبانش را هم نمی فهمند! سخنران ما مخاطب کم آورده بود و برای دلخوشی خودش عده ای را به میدان آورد باید به این خانم گفت باشد ما قبول کردیم تو مال ایران و ایرانی نیستی همانجا باش و هر چه میخواهد دل تنگت برای آن ها که زبانت را نمی فهمند بگو اما تو را بخدا دست از سر رهبر بازی و زندانی کردن بچه ها در اشرف بردار! راستی وقتی آدم فکرش را میکند میبیند اصلا بحث اخلاق در سازمان مطرح نیست یعنی اصلا اخلاق معنایی ندارد. ترویج به ترور و کشتار، اجبار کردن اعضا به اعترافات جنسی در جمع، ممانعت از ملاقات اعضا با خانواده هایشان و صدها موضوع دیگر نشان دهنده این است که اخلاق در سازمان از بین رفته و با رهبری این دو نفر به این فضاحت افتاده است. سایت های سازمان فقط یک فحش نامه است حرف درست و حسابی ندارد یعنی هیچ حرفی ندارد! ما در عجبیم که اینهمه تنفر از کجای سازمان در می آید حالا که به تاج و تخت سلطنت به ایران نرسیده حتی حاضر است اعضاء وفادار خودش را نیز در این آتش بسوزاند. سئوال این است که همین سازمان چه نقشی را در انقلاب سال 57 بازی کرد؟ هیچ واقعا هیچ. انقلاب 57 انقلابی بود که توسط مردم شکل گرفت مردمی که تروریست نبودند و با تظاهرات غیر مسلحانه به هدف خود رسیدند. رهبری انها هم هیچوقت جواز خشونت و ترور را صادر نکرد پس میتوانید بگویید سازمان در کجای این معادله بود؟ سازمانی که دست به ترور زده بود و حتی بمب گذاری کرده بود و افسران امریکایی را کشته بود و حتی اعضای خود را هم کشته بود چه جایی دراین قیام داشت که حالا طلب سهم در حکومت هم میکرد؟ شاید امروز میتوان خیلی چیزها را که تا دیروز نمیشد دید به وضوح نظاره کرد که سرنوشت این سازمان از اولش تا الان که نفس نفس های آخرش را میزند چه بود
اصغر فرزین

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا